/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 26.
    0
    #rezerved
    ···
  2. 27.
    +3
    Beyler hiç hazırlık yapmamıştım kusura bakmayın yarın seri seri yazar atarım. Ama hikâyenin sonu çok da iyi bi son değil. O yüzden buraya yazıyorum zaten. iyi geceler binler
    ···
  3. 28.
    0
    ReZZerved
    ···
  4. 29.
    0
    rezerved okuyalım hadi
    ···
  5. 30.
    +22
    iş bulmam lazımdı. çalıştığımın karşılığını alabileceğim bir iş. anneme anlattım derdimi. ana yüreği dayanamaz beyler. konuştu, kabul etmedi babam. elimden bişey gelmezdi. girdim yer yatağıma uyudum. annem sabah kaldırdı beni. daha babam uyanmamıştı. bi terslik olduğunu anlamıştım, sorduğumda yeni işin hayırlı olsun dedi ve güldü. annemi çok nadir gülerken görürdüm. ama içimi ısıtırdı be binler, bir annenin gülüşünden daha güzel ne olabilirdi ki?
    sana yağıyla ve zeytinle yaptığım kahvaltıyı hızlıca topladı annem. ayakkabılarımızı giyerken annemin ayakkabıları çarptı gözüme. o an unuttum beyler kendimi, anneme ayakkabı alacaktım (!)
    sokağa çıktık, annem elimden tuttu caddeye doğru yürürken. elimi geri çektim hemen. sözde büyüdük ya, birisi görür dalga geçer diye utanıyoruz. ama mahalleden bi huur elimizi tutsa göğsümüz kabarır. annelerinizi üzmeyin beyler. en çok onları özleyeceksiniz.
    ben sorsamda annem nereye gittiğimizi söylemedi. sürpriz dedi. biz garibanların sürprizi de böyleydi galiba. sonra fırına girdik. komşumuz Semiha ablayı gördüm. hoşgeldiniz dedi gülerek. Semiha ablayı küçükken çok severdim. Çocuğu olmadığı için benimle çok ilgilenirdi. Ben hala tekstil de çalışıyor sanıyordum. ama ortaokuldan sonra hiç uğramamıştım yanına. yeni iş yerini beğendin mi dedi, beğendim abla dedim. annem kolay gelsin size o zaman dedi ve uzaklaştı.
    semiha abla işi anlattı. fırına iki günde bir kamyondan un taşınacaktı ve kasalarla mahallede ki bakkallara ben dağıtacaktım. arta kalan zamanlarda da içeri de yardımcı olacaktım. ben ücreti sormaya utanırken semiha abla günlük 10-15 lira verirler sana dedi. mutluluktan elim ayağım dolaştı be binler. 15 gün çalışsam anneme de kendime de ayakkabı alırım diye düşündüm hemen.

    ilk iş günüm ucunda para da olacağı için hızlı geçti. semiha ablayla eve beraber dönecektik. Recep abi bana 10 lira uzattı çıkarken. içimden niye 15 vermedi pekekent diye düşündüm. ama olsun buna da şükürdü. semiha ablaya neden para vermedi diye düşündüm yolda. sonradan anladığım kadarıyla o aylık alıyordu parasını.

