Eve adımımı attığımda bavulumu toplayıp burdan çıkmak istiyodum. Odama yönelirken depo olarak duran odadan ıslık sesleri gelmeye başladı. Korkudan titrerken hemen odama koşturup acele bir şekilde bavulumu topladım. Evin anahtarını yokladım. Anahtar yoktu. Salonda unuttuğumu düşünerek kafamı içeri uzattım. Eski televizyon yerindeydi. Duvarda depoda ki portre asılıydı. Bir şeyler benimle dalga geçiyodu resmen. Anahtar umrumda bile değil. Arkamı dönüp bavulumu kucakladıktan sonra koşturarak evden çıktım

Pansiyona vardığımda odamı gösterdikten sonra sahibine teşekkür edip kapıyı kapattım. Burada daha huzurlu hissediyorum. Emlakla ev gezerken oldukça yorulmuştum. Akşam karanlığıda çökmek üzere. Yarın nöbetimin olmasından dolayı erken yatmaya karar verdim. Uzun bir zaman sonra ilk defa rahatça uyuyacaktım. Yarı uyanık şekilde mutfaktaydım. Suyumu içtikten sonra koridorda ilerleyip salona girmek için döndüm. Bedenim divanda yatıyor karşı divanda küçük kız. Hayır yine aynı şeyler oluyor. Salona giremiyorum. Sehpa havalandı fırladı. Küçük kız bedenime yaklaştı kulağıma fısıldadı fakat bu sefer gereğinden uzun durdu ve ses duymadım. Küçük kız bi anda kafasını döndürüp bana baktı. Bembeyaz gözleriyle beni izledi. Uyanmam lazım. Arthur uyan. Koridordan bir şeyler geliyor. Hayır. Uyan. Sabah ezanı okunduğu anda derin bir nefes eşliğinde uyandım. Kendi evimdeyim. Divanda yatıyorum.

Sabah işe gittikten sonra pansiyonun numarasını internetten bulup aradım.
+Buyrun
-Ben Arthur dün gelip gece için oda ayırtmıştım
Adam bir müddet düşündükten sonra konuşmaya devam etti
+Evet evet 13 numara buyrun noldu
-Bu aralar uyurgezerliğim var da dün gece herhangi bir şey gördünüz mü
+Gece 11 gibi yanınızda küçük bir kız çocuğuyla el ele pansiyondan çıktınız. Kızınızdı sanırım
Küçük bir kız çocuğu mu ?
+Alo orda mısınız
-Evet kızımla dışarı çıkıp hava almak istedim. Ondan sonra bir şey gördünüz mü
+Yok hayır geri geldiğinizi de görmedim. Eşyalarınız odada kaldı. Gelip almanız lazım.
-işteyim şu anda yarın sabah gelip alsam olur mu
+Tabikide sorun olmaz
Telefonu kapattıktan sonra doktorun sesiyle irkildim.
+Arthur 5 numarada ki hastaya iv lasix

Gece yorgunluktan acilde uyuya kalmak üzereydim. Doktor söze girdi
+Arthur sen kafetaryaya git hadi yoksa uyuya kalıcaksın. Bana da kendine de kahve kap gel. Ben bakarım buraya
Onaylar tarzda başımı salladıktan sonra acilden çıkış yapıp kafetaryaya giden koridorda ilerlemeye başladım. Göz kapaklarım ağırlaşmaya başladı. Koridor bomboş. Sanırım burda uyuya kalıcam. Gözümü kapatmadan önce son gördüğüm koridorun ucunda ki küçük kız.

Uyandığımda nerde olduğumu anlamam uzun sürmedi. Morg. Sedye üzerine yatırılmıştım. Bacaklarımı kıpırdatmaya çalıştığımda çok ağrılı bi acı hissettim. Bacaklarım kırık. Seslenmeye çalıştığımda sesim çıkmamıştı. Ellerimi ağzıma zütürdüm. Dudaklarım dikilmiş. Korkuyla kendimi kollarımla sürükleyerek sedyeden aşağı attım. Küçük kız orada öylece bana bakıyor.
+Beni sen öldürdün.
Korkuyla kaçmak isterken sedyede ki yansımamı gördüm. Yüzüm yanmış. Divanın üstünde ki küçük kızın bıraktığı bebek. Ben o oyuncak bebektim. Yaşlı gözlerle tekrar kıza döndüm. Arkasında ki siyah varlıklar beni havaya kaldırıp soğuk cesed dolabına koydular. Kapağı sonsuza dek kapattılar.

Gözümün önünden görüntüler geçmeye başladı. Değirmen görüyorum. Bi çift yaşıyor değirmen kenarında ki evde. Adam hamile karısının karnında ki çocuk karşılığında değirmende ki defineyi almak için cinlerle anlaşma yapıyor. Kadının doğum zamanı geldi. Cinler onu almak için etrafında dört dönüyor. Sevinç çığlıkları atıyolar. Adam karısını hastaneye bırakıyor. Doğumhaneye getirildi kadın. Doğuma alınan kadın etrafında ebeler ve stajyerler var. O benim. Ordaki stajyer benim. Stajyerliğimde yaptığım hataydı bu. Adrenalin takibini kaçırıp zamanında dozajı vermemiştim. Cinnilerin çocuğunu ve adamın karısını ben öldürdüm. Küçük kız doğumda ölen bebekti.

Burası onların boyutu. Musallat olup aldıkları her insanı burada olaylarını birbirleriyle bağdaştırarak sonsuza dek acı çekmelerini sağlıyorlardı. Burada zaman işlemez, mekan sabit kalmazdı. Öğretmen her seferinde hocadan yardım istediğinde hemşire orta okul yıllarına dönüp stajyerliğine kadar öğretmenin karısının doğumunu beklerdi. Bu kısır döngü sonsuza dek devam etti.

ifrit Hemşireye tekrar sordu.
+Biz ki zamanı ve mekanı değiştirenlerden tek istediğin maddiyat mı ?
Hemşire hırsına yenik düşerek evet dediğinde anlaşma mühürlenmişti. Hemşire bir süre maddiyat içinde yaşadıktan sonra karşılığını alamayan cinler onu kendi boyutlarına zütürdüler.

Normalde seriyi hoca efendinin günlüklerinde bitiricektim fakat çoğu insan hikayeyi anlamadığından yakındı. Bu yüzden bu bölümü eklemek zorunda kaldım. Bundan sonra ki hikayeler bağlantısız ve uzun şekilde olucak. Bu entry altında görüş ve eleştrilerinizi yazabilirsiniz. Hepsini cevaplamaya çalışıcam. iyi geceler...

Serinin tüm hikayelerini trende çıkardığınız için ayrı bi teşekkür ederim size. "Nick6" ne daha tam olarak çözemedim sözlükte yeniyim fakat oraya yazanlara da minnettarım.

Yeni yazımın ilk partı 21.45'de *

(bkz: 1997 kara keçi olayı bölüm 1)