Rezz panpa devam

Rezervlerindeki

Rezerve

Rezarvatullahh

Rezerved

Rez sayfa 18

Rezervasyon

ciksi oluyor devam

Kafamı çıkartmamla beraber Mustafa Abi’yi elinde poşetlerle koşarken görmem bir oldu. Hem koşmaya çalışıyor hem de eliyle “içeri gir” işareti yapıyordu. Mustafa Abi içeri girdiği anda kapıyı kapattım ve merdivenlerden hızlı hızlı çıkmaya başladık.
Eve girdikten sonra elindeki poşetleri yere atarak “Ben sana dışarı kesinlikle çıkma dememiş miydim!” diye bağırdı. O an biraz suçluluk duygusu hissettim ama bunun sırası değildi. Ona ne olduğunu, neden koştuğunu sordum.
Anlatmaya başladı.
-Kardeşim tüm marketleri yağmalamışlar her şeyi alıyorlardı insanlar çıldırmış gibiydi, herkes birbirini tehdit ederek yiyeceklerini alıyorlardı. Zaten pek bir şey kalmamıştı, ben de ne olduğuna bile bakmadan alabildiğim şeyleri poşetlere doldurup koşarak geldim. Poşetinden 4 tane ekmek, 8 tane çikolata, 2-3 paket kraker ve birkaç meyve suyu çıkmıştı.
Bunlarla ve evdeki diğer tüm yiyeceklerle yaklaşık 1 ay hayatta kalabileceğimizi tahmin ediyorduk. Ama suyumuz yoktu. Bu su bizi ancak 2 hafta kadar idare ederdi.

Rez pampa iyi gidiyorsun

Mustafa Abiyi sakinleştirmeye çalıştım ama ben ondan daha çok panikliyor, daha çok korkuyordum. Sadece bunu ona farkettirmiyordum. En azından farkettirmemeye çalışıyordum. Ortam durulduktan sonra güzel bir kahvaltı ettik. Onun caddeye bakan tarafı mutfaktı ve camları kırıldığı için her şeyi salonda yapıyorduk. Mutfağa sadece yiyecek ve içecek almak için giriyorduk.
Yemeğimizi yedikten sonra oturup konuşmaya başladık. Mustafa Abi’yi tanıyordum, ama eğer bu işten kurtulmakta beraber olacaksak onu daha iyi tanımam gerekiyordu. Ailesinin ne iş yaptığını, zamanını nasıl geçirdiğini, neden ailesinden daha farklı bir yaşam seçtiğini sordum ona. Anne ve babasının uzun yıllar boyunca memur olarak çalıştığını ve daha sonra devletin üst kademelerinde nüfuz sahibi olarak çalışmaya başladığını söyledi. Kendisinin neden farklı bir yol tercih ettiğini sorduğumda ise ayakları üstünde durmayı küçük yaşlardan itibaren öğrenmek istediğini söyledi.
Mustafa Abi zamanının çoğunu okuyarak geçiren kültürlü bir insandı. Okuduğu şeyler de genellikle tıp ve bilim üzerine olurdu. Ancak akademik başarısı zamanında o kadar iyi olmadığı için hastane görevlisi olmayı tercih etmişti.

Rezerve

Açin açin dedeler

Rez hacı abi

Rezervasyon

Hastanede calismasi iyidi aslinda . Çünkü yaralanma durumum olsa direk yardim ederdi Mustafa abi.

Yemek yedik hava kararmıştı ben uyumaya basladim .. biraz zaman geçtikten sonra pat diye bi ses duyuldu mustafa abi bana bakarak ss sessiz ol diyordu . iceriye 3 tane zenci zombi girdi mustafa abiyi yakaladilar . Öldürene kadar gibtiler . Bu zombi virusu oyle yayiliyormus.. mustafa abinin caresiz halini izlerken biri beni farketti ve...

Artık bende bir zombiyim

O günü de sürekli konuşarak ve birbirimizi daha çok tanıyarak geçirdik. Çünkü bundan başka yapacak bir şeyimiz yoktu. Devletin bize yardım etmesini ummaktan ve bunun için dua etmekten başka elimizden bir şey gelmiyordu. Gece uyumadan önce birkaç şey atıştırdık ve karşılıklı koltuklarda uykuya dalmaya çalıştık. Mustafa Abiye kendi yatağında yatması için ısrar etsem de bunun daha güvenli olacağını söyledi ve ben de onayladım.
Sabah uyandım ama garip hissediyordum. Sanki vücudumu kontrol edemiyor gibiydim. Çantamı alıp aşağı indim ve apartmanın kapısını açtım. 3 adam bir kadını kovalıyordu. Yardım etmek istedim, ama vücudum buna izin vermiyordu. Beynimle bedenim ters hareket ediyor gibiydi. Kadın beni görünce yardım edin diyerek bana doğru koşmaya başladı ama kayıp yere düştü. Adamlar kadına saldırmaya başladı. Biri boynunu ısırıyor, biri kolunu almış ağzına zütürmeye çalışıyordu. Kadının ölmeden birkaç dakika önceki bana son bakışları, dehşet ve korku dolu yüz ifadesi beynime kazınmıştı sanki.
Bir anda kan ter içinde yatağımdan fırladım. Hepsinin bir rüya olduğunu anladığımda rahatlamam gerekiyordu ancak tarif edilmeyecek duygulara kapıldım. Kadının yemyeşil gözlerindeki çaresizlik aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Suçluluk duygusunu bedenimin her tarafında, vücudumun en küçük zerresine kadar hissediyordum. Keşke kurtarsaydım o kadını. Belki de ölümüme neden olacaktı, ama yardım etseydim keşke. Pişmanlık nasıl bir şeymiş ve insana ne kadar ağır gelebiliyormuş o gece öğrendim.
O kadını kurtarabilir miydim? Bilmiyorum. Eğer deneseydim şu an hayatta olur muydum? Bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey vardı. O da vicdanımla hesaplaşmam gerektiğiydi.
inanılmaz terlemiş ve susamıştım. Su içmem lazımdı. Etrafıma bakınıp tam yataktan kalkacakken bir şey farkettim. Mustafa Abi yatağında yoktu.

Sa katdess

Rezerved

mustafa abiyle gibişmeni bekliyorum