PART14
Artık geceleri rahat uyuyamıyor gündüzleri kafam yerinde hareket edemiyordum heran gömüyü düşünüyor imamın ve definecinin anlattıklarını aklıma getirip tedirgin oluyordum. işin ucunda para olmasa hayatta kalkışmayacağım şeylerdi ama artık dönüşü yoktu kapağı kaldırdık mahzen benzeri o yeri bulmuştuk. Hatta defineci içerinin tuzaklarını bile bozup etkisiz hale getirmişti. imamın "sapasağlam gireriz inşallah" sözüyle kendimi avutarak 2-3 günümü geçirdim.
Günlerden perşembeydi yine ekibi toplamış mesuta haber vermiştik. Koyulduk yola herkes tam teşekküllüydü sanki. imam gidene kadar okudu köye geldik ormandan geçtik imam hala okuyordu hiç sohbet etmemişti bizimle mesut artık köy girişine gelmiyordu yeri ve oraya görünmeden nasıl gideceğimizi öğrenmiştik.

Bugün biraz erkenciydik normalde 12 den önce adım atmazdım buralara ama artık dayanamamıştım saat 11 gibi oradaydık. Ama köy yeri olduğu için 8- 9 dan sonra kimsecikler olmuyordu ortalıkta.

Mekana geldik eşyalarımızı bir kenara bırakıp çadırı kaldırmaya koyulduk. Çadırıda sanki birdaha açmayacakmış gibi sıkı kapatmıştık. Kaldırması zor oldu ama artık sistemliydi çadırı tam kapatmayıp yarısında üstüne katladık. Defineci başladı anlatmaya.
"evet beyler şimdi hepimiz aşağı inemeyiz mağlum birilerinin bizi yukarıda bekleyip çekmesi lazım hem ortalığıda kolaçan etmeli. Kararlaştırdık ve Mustafayla Mesut bizi yukarıda bekleyeceklerdi biz dördümüz imam eşliğinde aşağı inecektik. Beline ipi bağlayan defineci ikinci bir halatıda aynı düğümden atarak imama bağladı ve ikisini yavaş yavaş aşağı sarkıtmaya başladık imam girerken nas Felakla başlayıp anladığım kadarıyla birkaç dua okudu ve aşağı inip bizi çağırdılar. Aslan la bende yavaş yavaş indikten sonra imam önde onun arkasında defineci en arkadada ikimiz çok yavaş yürüyorduk. imam hariç hepimizde birer el feneri vardı imamın elinde bir kitap (sarı ve belliki baya kullanılmış) sürekli hiç durmadan birşeyler okuyordu içimden besmele çekerek dua ederek gidiyordum.

Mahzen çok soğuktu fakat iki kişinin yan yana yürüyeceği bir büyüklükte kazılmıştı duvarları taştan kemerli bir yapısı vardır birçeşit alt geçit gibiydi. Yürümeye devam ederken definecinin bahsettiği yılanları gördük üzerimize geldiler imam hemen yere çöküp elindeki ufak bir kağıdı toprağa sürdü ve yılanların önüne attı ufaktan tırsıyordum fakat imam işini biliyordu galiba. Yılanlar durmuş ve yavaş yavaş çekilerek kaybolmuşlardı. imam "daha bu kağıt bu mahzenden çıkarılana kadar yılanlar musallat olmaz inşallah dedi"
Yavaş bir şekilde yürümeye devam ettik haritanın bize gösterdiği yolu gidiyorduk galiba bire bir çizilmişti sanki hatta bazı yerlerdeki taş oyuklar bile belirtilmiş ufak noktalarla. Ama burada ne aradığımızı tam anlayamamıştım. Haritada yakında bitecekti sonuna kadar yürüyelim dedik.

imam okumaya bizde arkadan titreye titreye yürümeye devam ettik. Defineci her karartıya ışık tutuyor herseferinde sanki hazineyi bulmuş gibi gözleri büyüyordu. Sonunda tünelin ucuna gelmiştik ama hepimizi şok eden bir manzarayla karşılaştık. Daha önce böyle birşey görmemiştim. Ve orda hayranlığıma engel olamayarak sesli bir ıslık çalıverdim.

