Uzatsam ayrı kufur yiyorum uzatmasam ayrı laf yiyorum napiyim ben beyler

Beyler tamam anneme noldugunu ve o hocanın evinden ayrıldıktan sonra ki olaylarıda anlaticam ama bugunluk yeter 70 entry girdim ilerki zamanda söz anlatcam

Beyler bugün giremedim işlerim vardı devam etmicegimi sananlar var ilk bastan yarım birakmicam dedim zaten ve son girdigim entry de ilerki günlerde yazıcam devdıbını dedim beklemeyin hemen diye aslında olayı bitirmistim ayrıntılara girmicektim ama bi kaç pampa devdıbını istediği için yazıcam yarın baslicam tekrar gerçekten ilgisini çekenler için yazıyorum

Evet meltemle kacmistik o şehirden açıktan okulumuzu okuyorduk ve aynı cafede garson olarak calisiyorduk yetiyordu bizi gittiğimiz şehirde arkadaşım vardı öğrenci evi tek kalıyordu biz gelince yalnızlıktan kurtarmistik onu kiraya da yardım ediyorduk her şey düzelmişti sanırım meltem yanimda okulumuzu da bitirmeye calisiyorduk bir yandan yanı normal insanlardik artık ama unutamadigim ve anilarımın kaldığı o şehir annemi bırakıp geldiğim o şehir dusunmemeye unutmaya çalışsamda olmuyordu sanki beni geri çağırıyordu oraları gel diyordu gitmicektik diye söz vermistik meltemle birbirimize o bataklığa tekrar batmicaktik ama dayanamıyorum annemi merak ediyordum sürekli

Bir gün okuldan geldik meltem yorgun olduğunu söyleyip yatmaya gitmişti bende balkona çıkıp sigarami yaktım ve karşımda gün batımının güzelliğini sanki bana gösteri yaparmiscasına ağır ağır kaybolduğunu seyrediyordum ve içimdeki huzur beni hareketsiz birakmisken meltemin sesi ile irkildim bana seslendi hemen kalktim ve içeri odasına gittim ama uyuyordu şaka yaptığını düşünerek uyandirdim noldu aşkım dedim bisey olmadı diyince beni cagirmadin mi sorusunu beklemeden diyolaga ekledim oda hayır delirdin mi sen diyip yanagima bir buse kondurdu ve ekledi karnın aciktimi o küçük öpücüğün etkisinden kurtularak evet manasında yuzumdeki hafif tebessümle salladim ve kalkıp mutfağa gitti yemek hazirlamaya başladığı seslerden anlaşılıyordu

bende kalkıp masayı hazırladım yemeğe başladık meltemle lafliyoruz işte ve kapı sesi geldi sert carpilmisti ve arkadaşım belirdi odada afiyet olsun diyip odasına gitti yanımıza gelmedi bile bende kalktım odasına doğru gidip kapıyı caldim ve girdim noldu hasan biseye mi sinirlendin yok kardeşim bisey dedi bende anlamistim bisey olduğunu ve odasındaki sandalyeye oturdum ve istersen başla dedim ve ev sahibi evden cikmamizi istemiş huur çocuğunun oğlu evlencekmis buraya yerlescekmis bende bisey demeden meltemin yanına gittim ve olayı anlattım napıcaz dedi ve cevabını bilmediğim soruya klişe bir cevap vererek bakıcaz artık dedim ve 3 hafta gibi bir sure geçti aradan ev bakmaya devam ediyordum ama gücümüzün yeteceği bir yer yoktu zaten hasanda yurda gitmişti evden ayrılma zamanı gelmişti lazım olanları aldık ve o gün pansiyonda kaldık meltem acaba geri dönme zamanı geldi mi dedi anlamistim demek istediğini ama agzimdan çıkan soruya engel olamayarak nereye dedim verdiği cevap beni sasirtmamisti evet çöplüğe geri dönmeyi teklif etmişti

