'kizim sana yamuk yapti bu herif..' dedi ozan. haydii basliyoruz dedi icinden esen. 'uzgun olma suremi kisaltmak istedi.'dedi, gulumsedi. 'aylardir gizledi, eger bilseydim aylar oncesinden karalar baglayacaktim..'
'oyle tabi..' dedi ozan. 'baska neden olacak ki..'
ucu acik cumlelerden nefret ediyordu esen. bunu harun da hep yapiyordu. konusmak anlasma saglamak icin mukemmel bir arac degil miydi? neden isi zorlastirmaktan zevk aliyor bunlar?
'herneyse, gule gule gitsin, yontulsun, ogrensin,akillansin, gelsin..'dedi esen gulumseyerek. icinden konusmanin devam etmemesi icin dua ediyordu ki kapi bir kez daha calindi, ve iste misafirler gelmisti. anne ve babasini otogardan alan harun, her zamankinden biraz daha kirmizi ve terliydi. 'alsana sunlari ne bakiyosun ya' dedi en sevimsiz ses tonuyla.. esen; ' ver canim..' asagi yukari kendisiyle ayni agirlikta olan valizi kenara koyduktan sonra bir kez daha kapiya dondu esen ve mustakbel kayinvalidesi ile goz goze geldi. harun kadin olsaydi boyle birsey olurdu herhalde diye dusundu icinden, ve bu sayede gulumsedi. sirin bi kadindi, tombullugundan kaynaklanan bir sirinlik te olabilirdi ayrica. harun'un bu sisman genleri kimden aldigi anlasiliyordu. bir erkek evlat annesine bu kadar benzerdi.. gozluklerini bile ayni yerden mi almislardi bunlar? harun'un annesinin de harunla ayni yogunlukta ter bezine sahip oldugunu, kucaklastiklarinda anladi esen. 'kara kiziiimmm..' diye feryat etti harun'un annesi. bu meral teyze bir daha bu kadar uzun yolculuga cikmasin diye gecirdi icinden esen. yillardir degismeyen bir huyu vardi bazen kendine kizardi bu huy yuzunden. icinden insanlarin taklidini yapiyordu ve muthis egleniyordu, hemen herkes hakkinda az bucuk dalga gececek birsey buluyordu, ama bu onun kucuk sirriydi. alenen yapmazdi. bu onun icin bir motive yonteminden baska birsey degildi.