2004 ten bugüne hikayem

Evet beyler, bir yandan geleceği olmayan bir iş bir yandan da hayallerimdeki akademik hayat. Aslında ikisini aynı anda zütürebilecek şansım olsaydı keşke ama maalesef olmadı. Ben bu ikilemleri çinde gidip gelirken, mart ayının ortalarıydı, bir pazar yaymışım billurları evde takılıyorum. Çat bir telefon bürodan. Akşam bilmem ne sporun kuruluş yıl dönümü kutlamaları var. Eee. işte başkan yardımcısı fotoğraf istiyor, kendi arşivi için. Eee. Git çek. Oldu amk emir erin var sanki karşınızda. Bana ne lan yıldönümünden, hadi belediyenin işi olsa el mahkum tatava yapmadan gideceğim ama başkan yardımcılarından birinin hususi işi. Neyse beyler gittim tabi. Hava da nasıl soğuk, yağmurlu. Meydanın birini platform kurmuşlar, bir tane de dev ekran var. Maçtan önce meşale yakıp bağıracaklar, sonra da maç izleyecekler. Bin küfürlü gittim, yanımda da benimle işe gidren diğer arkadaşım o da kamera kaydı alıyor. Neyse iş bitti, ben makineyi belediyeye bıraktım, otobüse atladım eve geçiyorum.