Yinede başka bir çıkar yolu varmi diye dusunmem lazımdı dönmememiz gerekiyordu meltem uykuya dalmıştı bile ben ise gecenin karanlığında boguluyordum resmen zaman hızlı geçmişti sabahın olduğunu güneşin ustume fırlattığı ışığından anlayabilmistim yerimden kalkıp meltemi uyandırdım ve gidiyoruz dedim anlamıştı zaten soru sormadı assagiya indik parayı odedim ve garaja gitmek için otobüse bindik ve garajdaydik ayaklarim beni sanki geri döndürmek için yalvariyordu ama başka bir yol bulamadım gittim biletleri aldım ve kahvaltı için simit peynir filan aldık evet gelmişti bizi bataklığa goturucek olan otobüs gelmişti

Otobüse bindik ve yola koyulduk uykum üstün gelmişti bana ve ona teslim olmuştum ve meltemin dürtmesiyle uyandım geldik demişti geldik mi dedim evet dedi ve indik garajdaydik ayrildigimiz günü hatırladım ve o günkü kapsonlu adam yine kosedeydi evet oydu unutmamistim ama kafami bir daha oraya cevirmedim daha ilk dakikadan başladığını düşünmüştüm bile nereye gidicrez dedi meltem bende bilmiyorum manasında salladim gelmiştik ama niye gelmiştik meltem evime gitmek istiyorum dedi bende tamam dedim oda sende gel dedi ama gitmek istemedim ve onu evinin önünde bıraktım ve sıradaki gideceğim yeri sanki önceden planlamistim evime gidicektim ama neyle karsilasacaktim annem ne durumdaydı hiçbir fikrim yoktu ve yola koyuldum evin önüne geldim ışıklar kapalıydı ama ben gelince açılmıştı bir anda sanki geldigimi anlamıştı annem

Kapının önüne doğru gittim zili calmalimiydim acaba diye düşünürken çalmış bulundum sanki bunu ben istemedim ama yapmıştım ve kapı açılmıştı girdim iç kapinında açık olduğunu gordum ama kimse yoktu kapıda bekleyen yavaş adımlarla yaklaştım içeri bir göz gezdirdim ışıklar açıktı ama kimse yoktu ve içerden sanki derinlerden gelen bir sesle irkildim gel demişti sadece annemin sesiydi bu girdim ama kapıyı kapatmamistim oturma odasına yavaşça girdim koltukta oturuyordu ama bana bakmıyordu sadece duvara odaklanmıştı ve hala duvara bakarak hoş geldin karnın açmı diye sordu sasirmistim 1 yıl hiç gelmedim eve verdiği tepkiler beni şaşırtmıştı hosbulduk AC değilim dedim hala duvara bakıyordu yüzüme hiç bakmamisti ve otur dedi korkuyordum kalmak istemiyordum ama bir anda bana dönüp yüksek sesle otur dedi hemen refklesle oturdum ve nerelerdeydin dedi bende her şeyi anlattım ben anlatttikca o susuyordu sanki biriktiriyordu içindekileri sonunda kusacaktı hepsini yüzüme

söyleyeceklerim bitti ve susmustum karsindaki annemdi ama hiç öyle gorunmuyordu sanki düşman askerlerine esir dusmusum sorguda gibiydim gözlerini duvardan cekmiyordu anne dedim bana dönüp sen beni onlarla başbaşa bırakıp gittin beni yalnız biraktin dedi nefretle bakan gözleri ile kimlerle dedim ve tebessüm etti seninkiler dedi bende harbi delirmiş diye dusundum sonra korkutucu konuşma sırası bendeydi beni niye evden kovdun o gece tam kurtulmustum her bitti dedim ama sen beni kovdun annemde seni ben kovmadim onlar istemedi seni burada ama fikirleri değişti artık burda kalacaksin bizle yasayacaksin dedi gözlerimden yaşlar dökülüyordu ve kalkıp gidiyordum ki açık bıraktığım kapı kapalıydı nasıl olur demeye kalmadan içerden annemin sesi olmayan buraya gel çabuk

