hayatında hiçbir gibe sap olamamış, adam akıllı arkadaşları olmamış, kızla konuşurken heyecandan konuşmayı unutan, adam akıllı bir ilişkisi olmamış, sevdiği kıza açılamamış, hayatta güveneceği adam akıllı arkadaşı bile olmamış, parklarda sokaklarda el ele gezen sevgilileri görünce gözleri dolup, sinirden ağlamamak için kendini zor tutup kendine söven, kendine özgüveni kalmamış, gibimtrak bi hayatı olan asosyal panpalarım gelinde dertleşelim

beyler çok dertliyim dıbına koyayım bi kız var arkadaş tanıştırdı 2 kere buluştuk falan ben kızı ilk gün istemedim kaşar gibi giyiniyo falan diye sonra başka bi arkadaşta gitmiş kıza yavşıyo amk. 2 gün görmedim kızı hemen kaptılar gibeyim böyle hayatı ömrüm böyle geçti amk ne kadar kız sevdiysem hepsi huur çıktı! artık yaşama sevinci kalmadı dıbına koyayım beni seven güzel bi kız hiç olmadı! ulan Allaha şükür o kadarda tipsiz değilimde bikaç kilo fazlam var o yüzden kaybediyorum hep. yolda yürürken bile tiptip bakan var amk. gibeyim böyle hayatı yaşama sevinci kalmadı dıbına koyayım .

kaç zaman önceydi? Bilmiyorum. bağlandım ben de birine. normalde kimseyle konuşamayan asosyal, tipsiz,münzevinin tekiyimdir. onunla da arkadaş vasıtasıyla konuşmuştum zaten ilk defa. sevmiştim lan. ne bileyim farklı hissediyordum diğer kızlara baktığım abaza gözle bakmıyodum dıbına koyyim. konusmaya basladık. laf lafı açtı ben söyledim. deli cesareti işte dıbına koyyim. 20 saniyelik cesaretle yaptım herşeyi. karşılıklı dedi.
Ne oldu? 3 hafta geçmeden bitti herşey. konuşmaması gerekiyormuş. hayat böyle işte dıbına koyyim. veriyormuş gibi gösterip alıyor senden herşeyi.
böyle hayatın ben..

Ne kaldı elimde? sadece gözyaşı yüklü geceler kaldı.

Edit: Tek sorun da bu değil dıbına koyayım. bir kız için tüm hayatım yerle bir olmadı tabi. elimi attığım hiçbir işte başarı benimle olmadı. başarmak nasıl bir duygu bilmiyorum. mutluluk nedir? sadece sözlük tanımlarını biliyorum ama ona sahip olamıyorum.

ve Hala tavşan kanı çay eşliğinde onun emsalsiz gözlerine dalıp gitmeyi seviyorum dıbına koyayım.

Bazen diyorumki babam disari bosalsaymista ben hayata gelmeseymisim. Ama genede her turlu oc ye, kevaseya ve gibintiya ragmen bu taktan hayat yasamaya deger. Bazen bir kusun otusundeki ahenk, bazen bulutlarin arasindan cikan gunes bazense 3 posta gidecegin bir ferre videosu az da olsa mutlu edebiliyorsa seni hayat yasamaya deger.

Sen benimkini biliyormusun da kendininkileri dert diyorsun ben küçükken senin gibi Derdimin olmasını isterdim
Baban su istedin diye pazarda dovdumu
Annen gizlice sen seviyosun diye sucuk aldıda köpekler yesin diye çöpe ayrımı
Yalandan bahanelerle anneni her gün dovdumu
Sevdiğin kızın yanında cingene ye diklendinde dayak yedinmi her yerin kan olana kadar buna rağmen temiz kalmaya çalışıp 8 yaşındayken sigara tiriyakisi oldunmu (lise son dayım) bu dertlerin üstüne benim dertlerim büyük deme
(Yalan soyluyosam bütün dünya anamı bacimi öldürene kadar gibsin ) hadi dertles benle

dıbına koyum hoslandıgım kızların hepsi güzel ve sosyal aq. ben özgüvensiz maddi düzeyi orta ağzı laf yapmayan asosyalin tekiyim amk allaha şükür tipim bakılmıcak gibi değil ama yinede yetmiyo aq geçen hafta ben işte it gibi calısırken o kız instagrama alanyadan didimden fotoğraf atıyodu

