yeraltından notlar

ilk defa anlasilmanin verdiği huzur

ilk 10 sayfası için, bu adam kendini neden bu kadar çok gömüyor diye düşündüren

Dostonun zonguldak maden ocaklarında geçen romanı

"Yemin ederim size baylar, fazla bilinçli olmak bir hastalıktır. Gerçek tam bir hastalıktır."

Hasta biriyim ben. Huysuz adamın tekiyim.

En büyüğünden en küçüğüne kadar dairemizdekilerin hepsinden nefret ediyor, onları küçümsüyordum, ama aynı zamanda onlardan korkar gibiydim. Bazen birdenbire kendimi hepsinden üstün gördüğüm olurdu. Bu hal bana durup dururken geliyordu; ya küçümsüyor ya da kendimden çok üstün görüyordum.

ilk 50 sayfası kapalı bir dile sahip olsa da,yeterince anlama kabiliyetine sahipseniz o ilk 50 sayfadan almanız gerekeni alırsınız.
Onun dışında her ne kadar basit bir olay gibi dursa da Dostoyevski'nin kaleminde harikulâde olan bir olay örgüsüne sahip.
Adamın Zverkov'a olan kinini adeta sizinle de paylaşıyor,o an siz de Zverkov'a tokat atmak istiyorsunuz..
Ayrıca buradan Liza'yı gibmek istediğimi belirtmezsem olmaz.
Kesinlikle okunması gereken, kafa giben akıl ďağıtan muazzam bir kitap.

şimdi eğer tenezzül edecek olursanız bana bağırıp kimsenin beni hür irademden mahrum edemeyeceğini, tek dileklerinin benim arzularımın normal arzularla, doğa ve matamatik kurallarıyla uyum içinde olması olduğunu söyleyeceksiniz.

eğer iki kere iki dört ediyorsa, her matamatiksel bir şemaya dayanıyorsa hür irade ne anlama gelir ? Ben istemesem de iki kere iki dört eder zaten. Nerede kaldı hür irade peki ?

Kısa olmasına rağmen 2 kere okumaya çalışıp, sonuna kadar oluyamadığım kitap.

bir iki sayfası hariç okumadım sıkıcı

“Dünya mı yıkılsın yoksa bir bardak çay mı içersin?" deseler...
"Ben çayımı içtikten sonra dünyanın canı cehenneme" derdim.

Okuyun tavsiye ederim. Siz inciciler seversiniz.

Dostoyevski'nin varoluşçu bir eseri. Yalnız Sartre okurken bile bu kadar bunalmadım -pun intended ;)-

Oldukça ağır ve imgeli edebi bir dilde kaleme alınmış güzel bir eser.

Karanlik, oldukca karanlik kasvetli bir kitap...

4. Kez okuyacağım başucu kitabim. Her defasinda farkli bir tat aliyorum, bakalim bu sefer neler olacak (:

"40 yaşından sonra kim yaşar ki?
ben size söyleyeyim; aptallar ve ahlaksızlar!"

der dostoyevski ve hançeri saplar insanın soluk borusuna.

Yeni başladığım kitap. Bakalım övüldüğü kadar var mı

ulan nesini beğendiniz şu kitabın amk?

dostoyevski kral yazardır. suç ve ceza da okuduğum en iyi kitaplardan biridir. bu kitapda da ilk 2-3 sayfada vay amk aradığım bu işte falan dedim ama sonradan anlattığı şeyler o kadar soyut, kendini tekrar eden ve gereksiz şeyler ki sıkıntıdan zar zor bitirdim kitabı.

albert camus'nun yabancısını da sevmemiştim. millette mi bir terslik var bende mi anlamıyorum. 10 ekşiciye sorsan 9 u başucu kitabım der yeraltından notlar ve yabancı kitaplarına.

ulan bi gidin jack london, george orwell, john steinbeck falan okuyun da kitap nasıl olur görün anasını satayım. bırakın bu hippi bullshit ayaklarını. burada bile övmüşler gibtiğimin kitabını.

neyse çok uzun yazdım hadi eyvallah.

yeraltından zar zor çıkan, çevreye akmak istersen bilardo oynayanlar tarafından gibtir edilen, lisa'ya ziki kalkmayan bir asosyal apaçinin yaşadıkları. okuyun lan binler.

Adamı delirtir lan bu kitap veya intihara yöneltir. Okuyosun bir gib anlamıyosun anladıkların da kasvet kahır amk. 10 sayfa okudum 3 tane sigara içtim