yalnızlıktan ölüyorum çok ta mutluyum

Çok fena bişey amk
Elektrik süpürgesini fişinden çekmiyorum bir haftadır odanın ortasında duruyo sakarlığımdan her zaman bir şeyler döktüğüm için kaldırmıyorum.

Sadece bir tabak bir bardak bir çatak kaşık bıçak kullanıyorum. Eğer diğerlerini çıkarırsam bulaşık birikir diye korkuyorum.

Ketle ve damacana masamın yanında kahve yapmak için mutfağa gitmek zorunda kalmıyorum. Alışveriş yaptığımda abur cuburları mutfağa değil masamın altındaki çekmeceye koyuyorum.

Telefon rehberimde 1000’e yakın numara var fakat sadece 4 kişi ile konuşuyorum diğerlerinin numaralarını aralarsa yanlışlıkla açmamak için saklıyorum. (bazı muallakler anladı dışarıdan arıyolar ya neyse)

3 aydır o kadar az dışarı çıkıyorum ki hala 2 ay önce yıkadığım kotu giyiyorum. inanılmaz derecede temiz. (tebrikler levi’s)

Bazı haftalar tek konuştuğum insan merdivenleri silerken su isteyen temizlikçi kadın oluyor. Kızı kocaya kaçmış. (tek haber kaynağım). Televizyonun yerini bile unuttum. Bazen ses olsun diye habertürkü açık bırakıyorum haber dinliyorum (bi nevi radyo)

Yatağımı ne zaman topladığımı hatırlamıyorum. Sadece koktuğunda nevresim değiştiriyorum. Battaniyeyi bezin içine atıyorum o 2 gün içinde kendiliğinden yerini buluyo.

Çalmaması için ev telefonunun fişini yaklaşık bir ay önce çıkardım. Eskiden arayan numarayı gösteriyodu sanırım pili bittiği için göstermiyo . süprizlerle karşılaşmamak için fişi çekmek en ideal çözüm oldu.

3 günde bir anneme telefon açıp “yaşıyorum ben” diyorum nasılsın demesine fırsat vermeden şarjım yok kapadım diye kapatıyorum. Babam aradığında arkadaşlarlayım konuşamam diyorum.

Buzdolabında bir hafta içinde konuşmasını beklediği makarna var. Kısmet olursa ilkokula yazdırıp mürvetini görmek istiyorum. Muhabbet kuşum 2 hafta önce öldü. Sanırım sessizlikten.

Komşulardan ses duyup gelen olur diye kulaklıkla yaşıyorum. Parmak uçlarımda geziyorum. Hatta tuvalette bile suya işemiyorum kenardan ses çıkarmayan bi nokta buldum o tarafa nişan alıyorum.

Yatağımın altında şu uçakta verilen içki şişelerinden var. Absolut, chivas regal, jack daniel, mini vodkalar. Bazı günler yataktan kalkmadan sadece onları içiyorum. Sanırım artık tuvalete gitmek içinde bir çözüm geliştiricem.

bazen burda birilerini kafaya sarıyorum. panpa hocu dostum felan diyolar komik oluyo amk ben sizin hiçbişeyinizim amk. duymak istediğiniz iç sesiniz oluyorum.

tek huzur bulduğum zamanlar sadece bunlardır. gün batımı hele dümdüz ovada şöyle başı boş dört beş ince bulut varsa bir de güneş vurursa ateş kırmızısı olur bunlar. yatarsın sıcak kaputun üstüne serin birandan içerken için titrer. inceden bi rüzgar eser aptal eder adamı zaman mekan kaybolur. arada çevre köylerin başı boş köpekleri gelir yiyecek varmı diye bakmaya. kafalarını eğerler acınacak bi bakış atarlar "abi bi ekmek atta akşamı geçirek" der gibi. istanbulun insan dilencilerinden daha farklıdır bunlar daha samimi. istanbulun sokak köpekleri bile kodamandır. göbeklerini taşıyamazlar. bişey vermesen de sorun değil bizimkilere otururlar yanında sen anlatırsın onlar dinler. böle insan gibi (hatta bu sözlükteki bazılarından daha insan gibi)

en son dışarı çıktığında tam 5 tane kumaş pantolon kemeri aldım kendime. çok hoşuma gitti ama hiç kumaş pantolonum yok. aslında 1 tane alıcaktım ama yalnızlık çekmesin diye 4 tane daha aldım. sadece 3 üne para verdim. masamın üstünde 25 ekimde çektiğim 50 liradan kalan 19 lira 5 kuruş para var. birazdan bakkala mesaj atıcam ve 2 ekmek bir winston isticem (6.25tl).
bu tip hesaplara yoruyorum kafayı.

odada nerden geldiğini bilmediği bir çift bayan çorabı var iki gündür nerden geldi diye kafayı duvarlara vurucam.
şimdilik kapı kolunun iki tarafına geçirdim böylece ellerim kirliyken kapıyı rahatça açıp kapatabiliyorum.

