1. 376.
    0
    kardeşlerim hepimizin sorunları neredeyse ortak. çocukluğumuzda ailemizden gereken sevgiyi şefkati görmememiz en temel sorun. 24 yaşındayım ve bu yaşta bile babamdan köpek gibi tırsıyorum. babamla her gözgöze geldiğimde acaba şimdi ne yaptım da ağzıma sıçıcak diye bekliyorum. inanın sosyal fobiyi en uç noktasında yaşıyorum. amfide hoca soru sorduğu zaman ya da herhangi bir konu hakkında fikrimi söylememi istediğinde karnım kasılıyo bayılcak gibi hissediyorum.

    sosyal fobiden kurtulmanın bir yolu olarak sokakta gördüğümüz insanlarla kayıtsız şartsız rastgele bir konu hakkında konuşmamızın bizi daha iyi hissettireceği söyleniyor, bunun iyi bi şey olduğunu biliyorum fakat inanın o kadar zor ki anlatamam. fermuarasıkısangib panpamızın önerilerini bugünden itibaren dikkate alıyorum ve gelişmeleri bu başlık altında elimden geldiğince anlatmaya çalışcam.
    ···
  2. 377.
    +9
    sevgili panpalarım, bütün entryleri okudum ve 35 yaşında bir abiniz olarak söylemeliyim ki, 30 yaşına kadar bende sizin yaşadığınız şeyleri birebir yaşadım. ama sonunda az da olsa atlattım sayılırım.

    neden sosyal fobiktim?

    çünkü babam beni sürekli döverek büyüttü, en küçük bir hatamda patlatırdı tokatı, ya da tekme tokat girişirdi, sonunda "babam döver mi acaba?" korkusu ile en küçük bir işi bile yapamaz hale gelmiştim. özgüvenim sıfırdı (hala da tam yerine gelmedi, bunun sıkıntılarını çekiyorum)

    nasıl atlatabilirsiniz (ya da ben nasıl atlattım)??

    1- bu dünyada sizden daha değerli birşey yok. bırakın insanlar hakkınızda ne düşünürlerse düşünsünler, ya da size kahkahalarla gülsünler, unutun!!! evet unutun!! empatiyi en az seviyeye çekin..ben öyle yaptım. misal bir konuşmada aptalca birşey söyledim ve adam/kız bana çok güldü. ilk anda çok etkileniyorum ama 10 dakika sonra unutuyorum. kendime bunu öğrettim. ben bununla bir ömür boyu yaşayamam dedim. inanın 10 dakika sonra unutuyorum. istediği kadar gülsün. gibimde değil!!!

    2- sizin o karşınızda tir tir titrediğiniz kız var ya, aslında o da sizin gibi bir yaratık, sizden daha aşağılık ama siz onu gözünüzde o kadar çok büyütüyorsunuz. o kızı tanıdıkça, taktan bir insan olduğunu öğreneceksiniz.. ben kendimi sürekli benden daha değerli bir insan yok diye telkin ediyorum.

    3- bol bol kitap, dergi, okuyun, internetten falan okuyun hiç farketmez. neden? çünkü yeni girdiğiniz bir toplulukta insanlar çok bilgili olduğunuzu anladığında size saygı gösterirler, sizi giblerler, yeri gelir aklı danışırlar... insanları bilginizle dövebilirsiniz...

    4- konuşmaktan, yeni ortamlara girmekten çekinmeyin, bol bol hata yapın. evet çok ciddiyim bol bol hata yapın. zira hata yapmayan insan yoktur. hata yapmadan doğruyu bulamazsınız. tekrar ediyorum, bol bol saçmalayın, hata yapın... ben çok yaptım, hatırladıkça da utanırım, 5 saniye sonra eeehh giberim lan ne utanacam der, unuturum!!!

    5- yürürken dik yürüyün, konuşurken insanların gözlerinin içine bakmaya çalışın. pısırık gibi durmayın, hemen anlıyolar zaten binler, seni ezmeye çalışıyolar. siz onları ezin!!!

