Hatta polis vardı

"Evladım sen kimsin ? "

"Ben denizin erkek arkadaşıyım gecenin bu saatinde asıl sen kimsin ?"

Beni iyi dinle ve bak şimdi diyip gerilerek sözlerine devam etti.

"Seferhisarda bi trafik kazası sonucu o kızın ailesi vefat etti."

Hay dıbınakoyim Deniz uyuyodu bi bilsee... Kendimi zor tutuyodum. Deniz'e nasil soyliyecektim. Ben bunu düşünürken Deniz odama geldi.

"Noluyo Can ? Bu ne partırtı?"

Rezervasyon

Rezzzzzz

Sardı rez devam

oy benim anam babam devam et abi

Bi şekilde söylemek zorunda kaldım. Kız yerinde duramiyordu. O ağladıkça bende ağlıyordum. Kendimi tutamıyordum. Bana sarıldı ve uzun bi süre ağladı.
Onu sakinleştirmek çok aptalca olurdu. Bende bana güvenen bana destek olan babamı kaybetmiştim. Gece boyu ağladı bağırdı. En son dayanamadı ve kollarıma bıraktı kendini.
Kolanya ve sözlerimle zar zor kendime getirdiğimde öğlen olmuştu.

Yaşadığı şey çok zordu. Üstelik amcaları, dayıları kimsesi ona sahip çıkmak istemiyordu. Cenaze işlerinden sonra onun için birşeyler düşünmek zorunda kaldık. Akrabalarından kimse onu istemedi. Zaten Deniz'de kimseye gitmek istemiyordu. Birkaç gün bizde kalmaya karar verdi. Bu sırada babam dönmüştü. Istanbul'a gidip iş bulmuş. Bu bizi çok şaşırttı.

Anneme orda bi düzen kurduğunu söyledi.
Evet. Babam yeni bi hayat kurmuş. Yeni hayatinda bizi de yanında istiyordu. Neyimiz var neyimiz yok burda bırakıp istanbul'a gidecekmişiz. Deniz de gelebilir dedi babam.

Annem babamı seviyordu. O ne kadar onu mutlu edemese de ben eminim annem hala ona aşıktı.
Deniz'e sordum. Bizimle yaşa. Bak yeni bi hayat kuruyoruz dedim. Ama o anne babasının kabrini bırakmak istemedi. Her gün mezarlığa gidip dua edecekmiş.
Bende tabiki onu bu hayatta yanlız birakacak değildim. Ama annem bu kadar üstüme titrerken ona ben gelmiyorum diyemezdim.
Napsak bilemiyordum. Anneme çok yalvardım annem küçüksunuz olmaz dedi.
Babam Istanbulda halledecek işlerim var diyip gitti. O yokken biz hala karar vermeye çalışıyorduk.

Wiooowoeowowoww yazar sözü mü aw bu

Rezerved

Bugün kapıya gelen bi postacı herşeyi değiştirdi. Bi zarf üzerine "Deniz'e" yazısı. Merakla. zarfı açan Deniz zarfın içinde bi kağıt kağıtta da dükkan ve evin Deniz'e bırakıldığını fakat küçük olduğundan yaşı gelene kadar herşeyin evdeki yardımcılari yaşlı adamcağız Mehmet Amca üzerinde olduğu yazan bi kağıt.
Mehmet Amca'nin kimi kimsesi yokmuş. Deniz'in dedesi onu bi Çocuk Esirgeme Kurumu'ndan alıp büyütmüş, sonra o vefat edince de Denizin babasıyla yaşamaya başlamıştı.
Bu durumda Denizin gözleri parladı. Hemen bana dönüp

"Can, Mehmet Amca. O bize bakarsa gitmek zorunda kalmayız"dedi.
Benim de aklıma yatmıştı.

Bunu hemen anneme anlattik. Annem Mehmet Amca ile görüşmek istediğini söyledi. Hemen Denizlerin eve koştuk. Mehmek Amca'yi alıp bizim eve getirdik.
Annemle bi süre konuştular. Sonra nasil ikna etmişse etmiş. Annem kabul etti. Biz de Deniz le hayal kurmaya başladık. Çok heyecanlıydık. Bu birlikte yaşama fikri Deniz'in yarasını biraz da olsa bastırıyordu.

Ben ona babamdan görmediğim baba şefkatini gösteriyordum. O kadar mutluyduk ki. Okula gidip geliyorduk.
Mehmet Amca dükkan ile ilgileniyordu. Deniz elinden geldiği kadar yemek yapıyo hafta sonları beraber ev işleri felan. Bildiğinizi evli gibiydik.
Haftalar aylar böyle geçiyordu...

Beyler partlarda 1 şuku var duvara anlatmayalım.

Rezerveee

Okucam rez

Okumayi dusunuyorun

Rezerved

Rez sayfa 3

Rez alıyorum

rez

Rezervasyon

Ulan vice sizi kekledi para kazandı siz de milleti mi yiyonuz.
insanları boş yere duygulandırmayın