1. 21626.
    +11
    http://fizy.com/#s/2b6wbb

    Köfteci ramize zütürdü babam (rek-lam-lar) , oradan da biraz kordonda gezindik, güzel havadan istifade ettik..

    Yavaş yavaş kendime gelmeye başladım..en azından sorduklarına cevap verebiliyordum…

    Akşamüstü, nilaydan,

    “sorun çözüldü” diye bir mesaj alınca derin bir oh çekip, yay gibi gerilen halet-i ruhiyemi nihayet biraz gevşetebildim..

    “yavrum..sen ne zaman döneceksin şimdi? Başka işin kaldı mı burada?” dedi babam,

    “yok..ama bir hafta daha kalırım..evi filan toparlıcaz..son son birkaç bir şey var işte..”

    “hee…yok ben gelmişken seni de zütürürüz istersen diyecektim de..”

    “yok ya…ben dönerim..”

    “bu tören ne töreniydi böyle..”

    “ya işte..her sınıftan birkaç kişi katılıyor…temsili tören…bizim asıl fakülte mezuniyeti ileri bir tarihte…o zaman mühendislikteki herkes katılacak..”

    “iyi bakalım..o ne zaman..ona da geliriz..”

    “eylül-ekim gibiymiş…”

    “niye öyle?”

    “bilmem…her sene değiştiriyorlar…”

    Gece, beni eve bıraktılar. Gelin kalın dedim ama “yok sıkışmaya ne gerek var” deyip öğretmen evine kaçtılar..

    Kendi başıma kalınca odada..ilk iş önce nilayı aradım..

    Konuştuk..

    Nilay da, kendi aklından bir senaryo üretmişti..pot kırmamam için bana birkaç şeyden bahsetti, ama tam olarak ne konuştuklarını, onu nasıl ikna ettiğini asla öğrenemedim..

    Zavallı ebru..yalanlar içinde geçiyor hayatı..

    Ama söz….şu cehennemden bir kurtulalım..bir daha asla….asla…
    ···
   tümünü göster