    6- olabildiğince sosyal hayatın içinde olmaya çalışın. ne bileyim, halısaha maçlarına gidin, düğünlere gidin, gençlik organizasyonlarına katılın.

    7- bol bol selam vermeye çalışın. eskiden birine karşıdan meraba dediğimde adam beni farketmediyese çok utanıyodum. şimdi gibimde değil... adam görmedi. işte o kadar!!

    8- internet başında saatlerce kalmayın. dışarı çıkın!!

    akılma geldikçe yazarım daha...
    Tümünü Göster
    ···
  3. 378.
    +3 -1
    beyler canınızı yerim ya amma kasmışsınız olm, bütün yazılanları okudum yer yer duygulandım. belki de bu sıkıntılarınız hayatı çok ciddiye almaktan kaynaklanıyordur, biraz gevşeyin gençler, sonunda toprağa karışacağanız bi hayat için bu kadar sıkıntı yapmaya değer mi?gidin apaçi olun demiyorum ama biraz keyif alın bence hayattan, yoksa çekilmez lan bu dünya, etrafı neden bu kadar önemsiyosunuz diğer insanların sizden daha üstün olduğunu mu sanıyorsunuz?yok öle bi şey, neyse bu kadar kibarlık yeter rahatlayın biraz dünyanızı giberim amcıklar
    ···
  4. 379.
    0
    örnek:

    30 kişilik bir topluluk var. ilk seansta herkes sırayla kendini tanıtıyor. isim-soyisim-yaşadığı şehir falan... sıra bana doğru yaklaştıkça kalbim yerinden fırlayacakmış gibi heyecanlanıyorum, çenem kilitleiyor ya.. ya arkadaş 35 yaşındayım, çoluk çocuğa karıştım, insan kendini tanıtırken neden heyecanlanır, hala ve hala anlamış değilim!!!

    sanırım cevabı: topluluk önünde herkesin dikkati ve ilgisi benim üzerime yoğunlaştığı zaman, hata yapma, rezil olma kaygısı.

    nasıl atlatabilirim?

    belki "heyecan, kalp çarpıntısı" atlatamam ama daha çok sosyal aktivite, daha çok topluluk önünde konuşma, daha çok sorumluluk alma, ile bir nebze azaltabilirim.

    siz de var olan sorunları ancak ve ancak kendiniz çözebilirsiniz. ilaçlar, haplar, şuruplar falan bahane.

    olay kendinizde bitiyor panpalarım bunu unutmayın

    ve yine tekrar ediyorum hata yapın, hata yapın, hata yapın!!! yapa yapa alışacaksınız.
    ···
  5. 380.
    0
    @405 panpa düğün demişsin ama;
    (bkz: sosyal fobi yüzünden hayatım mahvoluyor/#75522067)
    ···
  6. 381.
    +2 -6
    en sevmedigim insan tipi sf li insanlar. eşşek kadar adam olmuşsunuz bi ortamda terliyosunuz çekiniyosunuz 2 kelime edemiyosunuz yazik gercekten. bide otostop çeken sf lilere fit oluyorum. lan adama iyilik yapiyoz aliyoz arabaya istedigi yere zütürüyoz. mal mal etrafa bakiyo utanıyo çekiniyo 2 laf ette muhabbet olsun. muhabbeti biz açiyoz çekindiğinden saf saf cevaplar veriyo muhabbet tıkanıyo amina koyim
    ···
  7. 382.
    -1
    @goregrindbrutaldeth panpa;

    haklısın panpa. düğünlerde bizim gibiler hep böyledir,

    ama sana uygun bir yolunu söyliyeyim, 2 tane (yanlızca 2) bira içerseni biraz çakırkeyf olursun ve o zaman hiçkimsyi gibine takmadan göbek atabilirsin. eğer bunu içki içmeden yapmayı başarabilirsen, işte o zaman kendi kendini tedavi etmiş olursun.

    ben bunu kendi kendime atlattım. nasıl?

