Kars ? Ermenistan sınırında orman ? Kasaba ? Hayal dünyan çok genişmiş *

Kasabaya vardığımda kahvehaneye girdim ve köyü soruşturmaya başladım, esmer sakallı bir amca bana o köylü olduğunu oradan kaçtıklarını o köyün ise zorla zapt edildiğini söyledi. Kimler tarafından olduğunu sorduğumda onlar dedi, kimler dediğimde bir adam bana "Uzatma kardeş, defol git artık başımıza sarma şunları" diye resmen kovdu beni. Köy hakkında kime sorsam beni ya takmadı yada benden kaçtılar bende bu gece o köyde kalmak istemediğimden o kasabada bir pansiyonda kaldım. Ertesi gün mehmet dayı beni aradı nerede olduğumu sordu, atladım bir otobüse ve köye döndüm. Köye vardığımda köy bomboş sadece mehmet dayı ve yanında 2 dev gibi adam vardı. Mehmet dayıya yaklaştıkça yanındakiler kayboldu, açıkçası kormuştum ama mehmet dayıya güvenim sonsuzdu. Köyde in cin top oynuyor, tüm evlerin perdeleri kapanmıştı.

M : Hoş geldin evlat.. dedi kısık ve acı bir ses tonu ile.
Acımış bir vaziyette bir bana birde kulübeye bakıyordu.
içeri beraber girdik, ve gördüklerim karşısında şok oldum.
Evin her kapısında, duvarında çeşitli hayvan sakatatları, ters haç işaretleri, değişik organlar asılıydı.
Mehmet dayı şimdilik bu kadarını durdurduklarını ama yakında daha kötü olacağını söyledi. Büyünün kaynağının yakındaki orman olduğunu söyleyip hemen gitmemiz gerektiğini söyledi.
Hızlı adımlarla ormanın içine girdik ve ormanın ortasında küçük bir kayalık ve aşşağı doğru inen bir mağara vardı, mehmet dayı tam mağaraya yaklaştığımda omuzumdan tuttu

M : Buraya kadar çocuk

B : Ne ?

dedim ve enseme sağlam bir darbe aldım.

Rezervatuar

Bu gece 3'ten sonra öğrencilerim için hazırladığım sunu biterse ki biter sanırım, bu hikayeyi bitirmeyi planlıyorum. Rezervasyon alanlar okusa benim için kafidir.

Rezervasyon

inip farklı bir otobüse bindim ve kasabaya vardım.

Olanları minibüs şöförüne anlatmak istediğimde aldığım tepki aynen şöyleydi;
"gibtir git arabamdan"

Mehmet dayı sivasta oturuyordu, ertesi gün burada olurdu. O zamana kadar bu insanların ve dayının neden bu kadar garip tepki verdiğini anlamak için köye 10 kilometre kadar uzaktaki bir kasabaya gidecektim. Köye 1 KM uzaklıktaki minibüslerin saat başı geçtiği bir yola çıktım ve minibüse bindim.

Mehmet dayıyı aradım ve saniyesinde açıldı;

M: Efendim tasbak?
B: Dayı?
M: Ne oldu tasbak?
B: Dayı çok kötü şeyler oluyor.
Olanları anlattım, köyün ismini söylediğimde "Destuur" diye uzun uzun kendi kendine söylenmeye başladı.

M: Geliyorum, evden ayrılma.

Ellerimle birtanesine dokununca sünger gibi garip birşey olduğunu anladım. Elime alınca korkudan ağlayacak gibi oldum, bu bildiğiniz bir keçi gözüydü.

Aklıma o sıra bizim eski bir ahbapımız olan zerhat-i mehmet dayı gelmişti. Annemi aradım ve numarasını istedim.

Bir kaç saat sonra mehmet dayının numarasını mesaj olarak yolladılar.

Gençlerden birisi hızlıca kalktı ve köy meydanına doğru harekete geçti. Açıkçası biraz tırsmış bir vaziyette olanları izliyordum. Köy meydanının hemen çaprazında kalan eski bir eve girdi. Çocuk eve girdiği gibi tüm perdeler kapandı. Muhtara baktım, muhtar sinirli bir vaziyette sakalını sıvazlıyordu. Koşar adımlarla bana verdikleri çöplüğe doğru gitmeye başladım.

Evin girişinde küçük kırmızı bilyeler vardı. Daha yakından bakınca bilye olmadıklarını farkettim.

Panpa nie bıraktın aq

oooo anlatmıyo diyo dinleyin bu kurgu aq

Anlat amk sardı

yazzzzzzzzzzzzzz

Okuyorum

Hadi seni bekliom

Duvara anlatıyorum değilmi?

Ertesi gün öğle saatleri kahveye vardım. Muhtara herkesin ortasında olanları anlattım. Muhtar ermenice sandığım bir dil ile birşeyler söyledi, kahvedeki delikanlılar ters ters, ürkmüş bir vaziyette bana bakış attılar.

Kaset çalardaki "Gönül Dağı" birden takılmaya, bozulmaya başladı. Hava soğuk, ben yalnız. iyice korkmuştum, köyde tek bir ışık yanmıyor, tek bir insan dolanmıyordu.