Senelerdir sözlükteyim, çok hikaye okudum. Bazıları uydurma bazıları gerçekti. Ama bugün liseden itibaren yaşadığım şeyleri anlatıcam. Dinleyen 2-3 kişi olursa başlarım.

Not: inanmayacak huur evlatları gelmesin tamamen gerçek hikayedir.
(Bazı yerlerde 31inizi ben çekicem bazı yerlerde ağlayacaz panpalarım)

2-3 bi şey yazın başlayam

Üstten sahibi diyerek sadece benim yazdıklarımı görebilirsiniz dostlarım başlıyoruz.

Ortaokulu bitirmiştim. Takdirle bitirmiştim dönemi her zamanki gibi. Çevremdekiler tarafından dışlandığım veya kendimi toplumdan dışladığım için çok yalnızdım. Her gün akşam yemeğine kadar ders çalışır yemekten sonra müzik dinlerdim. Hiç dostum veya arkadaşım yoktu ama bu beni hiç mi hiç rahatsız etmiyordu. Ailem bile çok giblemezdi. Karne günüydü. Eve geldim karneyi masama koydum ve mutfağa geçtim.
A:Annem
B:Babam

A: Eşyalarını toplamaya başla cesurabeyyy
Ben: Tatile mi gidiyoruz?
A: Ankaraya taşınıyoruz babanın tayini oraya çıktı bi ev bulduk. Telefonda konuştu baban en yakın zamanda taşınalım.
Ben: ...

Çokta gibimde değildi şehirde hiç bi şeyim yoktu. Bi hayalet gibiydim ne adımı bilen vardı ne yüzümü bilen. Odama geçtim ve değer verdiğim eşyaları (eşyalardan başka değer verdiğim bi şey yok zaten) toplamaya başladım.

2-3 yaşam belirtisi şuku cugu bi şey atın yeter duvara anlatmayım panpalarım

Neyse beyler ben devam ediyim okuyan okur yazıyorum

-Hızlı geçiyorum yolumuz uzun-

Aylardan temmuzdu yanlış hatırlamıyorsam. Taşınmıştık. Çok bi eşyamız yoktu zor olmadı bu yüzden. Yine her zamanki gibi asosyal takılıyordum. Müzik-kitap ikilisiyle adeta sevişiyordum. Başka yaşam amacım yoktu. Çocuk kitabı gibi görülmesine rağmen çok sevdiğim Beyaz Diş kitabını okuyordum. Muhtemelen 4.kez ve o sırada kapı çaldı. Önce bi garipsedim zil sesini sonra kalktım ve kapıya doğru gittim. Annem benden önce davranmıştı. Tam gittiğim sırada annem seslendi.

KÇ:Kapıdaki çocuk

A: cesurabeyyy buraya gel!
Ben: Burdayım zaten
A: Baksana kapıya bi
KÇ: Hoşgeldin mahalleye kankii eheheheh.
(Fazla samimiydi ve hiç hoşlanmazdım)
Ben: Hoşbuldum.
KÇ: Aşağı mahalledeki halı sahadayız gelmek istersen gelebilirsin.
Ben: Saol futbolla pek aram yok.
KÇ: Muhabbet falan ediyoruz oturuyoruz gelirsin.
Ben: Akşam gelirim ya şimdi canım istemedi.
KÇ: Tamamdır kankii görüşürüz ehehehe
(Yine o cıvık haliyle konuşup gitmişti)

Sözlük sadece bende mi çöküyor panpalarım

Okuyan yok galiba hı?

içeri geçtim ve yatağımın üstündeki kitabı aldım. Yatağa uzandım ve kaldığım yerden devam ettim. Koridordaki babamın eski radyosundan gelen türkü eşliğinde okumaya devam ettim. Akşam yemeği hazırlanmıştı. Çok çabuk geçmiş zaman dalmıştım kitaba. Kalktım ve yemek masasına gittim. Bizim evde yemek masaları hep sessiz olurdu kimse konuşmazdı. Bir de küçük kardeşim var, aramızda 4 yaş var. Yemeği beğenmedi ve yemek istemedi. Ama başka yemek olmadığı için yemek zorunda kaldı. Ben de yemeği bitirip kalktım. Aklımda kapıdaki çocuk vardı. Gitmeli miydim? insanlarla konuşma konusunda iyi değildim ve yine dışlanmaktan korkuyodum. Gitmek istesem de dışlanma korkusu beni vazgeçirdi ve babamın yanına televizyondaki taks maçını izlemeye gittim. izlerken uyuyakalmışım.
Sabah uyandığımda saat daha erkendi. Camdan dışarı bakmak için kalktığımda evin kapısının açık olduğunu farkettim ve bu saatte kapının açık olması beni korkuttu.

