Hikaye bitti Beyler iyi okumalar.

Beyler öncelikle erkeğim olayın yaşandığı zaman 10 yaşındaydım. Bir gece annem ile babamdan fena şekilde dayak yemiştim, bende çocuk aklı evden kaçmayı düşündüm. O gece evden kaçıp bir arkadaşımla boş bir arsada kazdığımız yaklaşık 60-70 cmlik çukura gidip, orda bekleyip ailemi telaşlandıracaktım. Kimseye ses vermeden haber etmeden kapıdan çıktım ve yola koyuldum. Gece olduğu için sokak epey karanlıktı. Önce arsaya geldim. Sokak lambaları birazda olsa geceyi aydınlatıyordu. Size çukuru anlatayım, mahalle arkadaşımla okuldan kaçtığımızda içine girip saklanmak için ve ya gizli bişeyler yiyip içmek için yaptığımız bir çukurdu. içine giriş alanı küçük bir daire gibi görünsede çömeldiğimiz zaman içine 2 kişinin sığabileceği bir çukur işte. Neyse beyler ben gece vakti gittim çukurun başına, girdim içeri, çömeldim. Çukurun üstünü örtmek içinde büyük dikdörtgen bi tahta vardı. Çukurun içine girince üst tarafıda onunla örttüm, mal gibi bekliyorum içeride. 10 dakika geçti, 20 dakika geçti. Sesler gelmeye başladı. "Lan diyorum bu sesler ne" beni bir korku aldı. Konuşma sesleri insan sesi yani, ben nefes alışlarımı felan ağzımdan "hoh", "hoh" diye alıyorum aman beni duymasınlar diye. Bir anda çukurun üzerine koyduğum tahta sarsıldı. Sanki üzerine sertçe basılmış gibi biri oturdu. Parmağımla ittirmeye çalışıyorum ama hareket etmiyor, anladım ki biri oturmuş. Neyse bunlar içiyor, karı-kız muhabbeti, öyleydi böyleydi konuşuyorlar. Bende korkudan ölüyorum. Artık o kadar çok zaman geçti, nefes aldığımda verdiğim sıcak nefesi geri alıyordum. Nerdeyse orda boğulucam ölücem. Korkuyorum da çıkamıyorum. Gözlerimi kapattım bekliyorum. "Laannnnnnnnn" diye ses duydum. Bir anda çukurun içine bir rüzgar girdi, bir soğukluk hissettim. o üç kişiden biri tahtayı farkedip aralamıştı.

(bkz: ahtapotniyazi1996)

Tek bir başlıkta okumak için:
http://www.incisozluk.com...e-taciz-edilmem/sahibi/1/

Baş entryi neden editledim?
http://www.incisozluk.com.tr/e/190890635/

Yeni hikaye:
(bkz: gençliğime acılı bir zarf açtım)

Ben araladığını anlayınca direk en dibe doğru kendimi yasladım. Gece vakti olduğu için onu görüyordum, ama sanırım o beni görmüyordu. Baktığımda kıvırcık saçlı, gözleri hafif kanlanmış 22-23 yaşlarında bir erkek görüyodum. Pembe bir gömlek giymişti. Diğer arkadaşı bağırdı "o neyy lan öyle hazine mi koymuşlar dıbına goyım" diyip espiri tarzı bişey yaptı kendi güldü, sonra sustu. Beni farkeden huur çocuguda oydu. Ayağa kalktı içeri baktığında benimle gözgöze geldi. "ilk beni gördüğü zaman sıçradı, korktu." sonradan iyice derin baktı "napıyon la orda dıbına godum" dedi bende bişey demedim. Elini uzattı, bende elimi uzatıp çıktım yukarı. çıktıktan sonra onların hepsi çukurun üstüne koyulan tahtanın üzerine oturdu. Beni karşılarına aldılar. 2 tanesi tam yüzümün karşısında, biri sağımda duruyordu. Öyle napıyon, ne işin var, cinmisin felan saçma sorular soruyorlardı. O sıra kaçmayı düşündüm çünkü konuşma esnasında sürekli küfür ediyorlardı. "napıyon lan zütünü gibtiğim","nerde oturuyosun teyzesini mıncırdığım" felan diyorlardı, bak aklıma geliyor harbi huur çocuklarıymış. Neyse beyler o sıra bunlarla konuşurken sağımda duran herif hareketlendi. zütümde el var moruk, aşşağı yukarı avuçluyor. Ovuyor, yoğuruyor. Altımda kapri vardı, üzerinde mavi tişört vardı. "Bre dıbına kodum 10 yaşındayım lan, bıraksana gibik huur çocugu" diyemedim beyler. Adam zütümü elliyor ben sadece adamın yüzüne bakıyorum. içimden nasıl dua ediyorum, biri gelsin bağırsın, polis gelsin gideyim. Artık umudumu kestim, adam ciddi ciddi elliyor beni, tam o sıra sol taraftan birini gördüm, bizim mahallenin şarapcısı Derviş diyolardı herhalde onun baktığını gördüm.

