Ancak warp motorları için bu tür bir yöntem kullanamıyoruz. Bu motorlar kömür, benzin, dizel, hidrojen yakmıyor. Nükleer enerji veya elektrik aküsüyle çalışmıyor. Çalışamaz da çünkü warp motorları uzayın kendisini büküyor.

Uzayı bükmek muazzam miktarda enerji gerektiriyor. Ford ve Roman’ın araştırmaları doğruysa, küçük bir uzay gemisini bile Samanyolu Galaksisi’nin bir ucundan diğer ucuna ışıktan hızlı taşımak için -1067 grama denk negatif enerji gerek. Bu da evrenin enerjisinden daha fazla enerji kullanmak demektir. Bu enerjiyi nereden bulacağız?

Warp motorları için boşluktan enerji üretmek

Şansımıza uzay boşluğunun bile bir enerji düzeyi var. Buna sahte vakum ve karanlık enerji diyoruz. Uzay boşluğundaki bütün atomları, atomaltı parçacıkları, hatta enerjiyi boşaltsak bile uzayın kendisinin belirli miktarda enerjisi olurdu. Karanlık enerji günümüzde uzayın gittikçe hızlanarak genişlemesinden sorumlu. Hatta bu hızlanma artarsa, evren 20-30 milyar yıl içinde yırtılarak bir kumaş gibi parçalanabilir, evren yok olabilir.

işte uzay boşluğunun her yanına nüfuz eden bu enerjiyi kullanabilirsek warp motorlarını çalıştırabiliriz. Zaten bir uzay gemisinin ışıktan hızlı giden uzay-zaman dalgalarının üzerinde sörf yapmasını istiyorsak, bizzat uzay boşluğunun dalgalanmasını istiyorsak bunun için boşluğun, vakumun kendi enerjisini kullanmaktan daha doğal ne olabilir?

Öyleyse uzay boşluğunun enerjisini nasıl tanımlayabiliriz? Buna kısaca Casimir etkisi diyoruz. Casimir etkisinin detaylarını, uzay boşluğunu dolduran sanal parçacıklardan nasıl enerji üretebileceğimizi ve uzay boşluğunun bu sayede nasıl genişlediğini Evren boşluktan nasıl oluştu? başlıklı yazımda anlattım.

Ancak o yazıda değinmediğim bir sorun var: O da Casimir etkisini, uzayın genişlemesini laboratuar ortamında gözlemlemiş, test etmiş ve kanıtlamış olmamıza karşın; uzayın neden genişlediği hakkında hiçbir fikrimizin olmaması.

Rezerve

Beyler sıkılmaya başladim okuyan varmi harbiden yazasim gelmiyor

Işıktan hızlı gitme imkanı olsaydı zaman kavramı diye birşeyde olmazdı

Reserved

Yaz pampa devam

Okurum sonra cugulayin beyler

DEGIL AQ SALAGI KUTLESI OLAN BIRSEY HOC BIR ZAMAN Igib HIZINA CIKAMAZ ANCA YAKLASIR

insan tarafından adı konmuş her şey insan tarafından geçilebilir dostum. Hadi eyvallah

Şurda 3 5 panpamin hatrina devam ediyorum

Boşluğun enerjisini, karanlık enerjiyi kullanmak

Elimizde uzayın nasıl genişlediğini ve boşluktan nasıl enerji üretileceğini açıklayan bir takım teoriler var. Hatta Stargate Atlantis bilimkurgu dizisindeki “Sıfır noktası enerjisi” reaktörleri (ZPM modülleri) bu teorilerden yola çıkarak kurgulandı fakat elimizdeki kuantum fiziği alan teorilerine göre boşluğun enerjisinin gözlemlediğimiz Casimir etkisinden en az 10100 kat fazla olması gerekiyor!

Uzayın karanlık boşluğunda bu kadar enerji olsaydı bütün evren buharlaşırdı! Boşlukta bu kadar enerji yok. Karanlık enerji düzeyi, birim hacimde bundan çok daha düşük ve bu sayede evrende yıldızlarla gezegenler var olabiliyor. Biz de bu sayede yanıp kül olmadan hayatta kalabiliyoruz.

Peki, karanlık enerjinin ne olduğunu bilmiyorsak ve boşluğun enerjisi olan karanlık enerjinin düzeyini hesaplamakta kullandığımız formüller de bu kadar büyük bir hata veriyorsa, warp motorları için boşluktan nasıl enerji üreteceğiz? Bu enerjiyi nasıl güvenli olarak kullanacağız? Bunun cevabı basit: Bildiğimiz kadarıyla Warp Drive için boşluktan enerji üretemeyiz.

http://c12.incisozluk.com...11502/9/1041099_o8ce2.jpg

Deniz bitti

Ne oldu şimdi? Warp Drive’da kullanacak yakıt yok. Yola çıkmadan karaya mı oturduk? Pek sayılmaz. Biraz da enerji sorununu çözmek amacıyla enerjiden tasarruf etmenin yollarını araştıralım isterseniz ve daha az enerjiyle çalışan daha randımanlı Warp motorları geliştirelim. Yapabilir miyiz?

