yalnızlık öyle birşeydir işte

yalnızlık nedir burda herkes az çok bilir beyler ama öyle birşeydirki bu meret kimi zaman özlersin bıkarsın insanlardan kimi zaman yalnızlığından kusarsın isyan edersin

kimi zaman dostların olur yanında kimi zaman ailen olur kendini yinede yalnız hissedersin işte odur en zor yalnızlık hatta belki sevgilin olur yanında ona sarılırken kendini okadar yalnız hissedersin ki çaresizliğin dibine vurmussundur artık beyninde karadelikler görmeye başlarsın bırakırsın kendini o kara deliklerde kaybolmaya.

işte en kötüsüde budur amk bir kere kayboldunmu o kara deliklerde çıkışı cok zordur artık yoksundur artık eski sen sürekli boslukda hissedersin kendini hayatın gibilir hic bi beklentin kalmaz melankolik sarkılar dinler durursun gibik gibik.

okuluna gitmezsin sonra derslerin kalır alttan hayvan gibi bakarsın olmuyo bitmiyor amk okulu sonra durursun şöyle bir sigara yakarsın ve "napıcam lan ben amk" dersin kendi kendine ama cevap bulamazsın yaşamaya devam edersin yaşamak bile demeye dilin varmaz aslında bu hayata ama dersin yinede.

ve sonunda belkide bir kaldırım üstündeki cesedinin üstüne gazete örteceklerdir yada es kaza bi dikiş tutturursan zengin olursun az cok eğlenirsin avutursun kendini ama büyük ihtimalle sevmediğin birisiyle evlenip asgari ücrete calısıp hiç bi sosyal yasantısı olmadan hayatından gram zevk almayan biran önce bu hayat bitse ölsek gitsekde kurtulsak diye içinden söylenir durursun.

ve dostlarım ve panpalarım hepsi o yalnızlık hissinden o aciz duygudan kaynaklanır. o karadeliğe girdinmi bikere hayatın böyle gibik bi şekilde devam edicek demektir.

benim geleceğimde cok buyuk ihtimalle o sevmediği kişiyle evlenen asgari ucrete biran once ölsekde bitse bu işkence diyen birisi olarak gelişicek ve engelleyemicem bunu.

kendi yalnızlığımıda böyle anlattım işte cok uzun oldu yazı belki panpalar ama okuyanlara teşekkürler taşaklarınızı yerim sizin

son olarak michael gibkofield reyizimizin yanlızlık hakkında cok iyi tespitlerinden bi tanesinide yazıyorum

Yalnızlığın ne olduğunu tuvalete girip sıçarken kapıyı kapatmayan bilir

herkesin yalnızlıı kendine hastır panpalarım farklı şekillerde yalnızlığı yaşarız kimisi güzel bi kadının kollarında yaşar yalnızlıgı kimisi ferre izlerken kimisi yemek için ekmek bulamaz ve aç yatarken yaşar yalnızlığı kimisi boğazda akşam yemeğini yiyip evine gidince yaşar insanların tek ortak noktasıdır bu belkide yalnızlık.

bütün hislerimiz ortak beyler insan olan bilir bu duyguları hepinizi seviyorum dıbına koduklarım. kendimi en cok yalnız hissettiğimde bile buraya giriyorum elbet bana destek çıkıcak sabaha kadar moral vericek veya benimle sohbet edicek birisi cıkıyor hepiniz değerlisiniz dıbına koduklarım

@10 son cumle bana ait değil panpa sadece onu okuduysan bikez daha hatırlatıyım dedim eski reyizlerden michael gibkofield in blogunda okumustum zamanında

@12 içimden gelenleri yazdım panpa kendi yalnızlığımı yazdımbi cok kişiyle aynıdır muhakkak. yazma amacımıda bilmiyorum sadece içimden geldi öle amk

@14 yaş 21 panpa ama yalnızlığın yaşla ne ilgisi var amk bi cocuk hayal et 6-7 yaslarında bi erkek cocugu elinde en yakın arkadasının oyuncagı birdaha onu göremicek belkide ufak bi kızdan kalan son oyuncakla merdivene oturmus o oyuncaga sarılmıs aglıyor. bu yalnızlık değilde nedir amk

upluyorum sabah sabah beyniniz gibilsin biraz

okuyun lan içiniz kararsın biraz