Adam bakıyor, ama tepki vermiyor. Görüyor şarabı fazla kaçırdı herhalde sadece seyrediyor. Tüm umudum şarapcı Derviş abinin "Höyt" demesi kadardı ama demedi. Seyretti biraz sonra yoluna devam etti. Tahminimce gözleri karanlıkta olduğu için seçemedi. Beyler o sıra anlık bir şey oldu, 2 kişinin dikkati derviş abideyken diğer huur çocugunun eli zütümdeyken bir boşluk buldum. O an bir rüzgar gibi koşmaya başladım, esiyorum ulan. Rüzgarı yüzümde hissediyorum. Kalbim zütümde atıyor. Gareth Bale driblingi gibi yardırmaya başladım. Neyse beyler o arsadan can havliyle çıktım yoldan aşşağı dümdüz kopturuyorum. Arkama bakmadım hiç bakmadım. Korkmuştum. Koşuyorum sadece. Var yok, koştum baraj yoluna saptığımı farkettim. Etrafta ağaçlar görüyorum, bigiblet süren iki kişi vardı güvende hissettim kendimi. içimden dedim, bare şu bigiblet sürenleri takip edeyimde bunlar kasklı felan zengindir yolunu bilirler, bigibletler önde ben arkada gavur gibi koşuyorum. Bir anda koşarken sendeledim, öne doğru büyük adımlar atarken düşcek gibi oldum düşmedim dizlerimin üzerine düştüm, durdum. Solumda ateş yanıyordu, beyaz bir çadır vardı. Çadırın 5 metre uzağındayım, içeride biri var 60-70 yasında birine benziyor içimden dedim "ulan beni eve zütürse zütürse bu zütürür" çadıra yaklaşmaya başladım, lan yaklaştıkça adam gençleşiyor. Diyorum bu yaşlı değilmiydi, yaklaştım, yaklaştım. Adama bir baktım.

Adam kirli sakallı, 30-35 yaşında biri ama gözleri korkunç bakıyordu. O an böyle yüreğimden bir "ğıahhhh" sesi geldi ve hönkürerek ağlamaya başladım. Güveneceğim son kapıyıda kilitlemiştim. Gittim adamın yanına, son bir umut "abi beni gibtiler, orda ellediler abi lütfen bana yardım et, abi nolur beni evime zütür" dedim. Bunu hangi kafayla söyledim cidden bilmiyorum ama kendimi acındırmaya çalıştım. Adam bana baktı çok naif bir sesi vardı, şeye benziyordu, cennet mahallesinde ki sultanla ferhatın aşk yaşadığı sahnede ki ferhatın sesine. "Dur be oğlum napıyorsun, noldu yavrum" dedi. Öyle bir kalıptan bu sıcak samimiyet iyice güvenimi arttırdı. "Abi aileme zütür lütfen beni" dedim. Adam bir anda sert bi sesle "geç lan içeri" dedi. Abi hepten umudum bitti, yok oldum. O gece kendimi öldürdüm yani artık çıkış hiç bir kapım yoktu. Ağlıyorum, bağırıyorum nasıl bağırıyorum ama küçük dilimin "zığğğğ" seslerini duyuyorum. Çaresiz geçtim içeri adamda zaten kolumdan tuttu, bırakmıyordu.