Yavaşça kanepeden kalktım ve kapıya doğru yürüdüm. Hırsız olaylarından çok korkardım ve dizlerim titriyordu. Karşımda maskeli birini görsem olduğum yerde bayılabilirdim. Korkarak odalara bakıyorum sırayla ve uyuyan kardeşim dışında kimseyi göremedim. Daha çok korktum. Kapıya doğru gittim ve dışarı baktım. Kapıda kimse yoktu. Arkamdan ayak sesi geldi ve kolumda bi el hissettim. Aniden refleksle arkamı döndüm. Kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu. Döndüğüm gibi refleksen bağırdım. Karşımdaki annemdi. Ben bağırınca o da korkmuş olmalı ki:

A: Bi şey mi oldu cesurabeyyy!!!
Ben: Kapı açıktı sizi de göremeyince korktum nerdeydiniz?
A: Balkondaki borudan su kaçırıyordu baban tesisatçı çağırdı kapı açık kalmış korkacak bi şey yok dedi ve gülümseyerek balkona gitti.

Sabah sabah ödüm takuma karışmıştı söverek yatağıma doğru gittim. Güzellik uykuma orda devam edecektim.

Bi iki şuku cugu bi şeyler atın seri seri part atayım panpalarım ağlamalı ve ciksli yerleri yoğun yaşayacaksınız garanti veriyorum

Öğlen annem tarafından su dökülerek uyandırılmıştım. Su 1 derece daha soğuk olsa ananemi güzel bi anacaktım ama uyanmıştım. Kahvaltımı yaptım(evet öğlen) ve televizyona bakmaya gittim bir tak bulamadım. Ve ilk defa dışarı çıkmaya karar verdim geldiğimden beri evdeydim. Yaz tatili olduğu için okula da gitmiyordum. Kırmızı şortumu giydim. En sevdipim capimi aldım ve dışarı çıktım.

Dışarısı gavur amı gibi yanıyordu. Ankaranın böyle olacağını düşünmemiştim. Sokağın aşağısına doğru yürümeye başladım. ilerideki sahayı görebiliyodum çevresi baya kalabalıktı. Yere bakarak yürümeye devam ettim. Arada bir kafamı kaldırıp esnaflarla bakışıyordum. Neden bilmiyorum ama kasapın kapısındaki adam anasını zütten gibmişim gibi bakıyordu bana. Korktum hızlı adımlarla geçtim orayı. Sahanın olduğu yere gelmiştim. içeride bi grup yaşıtlarım yerde oturuyordu. Beni evden çağıran çocuğu gördüm ve yanlarına doğru gittim. Beni görür görmez:

KÇ:Kapıdaki Çocuk
CK:Capli kız
Ş:Şişman bin

KÇ: Oooo bizim soğan gelmiş hoşgeldin bro ehehehehhe
(Ağzını gibtiğimin gevşeği)
CK: Yeni taşınan mı bu?
Ben: Evet yeni taşındık.
Ş: Keşke gelmeseydin. Dedi ve taşak geçerek baktı
içimden yine aynısı olmamalı hayır diyordum yine dışlanmamalıyım. Ve o an gaza gelerek
Ben: Babasını görüp üzülen ilk defa görüyorum. Dedim ve gülümsedim. Ortamdan oooo sesleri yükseliyordu. Klagib ergen ortamıydı ama ilk tanışmaya göre kendimi ezdirmediğimi düşünüyordum. Sonradan keşke ezdirseymişim diyecek olsam daa...

Okuyan yok mu panpalarım

CK: Gel otur.
Dedi ve yanını gösterdi. En azından ben öyle anladım. Oturdum. Ortamdaki diğerleri aralarında konuşuyordu ama ben o züt kalkıklığıyla pek bi şeyi umursayamıyordum. O sırada aklımda binlerce şey kuruyodum ki:
CK: Hey dinliyo musun sen yaa
Ben: Dalmışım pardon
CK: 3. Söyleyişim ama Buse ben senin adın ne?
Ben: cesurabeyyy
Buse diye devam edeceğim karıştırmayınz
Buse: Memnun oldum
Ben: (Aralarında konuşanlara bakıp hakkımda konuşuyolarsa analarını tez zamanda gibeceğimi bildirmek istiyordum)
Buse: Hep böyle misin?
Ben: Nası
Buse: Suskun
Ben: Galiba evet

Asosyal suskun bi çocuk olabilirdim ama nerdeyse bebekliğimden beri dövüş sporlarına ilgim vardı. Hiç salona gitmemiş olsam bile evde kum torbasında çalışıp akşamları babamla taks maçları izlediğimiz oluyordu. Bu yüzden kendime güvenim vardı bu konularda. Biraz da bu yüzden zütüm kalkmıştı sanırsam.

Ruh gibi okumayın be şuku cügü bi şey atın da anlayam cinlere anlatmadığımı

Buse: Nerde oturuyordun daha önce
Ben: Aydın
Buse: Aydından Ankaraya mı hahahahaha neden ya çok kötü olmadı mı senin için
Ben: Çok bi şey değişmedi babamın işi gereği geldik.

