Dışarıda güzel bir öğle yemeğinden sonra dediğim ağaç fidesini alıp eve döndüm. Motorda taşımak zor olsa da üstesinden gelmiştim. Tam iç organları gömdüğüm yerin üzerine diktim. Böylece çukur sanki o fide için açılmış gibi görünüyordu. Bu son yaptığım harcamaları kızın üzerinden çıkan nakitle yapmıştım. Kızın taşıdığı paranın seri numarasını da bilecekleri yoktu herhalde. Rahattım ilk yaptığım cinayette ki gibi içimde şüphe yoktu. Müge Anlı'dan on tanesi gelse o kızı bulamazlardı. Yani en azından bir şekilde bana ulaşsalar bile ne evde nede bahçede kızın izi olmayacaktı. Bir kaç ay içinde kızın organları aldığım ağacın gübresi olmuş olacaktı.

rez amk okuyacam

seri seri

seri yaz dedik iyi ki

Eve geldi. Son kez etrafa bakındım belki atladığım bir şey vardır diye. Bu kadar salaklık olamaz. Kızın takılarını koyduğum poşeti zütürmeyi unutmuştum. Tüm gece uyumamanın verdiği yorgunlukla sonraya erteledim onu imha etme işini. Salondaki koltuğa kafamı koyduğum gibi uyumuştum. Uyandığımda gece olmuştu. Bu saatte çıkıp deniz kenarına inmek şüpheli olabilirdi. Ya da üşendiğim için bahane uyduruyordum. Ama sonraya erteledim. Şuan evimde bir kanıt vardı. Denize atmasam bile öyle yada böyle bunu imha etmeliydim. Gece oturup düşünmeye başladım. Aklıma bir fikir geldi, çok riskliydi ama bir o kadarda eğlenceliydi. Kızın takılarını ailesine ulaştırcaktım. Bu en başta dediğim gibi egoist katillere ait bir düşünce tipiydi. Eğlenmek uğrunu illaha arkalarında iz bırakır ve yakalanırlar. Ya riske girip eğlenecektim yada takılarda denizi boylayacaktı. Bu konuda acele karar vermedim. Düşündüm. Ailesiyle ve polislerle resmen dalga geçecektim. Müge Anlı takıları görünce ne yapacaktı acaba. Onun progrdıbına gelen acemi katiller gibi değildim ben. Hayır madem cinayet işliyorsun, neden bide gidip programa katılıyorsun. Bu kadar mı aptalsın. Sonra "Müge Anlı tüm suçluları yakalar". E yakalar tabi. Hepsi bir birinden angut. Durduk yere sinirimi bozdum bu salakları düşünerek.

Hani kusursuzdu

rezervasyon

Ya seri katil arkadaşım benim bi önerim varda olurmu bilmiyorum bidahakine onu bi düşün. Şimdi sen bütünden parçaya gittikçe ortaya çıkan delil sayısı artıyor. HF duydun mu hiç? Hidroflic asit camı bile eriten bir bileşiktir. Sen maktulu komple içine atsan vatandaş katı fazdan sıvı faza geçer. Onuda tuvalete döküp sifonu çek. Ne külmüş kemikmiş ayırmaymış. Modern dünyada yaşıyoruz arkadaşlar sistematik biraz lütfen

Niye yazmıyor lan bu polis bastı herhalde

Birader mor ötesi ışıkla kan lekesi belli oluyor ne kadar silsende hani söliyim dedim kuzursuz cinayet yoktur

ÇeREZZZZZZ

Bir karar vermeliydim. Karar vermek için geçirdiğim her süre elimde delil ile bekliyor olacaktım. Eğlence mi yoksa temiz iş mi? Sabah gün aydınlanana kadar bunu düşündüm. Sonra heyecan içinde kendi kendime "Hadi biraz eğlenelim." dedim. Onlar gerçek bir seri katilin neye benzediğini bile bilmiyorlardı. Onlara gösterecektim. Belkide diğer yakalanan katillerin düştüğü hatayı yapıyordum. Eğer bu eğlenceyi yapacaksam kendimden emin olmalı ve yakalanma kuşkusunu kafamdan atmalıydım. Sabah güzel bir kahvaltı yapıp kırtasiyeye gittim. Ara sokaklarda, kamera sistemi olmayan küçük bir kırtasiyeydi burası. 10 tane mektup zarfı istedim. Mektup zarflarını direk bana uzattı. Mektup zarflarında parmak izimi bırakmak istemezdim değil mi? Poşete koyup vermesini istedim. Şuan zarfların üzerinde benim parmak izlerim yoktu. Direk bu adamı bulacaklardı, dükkanda kamera sistemi olmadığı için mektup zarflarını kime sattığını kanıtlayamayacaktı. Eve dönüp yeni bir plastik eldiven giydim. Eldivenleri giyerken bile üzerinde parmak izim kalmasın diye giydikten sonra eldiven takılı ellerimi yıkıyordum. Yeni maske ve yeni boneyi taktım. Başımdan düşen bir kepek, ağzımdan çıkan küçük bir tükürük parçası bu oyunu bitirebilirdi.