Chris Van Den Broeck, 1999 yılında daha az enerjiyle çalışan bir warp motoru tasarlamayı denedi. Bu amaçla uzay-zamanın ışıktan hızlı dalgalanmasına yol açan warp köpüğünü küçülttü, yani köpüğün yüzey alanını daralttı.

Warp köpüğünün yüzey alanının 3 uzay boyutu ve 1 zaman boyutuyla birlikte 4 boyutlu bir hiper-yüzey olduğunu aklımızda tutalım. Nasıl ki bir kürenin çapını 2 kat daraltırsak kürenin hacmi de 8 kat azalıyor, 4 boyutlu bir köpüğün yüzey alanını da daraltarak bu köpüğü çok daha büyük ölçüde küçültebiliyoruz (Daha fazla boyut olması, köpüğün daha fazla küçülmesi anldıbına geliyor).

Az enerji ama neye göre az?

Warp köpüğünün hızla küçülmesi, köpüğü oluşturmak için gereken boşluk enerjisinin de azalmasını sağlıyor. Van Den Broeck bu sayede, molekül boyutundaki “mikroskobik bir uzay gemisinin” ışıktan hızlı yolculuk etmesi için gereken enerjiyi 3 Güneş kütlesine indirebildi. Nerede her biri yüz milyarlarca güneş barındıran 200 milyar galaksi içeren bütün bir evrenin enerjisi, nerede 3 Güneş kütlesinin toplam enerjisi? (Einstein’ın ünlü E=mc2 formülü, bize kütlenin enerjiye dönüşebildiğini gösteriyor. işte bu yüzden enerjiyi yazıda kütle karşılığı ile ifade edebiliyoruz.)

Öte yandan, mikroskobik uzay gemisi için 3 Güneş kütlesine denk enerji kullanmak yine de muazzam miktarda enerji gerektiriyor. Nitekim Güneşten 3 kat büyük bir yıldızın nükleer yakıtını yakması için yüz milyonlarca yıl geçmesi gerekiyor. Buna rağmen, yıldız ölmeden önce gazın tamdıbını yakıp enerjiye dönüştüremiyor. Bu gazı yavaşça uzaya üflüyor veya süpernova patlamasıyla bir anda uzaya saçıyor. Yaşadığımız Güneş Sistemini 4,6 milyar yıl önce doğuran gaz bulutunun eski yıldız tozlarından oluştuğunu düşünürsek, insan uygarlığının bu kadar büyük bir enerji üretmesinin imkansız olduğunu anlarız.

Dağları yerinden oynatmak

Neyse ki Krasnikov, warp motorları için gereken enerjiyi birkaç miligramlık kütleye indirgemeyi başardı ama bu da sadece mikroskobik boyutlardaki küçücük bir gemi için geçerli bir çözüm. Ayrıca, birkaç miligramlık kütle size küçük bir miktar gibi gelebilir ama aslında, dağları yerinden oynatacak bir güçten söz ediyoruz. Bunu güç ile enerji arasındaki ilişkiyle açıklayabiliriz: 220 kalorilik bir diyet kek dilimi yediğinizi düşünün. Bu kekin enerjisi 220 kalori ama vücudunuz bu enerjiyi saatlerce süren bir sindirim süreciyle açığa çıkarıyor. Özetle güç, enerjinin salım hızıdır.





Şimdi 220 kalorilik bir dilim keki oluşturan bütün atomları parçaladığınızı düşünün. Açığa çıkan enerji 450 kilotonluk bir hidrojen bombasından daha fazladır… Ve tekrarlıyorum, bu sadece molekül boyutundaki bir gemi için geçerli.



Uzay Yolu’ndaki Atılgan 440 kişilik bir gemiydi ve boyu 325 metreydi! O kadar büyük bir uzay gemisi için birkaç miligram kütleye denk enerji yeterli olmayacak, çok daha fazlası gerekecektir. Öyleyse warp motorlarını telefon piliyle asla çalıştıramayacağımızı, dünyanın en büyük nükleer santralinin bile yeterli enerji üretemeyeceğini anlamış bulunuyoruz. Bu durumda warp motorları için başka nereden enerji bulabiliriz?

Işıktan hızlı giden sanal parçacıklar: Takyonlar

Takyonlar bazı teorilerde bulunan, ancak varlığı kanıtlanmamış sanal parçacıklardır ve takyonlar ışıktan hızlı gittikleri için Warp Drive’a gereken enerjiyi sağlayabilirler. Ancak burada da önemli bir sorun var. Öncelikle takyonların varlığı kanıtlanmadı.

ikincisi, ışıktan hızlı giden parçacıklar “sonucun” sebepten önce gelmesine neden olarak, evrende “neden-sonuç” ilişkisini bozacaktır. Kız arkadaşınızın daha siz telefon açmadan “Beni aramışsın, nasılsın?” diye telefon ettiğini düşünün. Bazı bilim adamları bu tür sorunları dile getirmekle de sınırlı kalmıyor, ışıktan hızlı seyahatin kendisi neden-sonuç ilişkisine aykırıdır, bu yüzden Warp Drive mümkün değildir diyor.

Mekgibalidan sonrasini okumadim

Rez bilim var

Amk ışık hızını geçip napcan karanklıkta oturup ışığın gelmesini mi bekliycen?