Beyler rez felan yok. ilgi gelirse devam edicem. Gelmesse gibiniz sağolsun gene devam edicem

BEYLER 23:00'dan SABAHA KADAR DEVAM EDiCEM.

Çadıra geçince farklı şeyler düşünüyordum. Burdan kaçmayı, artık bir daha geri dönmek değil, arkama dahi bakmamak istiyordum. Adamın rahat hareketleri taviz vermesine müsaitti. Sürekli bir şeyle uğraşıyordu. içimden dedim "ben bundan kaçarım bu beni yakalayamaz" çadırda 15 dakika oturduktan sonra adam odun almak için çadırdan çıktığı anda yavaş yavaş sakin adımlarla çadırdan çıkmaya hareketlendim. Çadırdan çıktığım anda omzuma takılan çadırın kumaşı "hığştt" sesi çıkardı adam bir anda arkasını döndü. "Ne işin var lan gir içeri" dediği anda "Allahhhhh" diyerek kaçmaya başladım. Yav beyler koşmuyorum uçuyorum, arkama bakmıyorum. Arkama baktığımda adam durmuş bekliyordu, bana bakıyordu. Ama nasıl sakin , ben kaçtım adam 10 saniye sonra işine devam etti. Benimde aklımda kaldı bu adam beni neden kovalamadı. Durdum. Adama baktım, adam hafif eğilmiş odunları tek tek alıyordu. Aramızda 15 metre civarı vardı. Ben bir anda olduğum yere baktım ve irkildim. Her yer karanlık, yerden çıtırtı sesleri geliyor, kedi sesleri "meuğwwwww ğıııı" korktum yavaş yavaş çadıra geri döndüm. Başka çarem yoktu, o çadır benim tek güvencemdi. Yavaş yavaş adamın yanına geldim. Geldim, geldim, geldim, tam 10 adımlık mesafe kaldı aramızda. Bir anda elini arkasına zütürdü.

Yanına geldiğim anda işlemeli pembe bir hortumla yüzüme bir vurdu. Ama nasıl vurdu anlatamam böyle yavaş yavaş geliyorum, çaresiz kalmışım yani belki affeder diye tebessümde ediyorum. Böyle huur çocuğu gibi cilveli cilveli yaklaştım, bir patlattı ebesinin pıttığını 180 dereceden gördüm. Gözlerimde bir ışık çıktı, suratımda kalp atıyordu. "napıyon gibik huur" diyemedim sözlük. yattım yere ağlıyorum. Yerdeyken bacaklarıma vuruyordu, zütüme, gögsüme,karnıma nereye gelirse vuruyor. Kaldırdı beni, hayvan gibi bağırdı. "Bak lan bana, gözlerime bak dıbına koydugum bundan sonra sen benim çocugumsun kaçmaya çalışırsan senin gelmişini, geçmişini giberim." Ulan ne çocuğu ben babamın çocuguyum, annemin ogluyum. Beyler o anki duyguyu anlatamam, yani kalbimin kırıldığını hissettim bişey diyemedim. O gece çok zor geçti, omzumdan, gögsüme bir halatla beni ağaca bağlamıştı. Hareket etmeye çalışıyorum, ama edemiyorum nasıl bağladıysa napsam olmuyor. Çocuk aklı "ben bu halatı koparırım bu uyurkende kaçarım" diye düşündüm. Sabaha kadar gerizekalı fare gibi halatı kemirmeye çalışsamda bir gibim olmadı sabaha karşı uyuya kalmışım.

