rezerved

Devam lan midesiz züt

Aga sen cidden pgibopatsin insan evladinin aklina nasil gelir böyle şeyler amk ama saglam hikaye orasi ayrı

seri panpa hayran kaldım sana

okuycam rez

Hadi be pnp su watpadmi ney ordan okuyam

rez hadi

rez had

Rezzzzz

Öldü beyler

Hanginiz şikayet etti lan adamı binler

hadi yaz artıkkk

30 dakika içinde evinize baskın yapılacaktır bilginize

Devamm züt

Nereye gitceğimi bilmeden yürüyordum. Bir yandan da düşünüyordum. Kızın benimle bardaki görüntülerini bulmaları en az 1 gün sürerdi. Yani en az bir gün daha yeni stilim bilinmeyecekti. Bu süre zarfında yeni bir stil yapabilirdim. Zaten yakalanmak istemiyorsam yapmak zorundaydım. Bunun için yeterli param vardı. Önce biraz alış veriş yapıp üzerimdeki eski giysilerden kurtuldum. Özellikle pazar veya sokak aralarında ufak giysi dükkanlarını tercih ediyordum. Yeni stilim yeni cinayetten önce bilinmemeliydi. Ayrıca böylesi daha hesaplı olacaktı. Yaklaşık 200 liraya komple üzerimdekileri yenilemiştim. Yeni gömlek, pantolon, ayakkabı, şapka, gözlük. Cami tuvaletinde üstümü değişip eski giysilerimi de ara mahallede bir çöpe attım. Tabi çöpü tutuşturmayı ihmal etmedim. Polislerle köşe kapmaca oynuyor gibi hissediyordum kendimi. Her devriye arabasını gördüğümde kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyordu. Böyle bir stres aldın da kalan normal insanlar büyük ihtimalle gidip kendileri teslim olur veya intihar ederler.

Sahile yürüdüm. Yeni giysiler, yeni imaj ve sırt çantam. Sahilin oradaki büfeden gazete alıp okumaya başladım. Bir kaç sayfa geçtikten sonra kendimi gördüm. O an gururlandım. Siz gazeteye çıksanız gururlanmaz mısınız? Hakkımda yazılanları okudum. Henüz parçalara ayırıp takılarıyla iz bıraktığım kızın arka bahçede ki izlerini bulmamışlardı. Ölümü yoksa yaşıyor mu, bunu da bilmiyorlardı. Sadece tahminler de bulunuyorlardı. Benim hakkımda yazdıklarını okuduktan sonra şunu anlamıştım ki benim hakkımda çok az bilgiye sahiplerdi. Küçük bir rahatlama yaşadım.

Denize karşı bir şeyler atıştırıyor ve düşünüyordum. Bu olaylar daha ne kadar devam edecekti? Öyle yada böyle sonsuza kadar kaçmaya kimsenin enerjisi yetmezdi. Mantıklı düşünün kalacak veya gidecek hiç bir yeriniz yok, akşam nerede uyuyacağınızı bilmiyorsunuz, her polis gördüğünüzde veya siren sesinde sanki sizin için geliyorlarmış gibi panik yaşıyorsunuz. Her sokağa veya mekana girerken kameraları kontrol ediyorsunuz. Bu cidden çok yorucu bir işti ve ben bu zorluğa ne kadar dayanacağımı bilmiyordum. Belki saatlerce sahilde oturup bir çıkar yol bulmaya çalıştım. Para bulup ülke değiştirmek geldi aklıma. Ama para bulmamın tek yolu daha fazla insan öldürmekti. Ayrıca kaçak yollardan ülke dışına nasıl çıkılcağını bilmiyordum. Hadi bir şekilde halledip başka bir ülkeye gittim. Peki orada nasıl yaşayacağım? Yeni bir kimlik ve pasaportta bulmam gerekliydi. Tamam diyelim bunları da hallettim, peki o ülkede birilerini öldürmeden durabilecek miyim? Pek sanmıyorum. Bir çıkar yol olmalıydı. Her zaman bir çözümünü buldum ama bu sefer tıkanmıştım. Daha ne kadar kaçacaktım?

Belki de diğer katiller bu yüzden kendilerini yakalatıyorlar. Belki de çıkar yol yoktur. Ya dünyada gerçekten kötü birini öldürüp bu dünyayı terk edersiniz yada ömrünüzün geri kalanını duvarlar arasında geçirirsiniz. ilk olasılık bana pek uygun değil. Bence intihar edenler zavallılardır. Sorunlar karşısında savaşmayıp hemen pes eden ahmaklardır. Şunu bir düşünün sonsuz zaman diliminde herhangi bir yerde var oldunuz ve dünyaya geldiniz ve bu dünyaya geliş bu sonsuz zaman diliminde bir daha tekrarlanmayacak. Sizce dünyanın tüm yükünü omuzlarınızda tutsanız da bu yaşam şansı tepilir mi? Aklım almıyor cidden. Bu sonsuzlukta bir kere dünyaya gelmişsin sanki acelen var gibi hemen yarıda kesiyorsun. Tamamen ahmaklık. Diğer olasılıkta bana uymuyordu. Hayal gücü sınırsız olan bir kişiyi cidden herhangi bir hapishanede tutabileceklerine inanıyorlar mıydı? Şüphem yok ki dünyanın en korumalı hapishanesinde olsam yinede oradan kaçmanın bir yolunu bulurdum. insan tarafından yapılmış her sistem kusurludur.

Çok uzun süre düşündüm. Bunlar düşünürken kaç polis önümden veya arkamdan geçti bilmiyorum. Bu işi yaparken polisler tarafından öldürülme olasılığı geldi aklıma. Cidden rezillik. Bu ihtimalin üzerinde durmadım bile. Bir çıkar yol olmalıydı. Ben her zaman bulurdum bir şeyler...

Anlat panpa dinliyoruz güzel gidiyor

kardeş hızlı yaz bak