    çıkıyorum piste dıbına koyayım, allah ne verdiyese oynuyorum, kim bakmış nereye bakmış gibimde değil.

    işte altın anahtar: gibimde değil...
    ···
  8. 383.
    0
    (bkz: ) ezük insan
    ···
  9. 384.
    0
    Rezerved
    ···
  10. 385.
    -1
    @410 hacı aman diyim, bana dünyanın en zor şeyini söylüyosun.. yemin ederim gibseler çıkıp oynayamam..
    şu an evdeyim.. işsiz güçsüzüm haliyle..11 gündür sokağa çıkmadım aq..
    dün 5 tane film izledim 11 saat içinde, 1 kilo çekirdek yedim.. odayı tak zütürüyo *
    ama evde mutluyum işte. dışarı çıkarsam tırsacam biliyorum..
    ···
  11. 386.
    0
    @413 çok zor bir durumdasın. bir pgibolog ya da bir arkadaştan destek falan almalısın. böyle hayat olmaz.
    ···
  12. 387.
    0
    @414 bilmiyom panpa nolcak. işin kötüsü bi işe başlarsam napcamı bilmiyom.
    ···
  13. 388.
    +1
    @ 418 kardeş yaşıyo bizle işte. yapacak bir şey yok. varsın yaşasın. böyle daha mutluyum diyorum ama bazen çekilcek gibi değil.ama insanların her türlü yüzünü görüyosun ya ondan seviyorum aslında bu durumu... herkes ağzım var diye konuşuyor çünkü...
    ···
  14. 389.
    +1
    beyler sinirlenince yalnız sf kalmıyor dikkat ettiniz mi? geçende birine tekme tokat daldım sinirlendiğim için. kavgadan sonra da tartışma oldu işte sinirli olduğum için ağzıma geleni söyledim gayet de özgüvenim yerindeydi. yani sinirli olunca anlık da olsa bir şey kalmıyor.
    ···
  15. 390.
    0
    reserved
    ···
  16. 391.
    0
    @420 hacım bende gözlemledim bunu gerçi sinirlenince cinnete varacak dereceede sinirleniyorum ama olsun *
    ···
  17. 392.
    0
    @420 aynaya kafa atmisligim var amk!
    ciddiyim
    ···
  18. 393.
    0
    bendede aynı sorun var doktora gittim ilaç verdi anti deprasan işe yaradı azda olsa
    ···
  19. 394.
    0
    pgiboloğa git lan burdan neyi çözecen amk
    ···
  20. 395.
    0
    panpalar bende de bi takluklar var ama, sf midr, başka tak mudur bilmiyorum.
    sorunum şu dostum, yakın arkadaşım yok amk! özellikle kızlar konusunda aşırı pasifim, çekingenim demeyeyim ama girişken değilim.
    sosyal ortamda yemek yeme, adres alma-sorma, dolmuş vs muhabbetleri var, o konuda hiç sıkıntım yok ama
    5-10 arkadaş toplandık mı muhabbet açma girişimlerim başarısız, başkası laf sokunca falan kitlenip kalıyorum, sessiz oluyprum, kızlara karşı çekingenim.

    mesela 3 erkek yürüyoruz, karşıda 2 kız geliyor, yanımdakiler naber, nasılsın falan, kızlarla muhabbet;
    kızlar adeta beni giblemiyor.
    çirkin, kilolu falan değilim ama yok.
    giblenmiyorum,

    doğumgünü, parti vs olur, ben anca denk gelirsem haberim olur,
    yoksa ne çağıran, ne msj atan. yokluğumu hiç aramazlar.

    ne bileyim, mesaj falan atmam hiç, zorunlu kalmadıkça, ders sorma falan,
    aramazlar hiç, ne mesaj ne telefon.

    sizce nedir durumum halim panpalar.
    yaşım 18
    ···