Çadırın içinden bahsedeyim, çadır beyazdı, içerisi sarı. içeride loş bir aydınlık vardı. Girdiğin zaman tulumlar vardı, küçük tüp, beyzbol sopası, 5lt su, poşette domates, biber,salatalık vardı. Ortalık güzeldi ve ben bir yaramazlık yapmassam bu adam beni dövmüyordu. huurluk yapınca anamı gibiyordu. Neyse beyler ben artık ümidi kestim burda yaşamayı göze aldım, ailem çok korkmuştur ama artık beni kaybetmişlerdi. Sabaha karşı adam ellerimi çözdü, özgürdüm ama kaçmıyordum "burda bekle biri gelecek" dedi. "Tamam abi" dedim domates aldım, bayat ekmek aldım ikisinide yiyordum. Bir anda çadırın yanına gri bir range rover yaklaştı. içinden siyah takım elbiseli, güneş gözlüklü iki kişi çıktı, "Yuseeee" diye bağırdı. Bu sesi duyunca adam bir anda kendine çeki düzen verdi, "oooo abim hoşgelmişsin"
- hoşbulduk bişeyler varmış
- var var taze kan
- kim bakıyım göster
bende sinema seyreder gibi elimde domates, ekmek seyrediyorum bir anda adam üzerime doğru geldi. Kulağıma yaklaştı, "kaçmaya çalışırsan öldün demektir gel" dedi. Bende malım ya, kaçmadım adamın elinden tuttum, takım elbiseli adamlara doğru gittim.

Takım elbiseli adam range rovera doğru hareketlendi ve arka kapısını açtı, arka kapıdan 48-50 yaşlarında gri takım elbiseli bir adam indi. Adam yanıma geldi elini suratıma koydu, "maşallah adın ne senin yavrum" dedi.
-Adım ahtapotniyazi1996 da sen neden soruyosun
-Ben artık senin babanım yavrum
-iyide benim babam ahmet
-"yok yok senin baban artık benim" dediği anda grili adam Yuse dediği kişiye el işareti yaptı, arabaya bindi. Siyah takım elbiseli adamlar, yuseye bir miktar para verdi çünkü orda ufak bir alışveriş gerçekleşmişti. Ben çaresiz, etrafıma bakıyordum, ne yapıcağımı bilmiyordum, sonumun ne olcağını bilmiyordum. Takım elbiseli adama sordum "abi beni nereye zütüreceksin" takım elbiseli adam bana baktı "büyütmeye" dedi. ilk baş şaşırdım, yuse geldi kulağıma eğildi, "artık kaçıyosan kaç" dedi. Sonra biz takım elbiseli adamlarla beraber arabalara bindik. Ben arkada gri elbiseli adamla oturuyordum, önde 2 kişi oturuyordu. "Sürekli abi beni neden zütürüyosunuz, abi bana napacaksınız" diyordum ve bu grili adamı rahatsız etmiş olacakki "sus ulan huur çocugu" diye bağırdı. Adamın boğazındaki damarları görüyordum, neden o kadar tepki verdi hiç anlamamıştım. Grili adam öndeki adamlara şöyle dedi, Memduhun mekana çekinde şu çocuğu bir yok edelim.

Önce bu lafı duyunca mal oldum, sonra içimden "artık yolun sonu" dedim. Ağlamaya başladım, onlar araba sürüyordu sohbet ediyorlardı, bende mal gibi yaslandım, kafamı dayadım cama çaresiz ağlıyorum. Kafamı yasladım diyorum da kafam cama yetişmiyordu. Neyse 15 dakikalık bir yolculuğun ardından yıkık, dökük bir gecekonduya geldik. Range roverin geldiğini gören insanlar hemen kendilerine çeki düzen verdi. Arabanın içinden etrafa baktığımda benim yaşlarımda 10 çocuk rahat vardı. Siyah takım elbiseli arabadan indi "Memduh" diye bağırdı. O sıra gecekondunun mavi kapısı açıldı ve içeriden kirli sakallı, bir gözü sargılı, topal bir adam çıktı. Sesi içkili gibyidi "buyur emmim" dedi. Siyahlı adam gözlüklerini çıkartarak "Mal var lazım mı" dedi. "Eyvallah sözlük mal olduğumu biliyorum ama o zaman maldan kasıt, cidden huy olarak mal olduğumu zannetmiştim." Memduhun gözleri parladı, "ohhhhhhhh bal gibi" dedi ve ekledi
m: ne kadar istiyosunuz
k: her zamanki hesap
m:1 haftaya parayı versem olur mu işler kesat
k:"sormam lazım" grili adama sordu bunu ve onay aldı.
k: tamamdır Memduh. Çocuğu bırakıyoruz. 1 haftaya parayı almaya geliriz.
Grili adam beni arabadan itekledi ve tipsiz, huur çocuğu Memduhun üzerine doğru gitmeye başladım. Memduh yüzüme bakıyor dudaklarını büzmüş "gel gel" diyordu.