PART15
Bir çeşit yeraltı şehrine denk gelmiştik sanki. Ve tünelin ucundan başka tünellere açılan bir sürü yol vardı. Bizim çıktığımız tünel ile diğer tünllerin girişinin arasından su akıyordu ama büyük bir su değildi. Tahminim erciyesin suyuydu. Herkes şoktaydı imam bile artık okumayı bırakmış etrafına hayran hayran bakıyordu defineci yine hazineyi bulmuş gibi gözleri büyümüştü. Aslanın yüzünde ufak bir gülümseme ve bu gülümsemeyi bastıracak nitelikte bir şaşkınlık vardı. Bende kendimi manzaradan alamadım. Aklımızda bir sürü soru oluşmuştu. ilk dikkatimizi çeken şey ise tünellerin herbirinin üstünde taşa oyulmuş bir iki kelimelik yazılar vardı fakat bu yazılar harştadakinden farklıydı. Haritadaki ibraniceydi fakat bunun ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu. Büyük ihitmal ermenicedir dedi defineci. Sessizliği bozmuştu ve hemen toparlanmamızı, ne yapacaksak karar vermemizi söyledi. Ama ben kendimi alamıyordum. Yapısı çok ilginç biryerdi. Ben söylecek birşey bulamayınca aslan baktılar oda suskundu defineci "o zaman ne olduğunu bilmeden buralara girmeyelim geri dönelim sonrki gelişimizde biraz bilgi sahibi oluruz bu arada buradan kimselere ama kimslere bahsetmeyin" birşeylere yakınız ama bu hazinemi yoksa belamı birkaç haftaya öğreniriz dedi. Hemen çantasından bir makine çıkarıp tünellerin üstündeki yazıları fotoğraflamaya başlamıştı. Saydığım kadarıyla 6 sı bir yerde diğer biride bizim geldiğimiz tünel olarak toplam 7 tane tünel vardı. Hepsini fotoğrafladı son bşrkez ortalığı kolaçan edip çıkma kararı aldık. Belki birşey bir ipucu ya da başka bir harita bulurduk. Fakat bugünkü şansımızı galiba bitirmiştik hiçbir şey bulamayınca toplandık ve döndük.
Bu sefer hızlı adımlarla yürüyorduk ama ben hala sağdan soldan yılan çıkacak diye tedirgindim. Ve o olayın şokunuda henüz atlatmıştım değildim. 3 yılan üzerimize doğru gelirken ne olduysa bir kağıt parçasından korkup uzaklaşmışlardı sanki. O an bu işlere kafamın yetmeceğini anlayarak o işi imama bırskmıştım. Çıkışa geldik ve bizimkilere seslenip teker teker yukarı çıktık. Bizimkiler meraktan patlamışlardı sanki. Bende biran önce gördüklerimi anlatmalıydım. Çadırı kapatıp toprağını attıktan sonra köyün çıkışına kadar ormanda yavaş yavaş yürüdük bu esnada heycanla gördüklerimizi yılanları mahzeni ve tünelin sonunu suyu herşeyi anlatmıştım herhalde. Mustafa arada hadi canım yok artık falan tepkiler veriyordu fakat mesut çıt çıkarmadan hayretle dinliyordu beni. Anlatacaklarım bitince ikisininde yüzünde hafif gülümseme vardı. Ve mesut "abi bir dahakinede biz gidelim çok merak ettim neymiş ne değilmiş bir canlı göreyim dedi" oğlanın güvenini kırmamak ve onlarında bu işte adının olduğunu düşünerek kabul ettim. Bir dahaki sefere mesut ve Mustafa aşağı ineceklerdi