türkiyede adam olmaya çalışan bir genç

gibertme var yardım binler http://inci.sozlukspot.com/e/67912334/

Kimi önünde onlarca imkanı varken okumak istemez, kimi imkanı yokken çabalar durur. bu da hayatın bir yüzü olsa gerek. Hayata asılmana, azmine gıptayla baktım. Umarım planlarını uygularsın panpa

peçete elimde gözlerim yaşlı okuyorum panpa devam

rezerve

rezerve aldım yarın okucam panpa

zonguldaktaki eşyaları istanbula, taşıma ve yeni eşyalar derken elimizde kalan 20.000'di. tüm borçları kapadılar. kredi kartları dahil. elde 0 kaldı. para suyunu çekti.. hazıra dağ dayanmadı.
istanbula döndüğümüzde ben 17 yaşıma basıyordum. hala lise hayali vardı içimde.
2'nci sene olur da, geçerim diye tekrardan başladım. zaten zonguldakta olanlardan sonra kimse beni umursamıyordu. ki bende kimseyi umursamıyordum. o yüzden kendim düşünüyordum artık. kararlarımı kendim veriyordum.

üç gün boyunca adam karısının, kardeşinden tut, dayısının oğluna kadar eve getirdi. gösterdi evi. amk bunlara bi gibim satılmaz demiştim bir ara. bu sırada araba bağlandı. araç şuan baktım plakası iptal olmuş vay amk. öldü gibi lan.
neyse ertesi gün notere gittik, imzayı attılar. parayı aldılar hatta, imzayı atmadan. parayı almıştık :'). istanbula dönüp, 0'dan başlayacaktık.

neyse, sonra çapulcu bir adam, karısıyla geldi. evi gördü beğendi. evin fiyatını öğrenmek isteyen varmı? fiyatı: 27.500tl. neden derseniz, oralarda evler bu civarlarda. üstelik bu biraz eski ve bakımsızdı. tadilata girecek para maalesef ki yoktu.

üç ay kadar geçindik. nasıl olsa kira, yoktu. geçinmek zor değildi, kolayda değildi . ama sen, siz olun zonguldağa yaşamaya gitmeyin.
üç ay sonra bizimkiler ilk aldığı kararı yola koymaya başladı. çünkü arabanın taksitleri geliyordu. sanırım 3ncü taksidi ödememiştik. ve 5nci, veya 5ncı'da yakalama çıkıyordu. arabayı 30'a aldık. 15'e zor satılırdı. hacizli ve rehinli araba, satılmazda edeceği para oydu. evi satmaya karar verdik. tek çözüm oydu. tam bir hafta emlakçı, emlakçı gezdik. acele bu işi bitirmek istiyorduk. araba bağlanacaktı. yakalama çıkmıştı. kredi kartlarından arayanlar durmak bilmiyordu.

rizörvid

sömestr tatili bitmişti. okul konusu geçmiyordu evde. bana sürekli kapı gösteriliyordu. ailem çok değişmişti. sanırım, buraya taşınınca pilim bitti dediler gibi.. bu arada teyzemin de 2 erkek çocuğu vardı. birisiyle aynı yaştaytık. bununla beraber takılmaya başladım. bu da okumuyordu. bu ne yahu sülalede kimse okutulmuyor du amk. çalıştığı oto-yıkama vardı. bunun yanına bende girdim. evimizin yanındaydı günlük 20+bahşişle 30'u buluyordu. rahattı iş. fakat buraya tam alışıyorken, sevgilim dahi oldu.
ilk am kokusunu burda hissettim
ilk amı burda elledim.
ilk kez bir amlıya vurdum.
ilk kez burda aşık oldum.
fakat bu huur çıktı bunun konusuna girmeyeyim. olay bildiğiniz gibi değil. boşuna tahmin etmeyin, tahminlerinizin yanından bile geçemeyecektir.