Beyler çok farklıydı, evimden uzaktım. Ailemi özlüyordum. Sürekli ağlıyordum. Az yemek yiyordum, sıçamıyordum, altıma işiyordum. Pislenmiştim, yüzüm gözüm kir içindeydi. Memduh, beni gördüğü an gözünde sinsi düşünceler vardı, anlıyabiliyordum. Beni gece konduya soktu. Her seferinde yüzüme bakıp, "önce o soda şişesine oturacennnnn" diyordu. Çadırı özlemiştim, en azından sadece dayak yiyordum. Bu mehduh ilk olarak bana bir para uzattı, 10 tl bana şöyle dedi. "Bah hele bu paraya gidecen bakkaldan bana bir sigara alecenn. Yüreğin varsa gaç. Gaçtığın an bak ne olacak" bende "tamam" dedim aldım parayı "bakkal nerde" dedim camdan eliyle gösterdi. Bende hafiften yola koyuldum, kapıdan çıktım karşıya gidiyorum. Beyler inanmassınız etrafta bir sürü değişik tipli herif var, anladım ki bunların hepsi bu memduhun adamı ve burası cidden korunuyor. Sonra içimden şöyle bir binlik yapmak geldi, acaba koşmuş gibi yapsam ne olurdu: bakkala doğru koşmaya başladığım anda çevremde 3 kişinin bana doğru hareketlenmesi bir oldu. Sonra girdim bakkala "abi bana yardım et nolursun abi" diye bağırmaya başladım.

Beyler hayırlı geceler, karnım aç bir yemek yiyeyim. Sabah kadar burdayım.

Bakkal yüzüme baktı, bir anda bastı kahkahayı. Ulan bir umut yolu olarak bağırmıştım oysaki. Neyse bakkalcı baktı yüzüme "ilk seferde çoğu kişi böyle yapıyor alışırsın sende" dedi. Ulan ben nereye düşmüştüm. Ne olacağım tamamen belirsizdi. Dışardan bi kaç tane çingeneye benzer adam geldi kolumdan tutup memduhun yanına zütürdüler. Memduh suratıma baktı. "bu akşam seni çalıştırecem hazırlan" dedi. Ne yapacağımı bilmiyordum
, çaresiz her denileni yapacak kıvama gelmiştim. Bir kaç çocugun oldugu odaya soktular beni. Herkes perişan güçlü olan güçsüz olanı eziyor. Ayakçılık yaptırıyorlar. içeri girince biri geldi. "yeni biri gelmiş gelin bi kutlayalım" dedi. Ben çaresizim bir anda etrafımda bir sürü kişi oldu bana vurmaya başladılar. Ama huur çocukları nasıl vuruyorlar, 10x10 odada pat, şak sesler çıkıyor. Bunlar beni bir güzel dövdü. "bizde böyle yeni gelenleri döveriz" dediler. Beyler o sıra gözüme biri çarptı. Bir kız vardı yaşı 12-13 sarı saçlı, dünya gibi gözleri vardı. Dayak yedikten sonra gülmeye başladım bi kenarda bekledim. Kıza bakıyordum o da bana bakıyordu.

