1. 1.
    -1
    olay geçen hafta yaşandı. aslında çok sakin biriyim. sabır konusunda da iyi olduğumu söyleyebilirim. ta ki o öğrencim beni çileden çıkarana kadar.
    ···
  1. 2.
    +5
    bu yazıyı milli eğitime vericem hocam başlayın
    ···
  2. 3.
    0
    ders teknoloji ve tasarım öğleden sonra son iki saat ve okulda müfettişler var teftiş yapılıyor sinirler hayli gergin. bi de tüm haftanın yorgunluğu var ki üzerimde sormayın gitsin.

    öğrencilere görevlerini verdim yapmaları gerekiyor. arada sırada bana çalışmalarını göstermeleri lazım tabi. bi yandan yanıma çalışmalarını getiren öğrencilerle konuşurken bi yandan da sınıfın yaramazlarını idare etmeye çalışıyorum.

    arada sessiz olun, yerinize oturun gibilerinden uyarılar yapıyorum. tabi dinleyen yok.
    ···
  3. 4.
    +1
    bizim zamanımızdaki gibi değil ki nesil. biz öğretmenden tırsa tırsa yetiştik. eti senin kemiği benim mantığıyla hocaya teslim edilirdik bizler. dayak yediğimizi ailemize söylesek bi de ailemiz döverdi temizinden. yediğimiz dayakla kalırdık.
    ···
  4. 5.
    0
    @5 bu adam liseli olamaz
    ···
  5. 6.
    0
    anlatın hocam dinliyoruz
    ···
  6. 7.
    0
    aynen panpa.
    ···
  7. 8.
    0
    efenim çocuk da aslında öyle sevimli bi şey ki. 6. sınıf öğrencisi ama boy gelişimi olarak henüz çok gerilerde yaşıtlarından bi de komik bi öğrenci tabi bunun üstüne. ama bütün bu saydıklarım yaramazlık yapıp sinir harbi yaşatmaya da yeterli değil. verdiğim görevle ilgilenmediğini görüyorum, şöyle bir bakış atıyorum -eğitimciler göz teması önemlidir derler- o bakışın etkisiyle yerine oturuyor ben başkalarıyla ilgilenmeye başlayınca yine eski halini alıyor.

    bi yandan sabrım taşmaya başlamakla birlikte bi yandan da korkuyorum elimden bi kaza çıkacak diye. çünkü artık son noktaya geldi dayandı sabır ibresi.
    ···
  8. 9.
    +1
    döv artık sıkıldım
    ···
  9. 10.
    0
    eeeeeeeeeeeeee
    ···
  10. 11.
    -2
    o haylaz öğrencimi en son sıraların üzerinde koşarken gördüğümde benim de sabrım son noktayı göstermişti. her şey o an oldu. hiddettn ne yapacağımı bilemedim. yanıma çağırdım hemen ve yüzüne hızlı bi şekilde bi tokat vurdum. vurmamla pişman olmam bir oldu. çünkü kısacık öğretmenlik hayatımda ilk defa bi öğrenciye vurmuştum. öğretmenlik bu olmasa gerekti.
    ···
  11. 12.
    +1
    @16 galiba zaten hala asil değilsin. inşallah ihraç edilirsin panpa.
    ···
  12. 13.
    0
    @18 öğretmen misin panpa? öğretmensen bilirsin ki sabrın bittiği noktalar vardır. ha evet çok pişmanım yaptığım hiç güzel bi şey değil ama diyorum ya sabrın bittiği yer. ve elbet bi acemi öğretmen böyle hatalar yapabilir adı üstünde aday öğretmen. kaldı ki ben daha kendimi öğretmen olarak adlandıramıyorum bile. çünkü tam anlamıyla öğretmen olabilmem çok uzun yıllar alacak.
    ···
  13. 14.
    0
    abilerimi toplayıp geliyom p.tesi sen az bekle
    ···
  14. 15.
    0
    okumadan eksiledim
    ···
  15. 16.
    0
    öğrencinin tokatı yemesiyle birlikte sizin bana vurmaya hakkınız yok, babama sizi söyleyeceğim demesi bir oldu. ve kendini dışarı attı koşmaya başladı koridorda. arkasında da ben tabi. onu sınıfa çağırıyorum tam bi rezalet.
    ···
  16. 17.
    0
    @19 yok panpa okuyorum hala. iyi ders olmuş ama sana. neyse, olay büyümeden kapanırsa şanslısın.
    ···
  17. 18.
    0
    @22 dıbına koyim buldun sabiyi sübyanı döversin tabi.. inşallah askerden gelmiş abisi falan vardır..
    ···
  18. 19.
    +1
    senin gibi öğretmenin anasını avradını gibeyim ben!
    ···
  19. 20.
    0
    bi an müfettişlerin okulda olduğu aklıma geldi ve ben öğrencinin velisinin okula gelip şikayet ettiğini düşündüğüm an başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissettim kendimi. o an kısacık öğretmencilik oyunum bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti gitti. buraya kadarmış dedim içimden. ve öğrencimin peşini bırakarak sınıfıma girdim. sınıfta hiç ses çıkmıyordu. kendimi yine derse vermeye çalışarak öğrencilerle ilgileniyormuş gibi yapmacık bi role büründüm. ama içimde fırtınalar kopuyor ve günün kazasız belasız geçmesi için dualar ediyordum.
    ···