Kardeşim dedigim kız arkadaşıma aşık oldum bende panpalar hoşlandığımı söyledim şaşırdı kabul etmedi iki üç ay bekledim artık onla konuşmamaya başladım bi kaç gün sonra geldi neden konuşmuyoruz dedi bende üzülüyorum dedim sonra senle konuşmuyoken senden hoşlandığımı anladım dedi orda ben gittim tabi ama 2 hafta geçti artık birşey hissetmiyorum dedi iki ay geçti seni çok özledim mesajı attı arkadaşça tabi ulan dıbına koyayım aşık adama denilcek şeylermi bunlar kaçkere bizim eve geldi yakın davrandı ızdırabını gibeyim kandım bende belki seviyodur diye ama beyler öyle normal bir yakınlık değil segili tarzında ama arkadaşçaymış neyse gene zaman geçti ben unutucam artık gibi takmıyorum geçen buluştuk benim gene kalbim hareketlendi şuan efkarlıyım amk gene o sokuk döngüye girdik panpalar çok efkarlıyım napabilirim gibicem böyle hayatı

lisede bi kezban vardı ben bunu eskiden seviyodum ama neresini seviyodum bilemedim amk herneyse bi ara faceden konuşmaya falan başladık sona vatsapını aldım falan hersey bi gecede oldu amk kızla çıkmaya başladık. gibko konular konuşuyoz ama kız klavye kürdü beyler yazamıyor amk binbir türlü canım yazabilen bi kız. herneyse sabah baktım mesaj var ayrılmışız, sebebi ise tipimmiş! bu dıbına koyduğum kezbanının tipini görseniz dilek öcalanın sarışın versiyonu amk kız öyle bişey o zamandan sonra kendimi toparlayamadım. özgüven falan gibildi gitti .

beyler keşke tek acı aşk acısı olsaydı be. küçükken (14) elinde büyüdüğüm (taşak geçeni giberim) dedemi prostattan kaybetmiştim. adamın Allaha yalvarmasını unutamam. yukarda Allah var yalan falan söylemiyorum adamıın 40 gün yemek yemediğini bilirim. doktor mama yazıyodu içinde her türlü vitamin var midesi kabul etmiyodu, çorba içiriyoduk 2 kaşık zor içiyodu, su içiriyoduk kaşıkla onuda 2 kaşık zor içiyodu öyle yaşadı kaç ay be. adam öyle bi kurumuştuki sadece iskelet ve üstünde bi deri. ama ne zaman açmışın diye sorsak adam tokum derdi, yemedin nasıl toksun dediğimizde ise üsküdara gidip gezdiğini ve lokantada yemek yediğini söylerdi. yemeği rüyasında yemiş bu arada. beyler şimdi gülüp taşak geçiyoruzda günahlarımızı nasıl çekecez lan acaba! adam yanlışlıkla zehirledği kediyi halisülasyon olarak görüyodu. ara sıra bakıyodum eliyle gördüğü kediyi gösteriyodu. bi gece hiç unutmam halamlar falan vardı gittiler yanına dedem belediyenin verdiği hasta yatağının köşesine kıvrılmış, halam yanaştı, baba düzgün yatsana dedi, adam dediki annen yatıyoya yanımda görmüyomusun dedi. (taşağa vurmayın hemen ciddi anlatıyorum.) yani o günahları öyle bi çekecezki varya düşünemiyorum bile adam bide 5 vakit namaz kılıyodu. bu olaylar pgibolojimi gibip attı dedemin vefatından sonra odada gece kalamamaya başladım çünkü hep dedemin dedikleri geliyor aklıma. yani pgiboloji falan kalmadı darlık geldi artık dıbına koyim yaşama sevinci flan kalmadı.