olm aileden sayılırsın yardıma ihtiyacın varsa gelelim amk

internetten aksiyon filmleri izlerken kafamı sağa sola oynatiyorum. heyecanı yaşıyorum bazen etrafa yumruk sallarken buluyorum kendimi.
duygusal bi sahne varsa direkt geçiyorum bi ton da küfür basıyorum. gülmek istediğim zaman akineton takılıyorum ve bağımlı oldum sanırım.

o kadar çok vurdum duymaz oldum ki bu başlığa kimsenin bir şey yazmamsı beni mutlu ediyo birisi bir şey yazdığı zaman
sesini merak ediyorum tipini felan böle boş takıntı yapıyorum kendime. tanıdığım sesler ile okuyorum içinden seslendirme yapıyorum yazdıklarınıza çok komik oluyo amk.

güneş batmaya başladımı laciverte çalar hava son kızıl bulutta griye döndümü eve dönme vakti geldiğini anlarsın. zaten sen unutsan da bi gürgar eser tam o sıra ince ıslık gibi. tarlanın bekçisi rüzgar tama der sana hadi artık git evine bizimde dinlenmemiz lazım. zaten vakti gelince üzerimizde yetişenleri israf etmek için geleceksiniz. eve gelirim duvarlara işlemiş tütün kousu adamı ayıltır hemen o huzur uçar gider. tokat gibi patlar yüzüne yalnızlığın birden ayılırsın. genelde kışın iş çıkışına gelir bu saatler evine çocuğuna giden çalışan elinde ekmek olan mutlu erkekleri gördünmü bilki ölmekten beter. işten eve giderken bi ekmek bile taşıyan adam en muzaffer komutan gibi olur gözünde. siz farketmezsiniz bunları dikkatli bakmak lazım.

yok beyim yook. bitmez dıbına koduğum. bomboş kafayla mal gibi yatakta dikilirsin. yan etkisi uykusuzluk bu ilacın. iyi kafa boşaldı da e hani uykum diye dert yaparım bu sefer. acıları kederleri katmerli gelir adamın üstüne uyu be insan uyu be adam. bi uyusan başka dünyaya açıcan gözlerini bi uyusan alayının fitilini çakıp gidicen. karanlık odanın canımdan içeri vuran ışık süzmesine takılır gözlerim. işte tam o sıra, o sık kafana kurtul anında, o yeter bundan daha fazlası bundan daha acısı olmaz diye düşündüğüm anda sadri alışık müjgan açarım.
( http://fizy.com/#s/17tg5q ) ağlamaktan göz pınarlarım kurur. nöbetler gelir gider. sen bile şaşırırsın nasıl dayandığına dağı taşı çatlatan, gözleri kör eden, iliğine işleyen yalnızlık bayıltır adamı. bir açarsın gözlerini tekli koltuğun üstünde iki büklüm. az daha kalmış sabaha.

şuan bir kübalının yarım yamalak ingilizcesi ile çevirdiği müdürünün gibtiritaktan özgeçmişini çeviriyorum. herif yalakalık olsun diye müdürün osurmasını bile yazmış. yemekte işçiler ile yediğini felan. amk 14 sayfa cv olurmu arkadaş.

bak kardeşim;

tam 3 aydır ya da gibtiret amk

bi bakkala gideyim amk yazacam söz.

ilginç hepsini okudum.. sanırım bende şizofrenim

aq evladi halamı yazmadın oc

kanka naptın ya

müzikli hikaye reyiz tutar bu başlık

beyler adam 31den delirmiş kaçın. okuyacağımızı düşünmesi bile başlı başına bir kanıt

sabahın ilk ışıkları girdimi odaya, bi savaş daha bitmiştir, gidenlerin kalanların, ölenlerin doğanların, olanların olacakların, boş karnının gurultusu savaş bitti borusudur. bir kaç saat daha ara verdiğinin işaretidir. o sıra bir de ofsayt osman koydunmu ( http://fizy.com/#s/1b4y1x )

-ölecekmiş , ölmesin dedim... bir can kurtulsun dedim... bütün hayatımda ofsayt dediler.bir işe yaramaz , sümsük dediler.varsın gene desinler dedim... hayatımda bi defacık bi kız sevdim... onu da kaybedeyim dedim... hayatımda bi kerecik bişey kazanacak oldum , onu da kaybedeyim dedim... tek bi can kurtulsun dedim... çocuğu kurtaracak kadarını aldım , üst tarafına el sürmedim... fena mı oldu?

sizler hepiniz , hepiniz , hepiniz hakem olun abiler...
ya bu maç be..tıpkı bi maç... ama böyle hayat sahasında oynanıyo.oyuncuları bizleriz; topumuz da namusumuz, vicdanımız , insanlığımız..

ben , ben osman.. ofsayt osman ...

söyleyin be,allah rızası için söyleyin be gene mi atamadım golü hahh?
bu da mı gol değil be?
gol mü?
bu da mı gol değil be?
bu da mı gol değil?
adaletine insanlığına kurban olayım hakim bey...
bu da mı gol değil?

hadi şimdi bana müsade yalnızlığım kıskandı sizi, açtı kollarını.

okudum bebekim güzel yazmışın