demişti ve ne kadar korksamda gittim içeri annem sanki yanında biri varmış gibi sohbet ediyordu biriyle anne dedim bakmadı bile eliyle odamı işaret etti sadece ama gitmek istiyordum korkuyordum her şeyi unutmusum derken beynime küfürler yagdira yagdira dış kapıya doğru gittim açmak için elimi attigimda kilitliydi agliyordum hala ve yapcam bisey yoktu odama gittim hiç bisey değişmemişti ama boy aynasi vardı yeni dikkatimi ilk o çekti ve yatagima uzanıp melteme mesaj attım 20 dk bekledim cevap gelmedi normaldi herşey sanırım yatabilirdim ve kafami yastığa koydum bir anda annem içeri girdi kapıyı kapattı oğlum çabuk git buradan ben onları oyalarim diyordu irkilmistim kapının penceresinden 3 gölge goruyordum anne dedim oda bana tokat attı çabuk git burdan dedi nerden gidicektim pencereler yoktu her yer duvardi nerden gidicem dedim ve o anda kapı açıldı ve içeri tam 3 gölge giricektiki annem uyandırdı beni oturma odasına geç geliyorum dedi kabusun etkisini 5 dk boyunca atamadim ve oturma odasına yavaş adımlarla ilerledim

koltuğa oturdum ve annemin içerden gelmesini bekledim elinde ekmek bıçağı ile geldi anne noluyor dedim oda bize katılmak ister misin dedi siz kimsiniz anne noldu neden böyle davraniyorsun dedim ve her şeyi ogreneceksin zamanı var önce soruna cevap ver dedi ve hayır dedim bağırarak kapıya doğru gittim acilmayacagindan korkuyordum ama açılmıştı şaşırttı ceketim esyalarim hepsi icerdeydi cuzdanim vardı sadece güzel para vardi yanımda kıyafetler umrumda değildi ama dünkü kabus ile tekrar her şeyin başlayacağına emindim ve meltemi aradım parka gel diye oda geliyorum birazdan dedi işte 20 dk sonra filan geldi ilk sorum direk dün niye mesaj atmadin oldu oda gormedim uyudum filan oldu ama sanki beni gecistirmisti takmadim fazla dün ne yaptın annen nasıl dedi bende o komşunun dediği doğruymuş delirmiş ve dün gece uzun zamandır görmediğim kabusları görmeye başladım dedim oda hemen sarılarak oraya bir daha gitme sakın dedi ve şimdi napıcaz diye sordu bende iş bulucam sen evde kalacaksin o arada biraz para biriktirince okulları bitiricez ve sonrasını o zaman dusunuruz dedim oda itiraz etmedi ve kafasını sallayıp omzuma yattı bende manzaranın keyfine dayanamayıp paketimdeki zehirden yaktım bir tane

baya oturduk orda akşam olmaya başlamıştı meltemi eve bıraktım ve şimdi nereye gidicektim o ev asla olmazdı ama sanki içimdeki ses oraya gitmem gerekiyormus gibi beni yönlendirmeye çalışıyordu pansiyon fikrini ortaya attım kendi kendime dahiceydi gittim pansiyona girdim odaya işte uzandim yatağa uyumak istiyordum sadece ama yatağın altından bir ses geldi eve sakın gitme diyordu hemen dogrulup yatagın altına baktım bisey yoktu beynim bana oyun oynuyordu resmen kafami kaldırdım ve karsimdaki perdeyle karşılaştım arkasında 3 gölge vardı ve biseyler fısıldasiyorlardı anlamiyordum dediklerini en son dediği anlaşılırdı git buradan diye ve uyandigimda recepsiyon un onundeydim millet bana sanki pislikmisim gibi bakıyordu güvenlik basımda beni kaldırmaya çalışıyordu noldu dedim oda assagiya indiniz ve size yardımcı olmaya çalıştım ama hiç bisey demeden arkanizi dondunuz ve yere dustunuz dedi evet hatirladim kusura bakmayın deyip ordan çıktım evet başlamıştı