ne kadar boktan bi dunya

ışte bitti, kazandim demek imkansız gibi geliyor. notlarla kıdem aldigimiz bir dünyada benim gibi bir adamın basarabilmesi çok zor. kaliteli bir yaşam ve büyük bir ev.başarı asla bu değildir.

başarı, sevişmek ve sevmektir.

aşk ile bira ile uyanmak ve her taka rağmen, inanmadan yarını düşünmeden yaşamaktır belkide.

allah bereket versin 40 sayfa nick6

yağmurda ellerim ceplerimde sahil kıyısından tek başıma yürüyorum. biraz durdum ve cebimden burusmus camel soft paketini çıkarttım. içinde ki son sigarayı alıp paketi denize firlattim. elimi sol cebime soktum ve çakmağı aradım. orada yoktu. cakmagim yoktu.o kadar kötü geldi ki o anda hayat, ağlamaklı oldum diyebilirim. yani herşey tamamken, yağmur yağıyorken, sigaram varken, agibken cakmagim yoktu. yolda geçen insanlardan istemekten nefret etmsemde öyle yaptım. sanki normal bir insanmışcasina yaşlı kadına sokulup"çakmağınızı kullanabilir miyim" diye sordum. yüzüme acimakli baktı.bir yandan çantasından çakmağı çıkartıyor, diğer yandan yüzüme bakıyordu. çakmağı aldım sigara yaktım ve teşekkür edip uzaklaştım. aklımda ise acaba benden iğrendi mi ? Sorusu vardı.

bizim neden iyi bir hayatımız olmuyor dedi.

daha 19 yaşındaydı ve dünyadan nefret ediyordu.

 hayatımız kötü mu dedim.

tabiki kötü dedi, hayat dediğin böyle olmaz.

nasıl olur peki,

yani bir mağazaya girdiğinde beğendiğin gömleğin fiyatına bakmak aldığında yaşadığını hissedersin bence dedi.

güldüm,

yaşamak bu mu yani dedim,

evet dedi.

hayır, yaşamak bu değildir dedim.

nedir o zaman lan yaşamak.

yaşamak, yağmurlu havada bira içmek, aşık olduğun kadına sarılmak, kavga ederken yumruk yemek, aglamak,yarın daha çok aglayacagini bildiğin halde yaşamaktır dedim.

gözlerini devirdi, kucumser bir şekilde,

sen bunları yaptın mi dedi,

gözlerime bak lan dedim,

sence yaşıyor muyum ?

ne demiş bu değişik?

arka koltukta uyandım ve heryerim agriyordu. uyanır uyanmaz küfürü bastım. kafamı kaldırdım ve sabah olduğunu gördüm. kapıyı açıp dışarıya çıktım ve kendime bir bardak çay aldım. arastan bir sigara istedim ve marlboro paketini çıkarıp uzattı. melise baktım ve 

sende hangi sigara var dedim.

camel dedi.

bir dal camel alıp, arabaya döndüm. radyoyu açtığımda maggot brian çalıyordu. üstelik yeni başlamıştı. şanslıyım diye düşündüm ve bitene kadar dinledim. eğer dedim, eğer tanrı ölmeden önce ne dinlemek istersin diye sorarsa ona margot brain diyecektim.

1000 entry ve hala bitmedi.

adını bile hatirlamadigim şarkılar sayesinde seni hatırlıyor ve agliyorum. nazım, süreya, yücel şiirlerinibsarap içerken okuyor, seni düşünüp ağlıyorduk. bukowski okuyup düşünüyor, sevişmelerinizi hatırlıyor ağlıyordum.hep senin sevdiğin birayı içiyor, sırf sen seviyorsun diye çorba içiyordum.en sevdiğin filmden nefret etmeme ragmen defalarca izledim, sırf sen seviyorsun diye. senin bunlardan haberin yok.

hepsi özgün mü bunların panpa ? zerre bi yerden çalıntı yoksa gib beni müsaademle

rezerve rezerve

elini başının sağ tarafına zütürdü ve 

ağrıyor dedi.

sigarasini söndürüp, nasılsın diye sordu.

hayatımda gördüğüm en güzel kadınlardan biriydi.

iyim diyebildim sadece.

bir carslberg diye bağırdı,sen ne icersin diye sordu. bomonti dedim. ardından bomonti diye bağırdı. biralar geldi neye ve kime içiyoruz dedi. tanrıya ve aşka içelim dedim. gülümsedi.onlar yok, bence cikse ve acıya içelim dedi. bende olur diye karşılık verdim.bir kadın biraya ancak bu kadar yakisabilirdi.

arka cebimde bıçakla uyumayali bir ay kadar oluyor. kendimi hala güvende hissetmiyorum. bıçak herzaman yatagimin yanında duruyor. bazı geceler eve geç geldiğinde, elimde bıçakla kapıyı açıyorum ve her seferinde aynı şeyi söylüyor;

sanki hırsızım amina koyim.

bilmiyorum. hala sokakları unutamadim. tamam ev güzel diyebiliriz, sıcak,illegal şeyleri rahatlıkla yapabiliyoruz ve bir bankta değil yatak uyuyoruz.ama ben bankta uyumayı özledim. uyumadan önce hatırladığım son şeyin, gökyüzü olmasını,bir köpeğe sarılıp uyumayı özledim. yağmurdan saklanmayi ve ağaç dibinde uyumayı özledim.ot sarmak yada bira içmek için kuytu bir yer aramayı özledim.