Daha sonra kızın yanına gittim. "Selamun aleykum" dedim. Kız suratıma baktı. "git" tarzında bir el işareti yaptı. ilk baş tabi anlayamadım. "ne oldu dedim" "neden konuşmuyorsun" dedim. Kız gözüyle arkamı işaret etti. Arkama baktığımda 16-17 yaşlarında saçlarının önü kınalı birini gördüm. Adı Hamzaydı. Hamza: "Bu kızdan uzak dur lan konuşma bu kızla" dedi. Benim kaybedecek bişeyim yoktu, dayak yemeye alışmıştım artık beni gibseler umrumda olmazdı. Bir anlık patlamalık güçle beraber "sanane lan huur çocuğu" dedim, bu sefer dedim sözlük, içimdeki kini ilk kez agzıma yansıtmıştım. Dememle beraber 4 kişi orda dehşet şekilde beni dövmeye başladı. Kafamı duvarlara vura vura, artık nefes alamayacak duruma gelmiştim. Bi kaç saat sonra kendime geldim. Ben bunlardan intikam alacaktım. Kaldığımız odanın yan tarafında mutfak vardı ve mutfakta envai çeşit bıçak vardı, o zamanki aklımla yapabileceğim tek şey bıçak kullanrak bu cocuga sokmak olacaktı. O gece zaman bir türlü geçmedi. Herkes yerde yataraken o çocuk koltuk gibi bir yerde yatıyordu. Bu gece bu işi bitirecektim. Küçük bedenime katil damgasını yapıştıracaktım. Ve sonunda gece oldu.

Hava iyice kararmıştı. Büyükçe bir çarşaf sarılmıştı yerlere çocukların hepsi o çarşafın üzerinde yatıyordu. Benim yanımda 4 kişi yatıyordu. Gece yanlış hatırlamıyosam 3 buçuk 4 suları uyandım ve ayağa kalktım. Annemi görüyordum odanın kapısında durmuş, "oğlum yapma bak biz perişanız seni arıyoruz gel artık" diyordu. O an hiç birşey hatırlamadım veya hatırlamak istemedim mutfağa doğru sessizce gidiyordum tam mutfağın kaısında babamın silüetini gördüm. "Git ve onu öldür" dedi. Baba dedim, "baba hep senin yüzünden buralara geldim" bir anda gözlerimi açtım ve karanlıktı yerde uyuya kalmışım, gözlerimi açtım ve uyandım hala o gecekonduda çarşafın üzerine yatmış olarak duruyorum. Kapıya baktım annem yok, mutfaga gittim babam yok hepsi rüyaymış. Nihayet vakit gelmişti. Mutfağa gittim ve tezgah gibi bir yerde duran bıçağı elime aldım. Elime büyük geliyordu bıçak, ama bu gece bu iş bitecekti. Bıçak elimde yavaş adımlarla yürüyordum, o kadar yavaş yürüyordum ki, adımlarım kalbimde atıyordu. Elimde bıçakla beraber odaya girdim. Sözlük çaresiz kaldım, yapamazdım. Katil damgasını kendime yakıştıramazdım. Ama gittim ve o çocugun çarşafını araladım, elimi yavaşça kaldırdım ve...

Bıçağı hızlı şekilde yöneltirken bir anda elimi biri tuttu. Tutmak değilde elime biri dokundu, o kadar korktum ki, arkamı bir döndüm bugün gördüğüm kız. Kız kulağıma yaklaştı nefesini hissediyordum. "Bıçağı bana ver" dedi. "Bunu ben yapmalıyım" dedi. Bıçağı ona verdiğim anda kız aşırı şekilde çığlık atmaya başladı. Ama nasıl çığlık atıyor, yetişin katil burda, öldürüyor, Hamzayı öldürecek. Ben direk bayılma numarası yapmaya çalıştım ama yere düştüğüm anda yannanı yiyeceğimi çoktan anlamıştım. Hamza uyandı ve bir anda üstüme çullandı, memduhun sesini duyuyordum, memduhun adamlarının seslerini duyuyordum. Hamza orda bana var gücüyle vurmaya başladı, burnum kırlmıştı, alnımın üstünü hissetmiyordum ve nefes almakta zorlanıyordum. Memduh geldi, "ne oluyor lan burda huur çocukları" dedi. Hamza bağırdı: "baba bu yeni gelen kahpe bana saldırdı, öldürecekti beni baba" dedi. Memduh bana bir baktı, "ulan şu şerefsizi alın getirin yattığım odaya" dedi.