Eşeğin dıbına suyu kaçırdın ama ha hadi

Her zarfa farklı takı koyuyordum. Keşke kızın kanını sürmek aklıma gelseydi önceden. Önemli değil, böylesi daha iyi oldu. Artık kızlarının yaşıyor olabileceğini ümit edeceklerdi. Bende onların ümitleriyle dalga geçecektim. 2 ayrı zarfa kızın küpelerini koydum. Bir diğer zarfa kızın kolyesini koydum. Belli zaman aralıklarıyla bunu onlara ulaştıracaktım bir şekilde. Henüz nasıl ulaştıracağım konusunda detaylı bir plan yapmamıştım ama plan yapmak benim işimdi. Bence üzerinden biraz zaman geçmeliydi. Tam ümitleri tükenirken onlara ümit aşılamalıydım. Zarfları temiz bir poşete koydum ve buzluğa attım. Neden buzluğa attığımı bilmiyorum ama bir şey saklamak için güzel göründü gözüme.

Artık bir iş bulma vakti gelmişti. Param suyunu çekmişti. Yola koyuldum. Aradığım iş yine garsonluk tarzı bir işti. Deneyimim olduğu için kolayca bulurdum diye düşünüyordum. Tüm gün cafeleri gezdim ama iş bulamadım. Sonra aklıma bir fikir geldi. Yüzsüzlük yapıp eski çalıştığım sanayi lokantasına gitsem iş verir miydi acaba. Deneyip görecektim. Motoru eve bırakıp yürüyerek eski çalıştığım yere gittim. Paramı harcamak istemediğim için yeni sigara paketi alamamanın üzüntüsü vardı üzerimde. Usta beni tanımamıştı. Ulan insan kaç ay yanında çalışan kişiyi tanımaz mı? Bu kadar mı önemsiz biriyim lan ben ? Neyse işime gelir. Beni işe alabilceğini söyledi. Kaç ay sonra gelip eski çalıştığım yerde sanki hiç çalışmamışım gibi çalışıyordum. Dükkanın televizyonunda Müge Anlı ablamız vardı. Hala beni arıyorlardı. Yaptıkları tahminler falan çok gülünçtü. Henüz beni yakalamanın yakınında bile değillerdi. Onun yakaladığı katiller hep kurbanın bir tanıdığı oluyor. Fakat bu durum farklı. Dükkandan yarın gelmez üzere çıktım. iş bulmanın rahatlığıyla evde uzanıp televizyonu açtım. Müge anlı hala devam ediyordu. Daha önceden pek tv izleyen biri değildim o yüzden program saatlerini bilmiyordum. Her katil zanlısı dediklerinde gururlanıyordum resmen. Utanmasam programı arayıp "Ben yaptım lan g*tler." diyecektim. Bu kadar gurur iyi değildi. Zaten takı olayıyla kendi çizgimin dışına çıkmıştım.

Takıları aileye ulaştırmadan önce biraz zaman geçmeliydi. Ama bu zaman içinde boş duramazdım yeni bir kurban gerekti. Bir öncekinde olduğum kadar aç değildim şuan. O yüzden yeniden kötü adamların veya kadınların peşine düşebilirdim. Akşam üzeri evden ayrılıp sahilde gezinmeye başladım. Balık tutan insanları seyrediyordum. Bir canlıyı tuzağa düşürüp ağzına kanca sokuyorlar ve sonra karada boğulmasını izliyorlar. Bu ölen canlı, sıcak kanlı ve zeka seviyesi yüksek olunca çok dramatik oluveriyor onlar için. Bu insanların hobisi avcılıktı. Bazıları bunu beslenmek için bazıları satmak için bazıları tutup yeniden suya salmak için yapıyordu. Benim yaptığım şey onlarınkinden daha çok saygı duyulması gereken bir şeydi. Ben daha büyük ve çok daha zeki bir varlığı avlıyordum.

Seri seri

Ne zaman seri yazsam adam yazmayaya başlıyor

Rezzzzz

seri hadi