Ney için ne uğruna bu aşkı yitirdiğini.
Benden sonra bir aşkı olmayacaktı.
Sustum kimse anlamadı.
Yazdım kimse okumadı.
Konuştum kimse duymadı beni o zamanlar.
Soluğu yine Şahin abinin yanında aldım.
Yine bilindik bir son işte iç iç iç.
Ve artık ben gitmeliydim beyler. Bunu öğrenmiştim.
Memlekete ailemin yanına gittim.
Alın yazımın üstüne bir çizik çektim ve gittim.
Bende gittim.
Her şeyi geride bırakıp bende gittim.
Rüya gibi gerçeklerle uyuyup
gerçek gibi rüyalarla uyanıyordum.
Her sabah günaydın diyordum ama artık umudum yoktu.
Nihali onuru yelizi oturduğum evimi işimi her şeyi geride bırakıp bende gittim.
Hayatta kalan, her şeyimi topluyordum ama bir adam edemiyordum.
Gözlerinin önünde ölüyordum herkesin
yavaş yavaş ve bunu kimse görmüyordu.
Ölürken kimse fark etmiyordu ama
herkes öldüğümü biliyordu.

Anladım ki
Aşk ve acı iki ayrı başın koyulduğu aynı yastıktı.
Hayatlar geçiyordu içimden bir biriyle yarış yarış.
Yarışı kazanan da kaybeden de kendimizdik.
Sonra o geldi.
Ve bir kahraman gibi girdi ömrüme.
Annemin sayesinde.
Baktı benim bulduğum kızlarla olmuyor onun bulduğu bir kız ile evlendim
O beni bırakıp gitmedi beyler.
Evet, şuan ki eşim.
Hayat arkadaşım.
Benim geçmişimi Her sorduğun da geçiştirdiğim ve sizlerin de önünde anlattığım Eşim.
Canım can yoldaşım.
Ömür arkadaşım.
Eşimi nasıl sevdiğime şahitlik edenler, kendi aşklarından utanıyorlar şuan.
Mutluyum beyler.
Eşimden sonra birisini daha sevdim.
Gamzemi şuan 1 yaşında olan kızımı sevdim.
Küçücük yüzünde küçücük gamzeleri olan kızımı sevdim.
Sonsuz bir mutluluğun içindeyim şuan.
Sonu yok bunun.
Sonu yok umutlu yarınların.
Umutlu yarınlar da umutlu günlerde artık geldi bana.
Bu sefer kalıcı galiba.
Düşlerimde kurduğum hayaller gerçek şimdi
Belki biraz yaralı olabilirim.
Çünkü ben dürüstlüğün saflığın kabul edilmediği bir dünyadan geldim.
Artık bir gülüş ile örtüyorum tüm geçmişimi.
Bu dünyada gözlerine takılıp düştüm eşimin kalbine.
Annelerin hakkı ödenmezmiş beyler.
Belki şuan ki eşim olmasaydı.
Hala kalbim kapalı bir şekilde tek başıma yaşayacaktım.
Ama Allahım bana 1 şans verdi ve onun devamı bir şekilde geldi.
Unutmayın bir şansınız varsa her zaman devamı gelir beyler.
Bir kişi de takılıp kalmayın.
Şuan mı evet çok pişmanım intihar ettiğim için de acı çektiğim içinde.
Belki onlar olmasaydı bu günler de olmazdı bilmiyorum.
Her hayırda bir şer her şer de bir hayır var derler.
Belki şuan eşim benim aldığım ilk nefes değil ama
Verdiğim Son nefes olacak.
___SoN___

Diğerlerini de siz sormadan ben soyleyim

Onur ve Yeliz özgenin Gidişinden sonra 5 ay sonra evlendiler.
Nihal ile iş yerinde ki erkek arkadaşı bekir onlar da ben evlenmeden 3 ay önce evlendi.
Şahin abi vefat etti.
Artık mahallenin dert dinleyen bir abisi kalmamış.
Esma tüm bunların yaşanmasına sebep olan kadın.
En son hastane hastane gezdiklerini duydum.
Çocukları olmuyormuş.
Daha sonra da hiç haber almadım.
___SoN___

Merhaba Beyler.

Mertin yani benim hayat hikayesini okudunuz.
ilk başlar da sen boncuksun dediniz o gün atlayarak yazmaya başladım.
Aslında bu kadar kısa değildi hikayem.

Yok sen boncuk değilsen gotume boncuk sokacam dediniz.
Ben boncuk değilim gotune sokacagin boncuğu git duvarına as.

Özge ye hiç ulaşamadım.
Daha sonra bende memlekete gittiğim de bırakmıştım ulaşmayı çok uğraştım ama ulaşamadım.
Şimdi nerde ne yapıyor bilmiyorum.

Bu anlattıklarım yaşanmıştır.
Ama size inandirmak için en ufak bir söz söylemeyeceğim.

Beni bu zaman sürecin de yalnız birakmadiginiz için okuduğunuz için eyw.

Sağlıcakla kalın.

Not:aklınız da bulunsun bir kişi sizi kazıkladı diye herkes kaziklayacak değil.
5 parmağın 5 i de bir değil.