Bendede vardı iki sene evvel bi kız meselesi o zamanlar çok asosyal tipsiz kilolu biriydim gittik o zamanki kankamla aynı kıza aşık olduk o brnden önce davrandı kız reddetti ben ondanda kızdanda nefret ettim hayata küstüm mk sigaraya başladım o zaman lise sondaydım son sınıfta devamsızlıktan kalacaktım üniyi kazanamadım ailemin durumu çok kötüydü babam hastanede yatıyordu yardımlarla geçiniyorduk ulan hatırladıkça kötü olurum bu kardesiniz neler atlattı halinize şükredin sonra 3 tane kardeşim dediğim insan geldi arkamda durdular ayağa tekrar kaldırdılar şimdi ünideyim ailemin durumu iyi babam iyi herşeye şükredin ya umutlarınızda biterse hiç düşündğnüzmü ?

Dertleşelim be kanka ben de hepiniz gibi asosyal binin tekiyim benim çocukluğum dertti zaten babasız büyüdüm ben öz babamı hiç görmedim bir tek adını biliyorum oda kimlikte yazıyor . hep içime kapanık bir hayat yaşadım herşeyi içime attım amk . o kadar doluyum ki dertleşelim be . geçen sene bir kız sevdim çok masum geliyordu hareketleri konuşması falan, konuşmaya başladık işte 1-2 ay geçti ben de seni seviyorum dedi umut verdi bana her şey güzel gidiyordu sabaha kadar konuşmalar uzun iyi geceler mesajı falan. Ama geçen gün gibtir etti be terketti Amina koyayım eski sevgilisini özlüyormuş hala . o kadar çaresiz hissettim ki anlatamam şimdi buraya yazıyorum dertlesebildigim insanlar sizsiniz amk . kimseye güvencim kalmadı benim iyi ki varsınız

şu dıbına koyduğum hayatında mutlu olmak istiyosan tip veya para pul değil, özgüvenin olacak aga! at hırsızı puştlar bile onlarca kızı peşinden koşturuyorsa sende özgüvenli olacaksın! biliyorum demesi kolay ama ne zaman özgüvenimi toplayıp bi kızla konuşmaya kalksam, terslenip veya giblenmeyip bir darbede o huurdan yiyosunya, işte o zaman yaşadığınız kalkp kırıklığını hiçbirşey yaşatmıyor be. burdan nerde kalpsiz huur çocuğu varsa, alayının anasını gibeyim.

dıbına koyduğum sosyal fobi ve özgüvensizlik hayatımı gibti ne dost ne arkadaş ne çevre ne sevgili hiç bi gibim yok sosyal fobiyi anlatmama gerek yok sosyal fobik gardaşlarım varsa onlar anlar beni

ergenliğimin başları 12 15 yaş arası evde tek günüm huzurlu değildi annem ve babamın kavgaları yüzünden 2 defa karakola 1 defa savcıya ifade verdim askeri liseye hazırlanıyordum sınava 3 gün kala gecenin 4 ünde hastaneye kaldırıldım öğrendim ki fmf mişim hastaneden çıkana kadar amk sınavı kaçırdım lise boyunca 2 kişiyi sevdim teki biraz abazalıktandı gerçi önemli değil kızın benden haberi bile olmadı diğeri ile lise sonda tanıştım sevgiliydik ama bigün kızın kuzeni tarafından fakir oldugum çok feci şekilde yüzüme vuruldu yıllarca küfür ettiğim babamla dalga geçtiği için çocugu çok fena dövdüm o kızlada ayrıldık şimdi yanlızım amk girdim bi işe çalışıyorum parayıda yiyemiyorum amk kardeşimin sağlık lisesinde okuması için biriktiriyorum

