siz de kendinizi dışlanmış hissediyo musunuz

tumblr sitelerinde çok takılma
p0rnoyu azalt
amın varsa yanıma gel

sanki bi yerlerde bişeyler kaçırmışız gibi aq. hayat bi dizi gibi, en kritik bölümü kaçırmışız, diğer tüm insanlar o bölümü izlemiş, biz de anlamayan gözlerle onlara bakıyoruz. aynı dili konuşuyoruz ama aynı düşünce yapısına ulaşamıyoruz. sanki hepsi aynı anda aynı şeyleri düşünüyorlar fakat bana haber vermiyorlar aq. ayrık düşünceler hep bende. dışarı çıkıp gezmeyi seviyorum, farklı ortamlara girmeyi. fakat konu insanlarla anlaşmaya gelince bi noktada tıkanıyorum aq, aynı dili konuşamıyorum

anlat panpa burdayım ben

lan olum ne bileyim çok üzülüyorum. sosyal ortam kuruyorum bi sürü, bu sefer iyi olacak diyorum, olmuyo lan. sığmıyorum bi yere, taşıyorum böyle, patlıyorum, sonra eve kapanıyorum aylarca. sorun bende mi yoksa insanlarda mı diye düşüneyim diyorum ama bu sefer de ego çıkıyo karşıma, sinirleniyorum. kız arkadaşlarıma da hiç karşı cins gözüyle bakamıyorum, "insan" gibi görüyorum, gay de değilim. sevgili de istemiyorum, çok sahte geliyo bana. fakat yalnızlıktan da çok sıkıldım, ölüm gibi, olmuyo aq.

ev, ev, ev... mutfak ülkesi, odamdaki dolapla duvarın arasındaki boşluk ülkesi, kahve ülkesi, televizyon ülkesi, yatak ülkesi, banyo ülkesi... dünya kurmuşum kendime sanki, atmosfer yaratmışım, evden dışarıya çıkınca nefes alamıyorum sanki.

özetle, çaresizliğin içindeki çaresizim. çok yok olmuş hissediyorum.

http://youtu.be/cugWn3hHqOc