tchaikovsky

bu adam orkestrasyon denen olayın, senfonik müziğin babasıdır. aksini iddaa edeni çaprazlama giberim.
iyi orkestrasyon, karmaşık melodiler demek değildir. ben bu adamın hangi eserini dinlesem, hiç olmadığım gibi farklı bir ruh haline bürünüyorum.

fındıkkıran süitini dinlerken, bu kadar ruhani ve huzur verici bir sesler topluluğu, nasıl o sırada melankoli ve depresyonun en dibiyle uğraşan bir adamdan çıkar diye kafayı yiyorum...

patetik senfonisini dinlerken eşcinsel olup, bunun suçluluğunu duymaktan mutluluğun ne demek olduğunu unutan, ölümün hiçlikten başka bir şey olmadığını düşünmeye başlayan bir adam oluyorum. senfoninin prömiyerini yaptıktan 3 gün sonra, sessizce, alelacele ölüyorum onun gibi. rus çarı bana bizi uğraştırma da edebinle öl diyor.

bu adam, bunu orkestrasyonuyla hissetiriyor, 45 dakika kadar simulasyona girmiş oluyorsunuz. çıkınca etkisi bir süre devam ediyor, ama sadece ölümünden ve çaresizliğinden duyulan bir üzüntü bu.

senin döneminde yaşayıp, o ellerinden öpmek isterdim tchaikovsky. heterociksüel olduğum halde, sevgilin bile olurdum amk. yeter ki o dehana çalışırken şahit olayım...

ya inanırmısınız hergün dinlemeden işe gidemiyorum eğer dinlemezsem iş performasım düşüyor. hele 1812 overture yokmu beni benden alıyor.
demek isterdim ama pidecide elvan dalton dinliyok

iki kelam çal da dinleyek la çayko

adam gibi adam

besteci olanı huur çocuğunun tekidir. göldeki kuğulara azan bir zoocudur.

1812.overture

buraya şimdiye kadar pek detaylı bir entry girmemiş olmam enteresan.

tchaikovsky, yalnızca yukarıda da yazdığım efsane 1. piyano konçertosundan ibaret değildir. belki dolu dolu eser vermemiştir ve günümüzde ünlü eserleri parmakla sayılacak kadar azdır fakat kendisinden gerçek melankolinin tadını alabileceğiniz sayılı bestecilerdendir.

müziğindeki tüm parçalar bence darmadağındır, bir türlü toparlanamazlar. sadece bazı kısımlarda adeta buluşurlar, birlikte çok acıklı ama en azından huzurlu bir şarkı söylerler. burada tchaikovsky kalbimize dokunur ve içimizi ısıtır. bu sıcaklık fazla sürmez; yerini tekrar parçalanmışlık, yalnızlık ve melankoli alır. ağzımızda yine melankolinin acı tadı kalır.

müziğini dinlemeden önce biraz hayatını araştırmanızı da tavsiye ederim, böylece tüm müziklerinde size hikayesini anlattığını fark edebilirsiniz. benim, bu durumu en bariz biçimde gözlemlediğim bestecidir kendisi. dışlanmışlık, acı ve pişmanlık... son tutunma çabaları, vazgeçme, umutsuzluk...

ayrıca evet, konçertoları bence dünyanın en iyisidir. o yüzden yıllar önce onu konçertolarıyla övdüğüm için pişman değilim. 1. piyano konçertosu, 2. piyano konçertosu ve keman konçertosu; üçü de mükemmel.

pathetuqe symphony

swan lake:)

http://www.youtube.com/watch?v=9rJoB7y6Ncs

nasıl yazılıyor lan

çaykovski

http://youtu.be/_P65WNm48p0 buna bayılıyorum la

http://www.youtube.com/watch?v=VbxgYlcNxE8

http://www.youtube.com/watch?v=7_WWz2DSnT8

1 nolu piyano konçertosu efsane

Çekovski

@3 @4 cahilleri, o vivaldi amk

intihar ediyo da çok iyi lan opusları felan. opus ne demek dingilini gibtiim derseniz, eser demekmiş yeni örendim ben de, nokta

ulan ekşiyi gibiyim huur çocukları

@16 öyle miymiş cidden panpa?

edit: sadece söylentiymiş yahu
edit2: işler ciddiye bindi, öyleymiş evet.

http://www.capsver.tr.cr/image/2217