şarkılarla yazılan bu notlar. bazı sayfalar yırtık, bazıları küflü, nemli yada üzerine şarap dökülmüş. şimdi yazabilirim miyim bilmiyorum. eskisi gibi yaşamak istiyor aynı zamanda başkalarının nefret dolu bakiskarindan nefret ettigim için boşver diyorum. boşver,bu züt kadar odada yasa, nefes al.günü geldiğinde ise öl. ölmeden önce görmek istediğim şey ne olur diye soruyorum bazen. kesinlikle "o" cevabı geliyor aklıma. gökyüzüne çizilmiş yüzü ve elleri. ancak bu asla olmayacak. benim son gördüğüm şey tavan olacak sanırım.

alkolikler arasina yaz

gel. sağ cebinde umut,sol cebimde aşk olsun. bitmeyen bir gece gibi, şarap ve huurluk giyin. gecenin ciplakligini ve aşkın hafifliğini sol omzuna al.saçlarına yalnızlık ve bira bağla, onuru ve gururu yen.gel. sadece.ben.sen. gece.şarap ve şiirler olsun.

duvarlara yazılan yazılar, ekmek değilde sprey aldigimiz, kavga ettiğimiz yıllar. polisten kactigimiz, ayakkabımizin su aldığı yıllar. pencerede bizi ayiplayan kadınlar ve dalaştığımız yasitlarimiz. bıçaklar,sopalar,sol yumruk, sloganlar.şimdi düşünüyorumda, çocuk ve heyecanlıydık.

sigara. bitmeyen bir günü bitiriyor ve bir kadını hatırlatıyor. bazen başağrısı bazende migde bulantısı yapıyor.ana tüm bu olanlara rağmen insanoğlunun yapabildigi en önemli ilaç bence.

biraz çeneni kapatsan, bizde içsek dedim. alındığı her halinden belli oluyordu.ona biraz goz gezdirdim. tahminen 19 yaşında bi öğrenciydi. güzel sayılabilirdi. birahane de boş masa olmadığı için benim masama oturdu. çünkü tek oturan tek kişi bendim. yanıma oturunca mahcup oldu sanırım ve özür dilemeye başlayıp, kendisinden bahsetti.ona susmasini soyledigimde şaşırdı ve

özür dilerim. diyip birahaneden çıktı.

bende pişman olup peşinden koştum.onu yakaladım ve özür dileyecekken ağladığını fark ettim. çok şaşırmıştım.

hayatında bir daha görmeyeceğin bir alkolik sana bağırdı diye mi agliyorsun ?dedim.

akan rimelini eliyle sildi ve 

hayır dedi.ben sadece.bu gece çok yalnizdim ve birileriyle konuşmaya ihtiyacım vardı dedi.

tamam. artık içmek istemiyorum ve ne anlatirsan dinleyeceğim dedim.bir anda yüzündeki o ağlayan kadın ölmüş yerine,19 yaşında bir kız çocuğu gelmişti.

bir çocuk gibi koluma girdi ve hadi sahile gidelim dedi.o gece o kadar şey anlatı ki iyiki onun yerinde değilim dedim. yoksa çoktan intihar etmiştim.

tüm gece boyunca o bankta oturup, uzaktaki gemileri izledim. içindeki tayfalar, onların hayalleri, sevgilileri,eşleri, çocukları,sevdikleri yemekler, borçları ve hayatlarını düşündüm. koca bir denizde elinde sigarayla gunesin doğuşunu izleyen sarışın kaptan. gemideki herkesin saygı duyduğu adam. yani o geminin kralı. karadada aynı şeyler geçerli diye düşündüm. sadece kaptan daha fazla insana emirler yağdırıyor.

kısa saclari olan ve sigara içen bir kadın olmalıydı hayatımda. çayı ve rakıyı seven, aşık olmalı beceren ve becerilebilen bir kadın. aşk ve ciksten yoksun geçen bir ömürü düşünmeden yaşayan bur kadın. turuncu kokan, makyaj yapmayan bir kadın. güneşi bal rengi gözlerinde giben ve duzulmekten utanmayan bur kadın.bir sahil kenarında benimle uyuyup, seni seviyorum yalanlarini söylemeye ihtiyaç duymayan ve utanmadan gözlerime bakan bir kadın.ama olmuyor,bir sahil kenarında yığılıp kaldığında, cenetimden tutup,

kendine gel bin. diyen kısa saçlı bir kadın olmuyor.