    eve geldiğimde annem açtı kapıyı. içeriden mis kuru fasulye kokusu geliyordu. dalga geçmeyin binler en sevdiğim yemek napim. babanda gelir birazdan bekle dedi. yarım saat sonra babam geldi. ben ilk iş gününün yorgunluğuyla uzanmıştım. banyoya tuvalete gitti sonra yanıma geldi. nerdeydin bugün dedi, işteydim demek için ağzımı açmaya yeltenmişken tokadı hissettim suratımda. daha kafamı çevirmeden ard arda vurdu tokatları. annem araya girdi kolundan tuttu babamın. babam dönüp anneme tokat attı. beyler o an kelimelerle nasıl tarif edilir bilmiyorum ama, büyük olmayı, babamı tekme tokat dövebilmeyi çok istedim o an
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +4
      Nasıl olduğunu bende çok iyi bilirim sana değilde annene vurması çok koyar. inşallah sürekli kavga çıkaran biri değildi baban
      ···
  6. 31.
    +1
    küfür istemiyosan yaz şu gibtiğim hikayesini
    ···
  7. 32.
    0
    Rez amk rezzz
    ···
  8. 33.
    0
    Rezzz hadi
    ···
  9. 34.
    0
    hadi lan rezzz
    ···
  10. 35.
    +1
    Rez hızlı yaz küfür yeme boşa
    ···
  11. 36.
    0
    -rez- zo
    ···
  12. 37.
    0
    yaz hadi bea
    ···
  13. 38.
    0
    Rez kardeşim rez
    ···
  14. 39.
    +4
    Beyler işteyim amk az durun öğlen arası yazıcam bi part
    ···
  15. 40.
    +6
    vay aq. lan hepde gariban hikayeler en çarpıcısı oluyor. içim acıdı aq okurken. ben kendim görmedim pek böyle bir hayatı, zor zamanlarım oldu buna benzer ama bu kadar değildi. ama anlıyor insan, nasıl zorluklar olduğunu, en azından bir ayakkabı bile alamıycak durumdayken annenin ayyakkabısını görüpte utanmanın ne demek olduğunu hissedebiliyorum aq. anlat kardeşim anlat, hüzünlendim aq
    ···
  16. 41.
    0
    Yaz kardeşim bekliyoruz
    ···
  17. 42.
    +2
    Bi part atıcam şimdi binler
    ···
  18. 43.
    +14
    bu hayatta en kötü duygu annenizi ağlarken görmektir binler. annenizin gözünden yaş süzüldüğünü görmek tarif edilemez bi şey, ben de nasıl yazarım bulamadım zaten.
    o geceyi de karnım boş geçirdim. annem yemek yedi mi bilmiyorum ama babam olacak binin ağzından çıkan sesler geliyordu kulağıma. zaten küçük bi evimiz vardı. çok isterdim binler, babamım bana aferin demesini, beraber akşam yemeği yemeyi. bunlar normal şeylerdi, ama ben sadece o gece istemiştim bunları.
    sabah kolumdan çekiştiren annem uyandırdı yine beni. kalk oğlum ikinci günden geç kalma diyordu. iki çeşit kahvaltılıkla doyurmaya çalıştım isyan eden midemi. bu sefer annem gelmeyecekti. zaten kendi mahallem olduğu için rahatlıkla gidebilirdim.ilk gün gelmesinin sebebi sürpriz içindi.

    günaydın semiha abla dedim. nerdesin oğlum akşam oldu dedi şakayla karışık laf sokarak. sabah beraber geleceğimizi unutmuştum. yarım saat geç kalmışım ilk günden. utandım o an binler. bidaha olmaz ablacım dedim. araba gelir şimdi hazır mısın dedi. ben yine akşam ki 10 lirayı düşünerek kendimi hulk gibi hissediyordum.

    kırmızı kasalı eski bi kamyon yanaştı dükkanın önüne. arabadan iki tane orta yaşlı adam indi. kasayı açıp yukarı çıktılar. ben recep abiyle aşağıda bekliyordum. hadi bismillah diyerek uzattı adam çuvalı recep abiye. recep abi boynunu öne eğmiş omuzlarının da yardımıyla sırtında zütürüyordu çuvalı dükkânın deposuna doğru. diğer eleman da uzatmıştı çuvalı bu arada. ben mal gibi ellerimi uzattım çuvala doğru. adam gülerek arkanı dön öyle taşıyamazsın dedi. yine utanmıştım amk. çuvalı sırtıma aldım. depoya doğru yürürken fazla zorlanmadığımı fark ettim. ilk defa babamın bi yararını görmüştüm(!)

    hesaba katmadığım bi durum vardı beyler. ben işe gelirken eski elbise falan giyinmemiştim. gerçi yeni elbisem yoktu ama günlük elbiselerimle gelmiştim. un çuvallarını taşıdıktan sonra saçlarım da dahil her yerim bembeyaz olmuştu. şimdi ekmek dağıtma zamanıydı. ne kadar temizlenebilirse temizlemeye çalıştım ellerimle silkeleyerek üstümü başımı.
    el arabama iki plastik koliyle koydum ekmekleri. caddenin başında ki markete gidecektim önce. el arabasını sürerken birisi arkadan "kolay gelsin şoför bey" diye bağırdı.
    ···
  19. 44.
    +11 -1
    Lan dümbük geldik burada hikayeni dinliyoruz binler binler deyip hakaret edip duruyorsun pekekentlik etme
    ···
  20. 45.
    +19
    Teyzene ne zaman çakıcan bin
    ···