Umursamaz tavırlarımdan etkilenmiş olacak ki elini çenesine koymuş gülümseyerek konuşuyordu. Betimlemek gerekirse fazla güzel bi kız değildi ama tatlıydı. Kahverengi uzun saçları vardı. Elayı andıran ama çok garip gözleri vardı hiç unutmam. Fiziğiyse yaşına ve tipine göre baya iyiydi. Çay bardağı gibi kızdı.

Buse: Msn kullanıyo musun
Ben: Var ama sadece var

Otururken elleriyle yerden destek alarak sağ tarafına döndü ve bi şeylerle uğraştı. Çantasından kağıt kalem çıkarmış. Bi şeyler karaladı ve verdi.

Buse: Akşamları konuşabiliriz istersen
Ben: Daha bilgisayar kurulu değil ama olabilir. Çanta ne alaka? Diye sordum
Buse: Okulla pek aram yok ailemde yaz kursuna gönderiyor ya saçma sapan şeyler işte
Ben: (Gülümseyerek) Kaçmış gibi duruyosun
Buse: Biraz öyl... (Gülümsememden etkilenmiş olacak ki duraksadı ve gözlerime kilitlendi)

Biraz kendimden bahsedeyim. Yaşıtlarıma göre bi tık uzundum. Esmer ve yakışıklı sayılırdım. En azından öyle diyorlardı. Kendimde tek sevdiğim özelliğim dişlerim ve dudaklarımdı. Çok uyumlu ve estetiklerdi bana göre. (Hala öyleler)

Var mı dinleyen 1 kişi bile olsa devam ederim
Yoksa etmem amina koyim çıkarım balkona sigaramı yakıp çamaşırlara anlatırım

Hikayede konu alacağım süre 6-7 yıllık bi süre o yüzden çoğu şeyde detaya girmiyorum ilginizi çekecek şeylerde detaya giricem yoksa bu hikaye 100 sayfa gider uzatmaya gerek yok içimizi döküyoruz

Okul açılmasına 2-3 hafta kalmıştı. Buse ile msnden konuşup muhabbet ederdik büyük ihtimalle beni seviyordu. Ama benim öyle şeylere inancım yoktu. Ergenliğin getirmiş olduğu duygular ve isteklerle dolarak Buseyle konuşuyordum. Geceleri ise onu düşünerek uyuyordum. Fazla güzel bi kız olmamasına rağmen aşırı şekilde çekiciydi ve sanki 40 yıllık pornstar gibi hareket edip baştan çıkarıyordu. Henüz liseye geçmemize rağmen akranlarım (Buseyle ben de dahil) gibiş sokuş konularıyla Haydar Dümen gibi doluyduk.
Busenin beni temiz sevdiğini düşünüyordum ama aklının bi kenarında da benimle yatmak olduğunu biliyordum.
Akşam yemeğinden kalkmıştım ki içeriden gelen msn sesiyle elimi yıkamadan odama geçtim. Zaten elim yemek olmamıştı elle yenilecek bi şey yoktu. Msne baktım. Buseydi. Zaten altı üstü 3-4 kişi vardı konuştuğum.
"Çok sıkıldım çıkalım mı yaa" yazmıştı.
Parkın kenarında buluşalım dedim. Üstümü değiştirdim saçımı taradım ve hepimizin bildiği halı sahaya doğru yürümeye başladım. Kasap Hamdi bininin yanından geçerken her zamanki bakışmamızı yaptık ve geçtim. Parkın köşesine geldiğimde bekliyordu beni fakbadiciğ.. pardon Buse bekliyordu beni.

Yanına geldim ve her zamanki gibi boynuma sarıldı. Ve her zamanki mekana doğru yürümeye başladık. (Mekan da uzun bi yürüyüş parkı kenarlarda banklar çardaklar ağaçlar çimenler falan var anlayacağınız gibi)
Büfeden bi şeyler almak için yürüyordum ki kolumdan çekti beni.
Buse: Bi şey almayalım boşver bugünlük böyle olsun.
Anlamadığım şekilde bi farklılık vardı ama itiraz etmedim.
Ben: Öyle olsun bakalım.

Yürümeye devam ettik. Parkı betimleyeyim dostlarım. Yokuş aşağı inen bi yoldan girişi var. içeride karmaşık uzun bi yol var her yere giden. içeri girip dümdüz giderseniz solda yapay nehir tarzı gibko bi şey var. 5-10 dk yürüdükten sonra sol tarafa doğru köprülerle geçilen piknik alanları vardı yanlış hatırlamıyorsam. Hepsi ayrıydı köprüyü geçiyosunuz boş bi çimenlik bi çardak etrafı yapay su işte. Hayal etmeye çalışın az amk. Ve sol tarafta da dağımsı bi şey vardı üzerinden de yapay şelale akıyor. Park sabahları baya kalabalık oluyordu herkes kahvaltı için geliyodu ama akşamları üst gösteri alanı dışında her yer tenha oluyodu ve baya büyük olduğundan aydınlatması zayıftı. Özellikle aşağı taraf tamamen karanlıktı.

Okuyan herkes bi cugu şuku bi şey yapsın sayımızı bilelim ben seri partlıyorum sarj bitene kadar