(bkz: ahtapotniyazi1996) BEYLER NiCK6YI ESiRGEMEYiN. HIZLI YAZMAYA ÇALIŞIYORUM AMA BU KADAR OLUYOR. BEKLETTiĞiM OLURSA HAKKINIZI HELAL EDiN. LÜTFEN TEK RiCAM KÜFÜR ETMEYiN. CUKU VERiN AMA KÜFÜR ETMEYiN VALLAHA AĞRIMA GiDiYOR. iYi OKUMALAR DiLERiM.

DEVAM EDiYORUZ.

Beyler yattığı odaya gittim. Oda pek bir geniş değildi, gözlerime baktı. "Sana soda şişesinden bahsedilermiydiii" dedi. Beyler ben o zaman bilmiyorum, züt deliğini genişletmek için oturturlarmış, yani ben zannediyorum içtiğimiz soda. "Biliyorum" dedim. Baktı bana soda şişesini koydu "otur baham hemi" dedi. Beyler şok oldum. Yani olayı anladım bu gavur huur evladı resmen beni gibicekti. Bi hışımla indirdim donumu "abi memduh abim bak benim pipim var abim bende kızlarla sevişmek istiyorum, abim bende baba olmak istiyorum, çocugum olmasını istiyorum abim bırak gideyim abim lütfen gideyim memduh abim ne istersen yaparım" dedim. Adam sanki böyle yumuşadı gibi oldu. Yüzüme baktı, baktı "gibtir git lan burdan" dedi. O an ne hissettim bilmiyorum ama bi anda odadan çıktım beni farklı bir odaya gönderdiler orda uyumaya çalıştım. Hamza arkadaşlarına haber salmış, beni yattığım odada dövdürecekti. Bu gece yaşadıklarım akıl sır erdiremeyecek tuhaflıktaydı, ve çok şanslıydım herşeyden ucu ucuna kurtuluyordum. Ben uyumaya çalışırken biri geldi başıma, "uyan" dedi. Ardından "Sen hamzaya iş mi koyuyorsun la hayırdır sana top" dedi. "Yok abi tamamen olay yanlış anlaşılma bak memduh abide beni bıraktı" dedim. "Aslında öldürmeye çalışan kişi o kızdı benim olayla bir ilgim yok" dedim

Bu gece rahat bir uyku çekebilirdim ama yarın yalanım ortaya çıktığında tekrardan dayak yiyecektim artık alışmıştım sözlük dayak yemek felan bunlar benim için çok normaldi artık, canım sıkılınca dayak yiyordum bazen zevkine dayak yiyordum sürekli dayak yiyordum. Strese bire bir. Ertesi sabah memduhun adamları tarafından uyandırıldım "kalk ulan bugün işe çıkacaksın" dedi. Gözlerimi ovuşturdum "tamam abi" dedim. Memduhun odasına doğru gittim. Memduh yemek yiyordu ve "gel lan bugün büyük bir işe çıkıcan bişey olursa geberirsen mesuliyet kabul etmiyorum heaaaaaa" dedi.
-Abi ne işi
-Kap kaç, gapıcannn gaçıcan
-"Abi lütfen yapma vallahi çok korkuyorum" dememe rağmen içeri biri girdi ve "abi biz çıkıyoruz bu çocuguda alıyoruz" dedi.
Memduh başıyla onayladı ve dışarı çıktık. Uzun zaman sonra ilk kez günyüzü görüyordum. insanları felan gördüm mutlu oldum be moruk. Neyse nüyük bir meydana geldik. (Hikaye sonunda gittiğim yerlerin fotoğraflarını arsanın fotoğraflarını vs. atacağım. Eski mahallemde hala duruyorsa. Bu arada meraklanmayın hikayeyi bitireceğim.)