peder, buraya taşındıktan sonra iş aramaya başladı. fakat oralarda verilen ücretler genelde asgari ücret, veya maden ocaklarındaki max: 900'liraydı. diğer çalıştıranların verdikleri ücretler max: 700. bu yüzden oralarda herkes maden ocaklarına saldırmış durumdaydı. sanıyorum ki durum değişmez.

okuyorum panpa devam

@35, lise mi? hayatımı anlatıyorum amk tabii ki lisede olacak. yaşım 19.

liseli hikayesiymiş amk okuyanı gibsinler

2'nci sene okula başladım.. bu sefer çok daha akıllıydım. ve bu kez okul kız teknik lisesine dönüşmüştü. farketmez lise, lisedir diyerek gittim. kız boldu evet. bu kez başarabilirdim. öyle de oldu. bayağı ilerledim. sınıfta örnek öğrenciydim.ki zaten öyle olmak zorundaydım. abartmak gibi olmasın, bir keresinde facebookta ekledi bir kız, 10nuncu sınıftan, (adı: derya, burdan ondan özür diliyorum.) bayağı konuştuk. sonra, bir gün hayatımda ilk defa nöbetcilik yapıyorken. o bir anda yanıma geldi, biraz konuştuk. aslında konuşmaya çalıştım biraz. ama suskundu amk. ertesi gün face'den sildim. sanıyorum hafta sonu tatiline girmeden bir kaç gün önce 2kız arkadaşıyla sınıfa gelip, beni çağırdılar. gittim, arkadaşı bana kapıda ne yapmaya çalıştığımı sordu. ben birşey yapmıyorum ki, deryanın amacı arkadaş olmak değil miydi? dedim. arkadaşı bana hayır, o seni seviyor dedi. beyler o kadar cok olay gelişmişti ki sınıfımdaki kızlar ve yan sınıftakiler, herkes toplanmıştı amk. biliyorsunuz o günleri herkes liseliydi. bir kaç dakika sonra arkadaşı bana deryayla zorla çıkacağımı, aksi taktirde abisine bazı şeyler söyleceğini dedi. bende benim için problem değil. aslında beyler kızın bozuk bir yanı yok :'). yani kız güzel olabilir ama maalesef kabül edemedim. beni ilgilendirir mi?

sınıfımda, okulun en güzel kızı ve aynı sırada oturuyordum. çünkü o, hergün bir kişiden teklif alıyordu. kabül etmiyordu, biliyordum. herkes yakıştığımızı söylerdi, hoca zaten bilerek yapmıştı. ilk gün, dahi beraber oturttu bizi. evli gibiydik lan :') mal, mal bakışırdık. vay amk özledim. face'de ekli hala.
ve taa ki okulun son gününe kadar beraberdik :'). burdan ona selam. gizem, öpüyorum seni. olmadı, yapamadım. dinle ben gerçekten çok, çalıştım tam 21 gün evden çıkmadım. gece mi, gündüzüme kattım. delicesine çalıştım olmadı sevdiğim. çok üzgünüm.

onu sevdiğimi biliyordu. beyler bazen seviyorsanız söylemeden de oluyor. karşılıklıysa ve ortada sorun yaratmayan birşeyde yoksa beraber olmak yerine olmamaktı bizimkisi :')). ama onunla birlekte yakıştığımızı hocadan duymak, bu kızı bana kaçırma dediğinde, senin gülüşünü hiç unutmadım. senin olmak cok başkaydı :') .

okuyo musunuz beyler?

olay nereye varacak merak ediorm amk

Ciddi bir hikaye geldi bana panpa, daha doğrusu dürüstçe. Ama şimdiden bu kadar uzun vaadeli hayaller kkurma, hayat hiç ummadığın yönde gidiyor amk. sen her şeye hazırlıklı ol, tek tek hedeflerini belirle ve bi yerden başla.

bin azmini sevdim amk bizi zorla okula gönderiyorlardı aklıma geldi lise yıllarım
sana tavsiyem hayatta hep senin tercihlerin geçerli olsun bir şeyi gerçekten yapmak istersen yaparsın
tercihlerinde ise 1 kere bile keşke yapmasaydım deme

@59, hertürlü kanıtlayabilirim