Hepiniz abilerimsiniz hepinizden kucugum ve insanlarin beni kucuk gorup giblememesi veya diger liseliler gibi gormesi cok zoruma gidiyo malesef liseye gidiyorum ama gereksiz yere kufretmiyorum veya sacma sapan hareketler yapmiyorum en azindan bana oyle geliyo ve insanlarin beni diger kisilerle karsilastirmasi drdigim gibi cok zoruma gidiyo babamin ikinci esindenim yani babam yasli baya belki dedeniz yasinda ve islerinin coguna beni yolluyo ve cogu kisi giblemiyo cok kotu bisey amk

yav dıbına koyuyum çevremdeki binlerin sevgilisi var milli olmuşlar ne biliyim toplum içinde konuşabiliyorlar benim ne sevgilim var ne milli oldum ne toplum içinde konuşabiliyorum lan niye böyleyim ben onlardan ne eksiğim var amk ister istemez hüzünleniyor insan sorguluyor niye özgüvensiz ve sosyal fobik biriyim diye üzülüyor beyler mesele gibiş sokuş karı kız değil toplum içinde kendimi ifade edememem konuşamamam put gibi bir köşede durmam mesele
çevre yapamadım arkadaşım yok denilecek kadar az dostum hiç olmadı sevgili desen zaten hiç olmadı insan içine çıkmıyorum sosyal değilim kendimi eve kapatıyorum çevrem yok iki lafı bir araya getirip konuşamıyorum
yaşamı hissetmiyorum lan hayattan zevk almıyorum sadece zaman kaybı benimki hayattan bir beklentim yok gelecekten ümidim yok hayata küstüm hiçbirşey yapmak gelmiyor içimden aşırı derecede depresyon var bazen gözlerim doluyor boğazım düğümleniyor ağlamak istiyorum ağlayamıyorum insanlara derdimi anlatmıyorum zaten anlatsam da umursamayıp dalga geçiyorlar orosbu evlatları anlamıyorlar beni herkes hayatı yaşıyor ben ise korkarak saklanarak kendimi eve hapsederek ömrümü çürütüyorum dört duvar arasında Allah'ın adaletine inanmıyorum keşke başka birşeyle sınansaydım da sosyal fobik olmasaydım ne günah işledim de bunları yaşıyorum lan adalet mi bu gibiyim böyle hayatı keşke doğmasaydım

Sa beyler herkez nasıl yaziosa bende yazam şimdi benim olay 8 sınıfta boşladı kizlarin gözünde hep abaza idim konuşmazlar bile benle samet die bi aradasm var Allah belasını versin onu sen kimsinde kızları bildirmek icin beni rezil edion bu yüzden bide tipsizim dışarı cikmiyorum hayatım KB bakmayin gibik pc le geçip ulan ben istemiommu cebinde 600 lira falan olsun geziyim kız arkadaşım olsun sevgilim olsun su ana kadar Allaha şükürler olsun sevdiğim bi kız yoktu olmadida olsa bile gene teklif edemicem ama bi kızı güldürmek için yanındaki arkadaşı yerin dibine sokmadim ne olursa olsun kendimden hariç arkadaşları düşündüm sonu boylemi olacaktı lan bu dünyada adalet varsa gelin beni gibin onların parası kaslı vucudlari günde konuştuğu 25 mız varken bede 1 günde 2 kişi zor mesaj atıyor eyer bida kendimden başkasını düşünürsem hayatım bitti ve biticek sizede onerim mutlu olmak için merkezi ez kimse seni ezmesin sadece bu sokuk adaleti olmayan dünyada böyle mutlu oluyosun hadi eyw...

Hayattan bikmak icin koru seyler yasamaya gerek var mi illa? Ben bu sene ekonomi bölümünü kazandım mutlu degilim, cogunuzun goremedigi ortamdan cikiyorum mutlu degilim, ailemle aram iyi en ufak biseyde duvarlar ustume yikiliyor artik.Bu depresyon degil ama ne ulan ne.Bitek bana olmuyo binler biliyorum sadece aciklama ariyorum

2-3 senedir maddi durumumuz ortanın altında. lise dönemlerimde her ay bir kız arkadaşım olurdu maddi durumumuz iyiydi hayat ne kadar güzeldi ozamanlar kafamı koyduğum gibi uyurdum sevdiğim bie semtteydim. şimdi ne uyku uyuyabiliyorum ne dışarı cıkacak param var ne bi sevgilim var, başka bi semtteyim arkadaş desen 2-3 tane. özgüven yerinde bi kızla konuşsam 10 dakkada bağlarım kendime ama yok ortam yok bişey yok parada yok aq.

Asosyallikle acımasız gerçekler
Geldim ve ağladım