daha da delikanlılık yapmam amk

bahçede yatan 2 tane mobiletten benzin çekebilirdim aslında ama bu yaştan sonra tekrardan benzinin tadına bakmak istemiyordum. birkaç kapak sonra kafam zehir gibi çalışmaya başlamıştı. kuzen yanımızdan çoktan uçup gitmişti. dayım adeta bir üstün dikmen havasıyla bana hayat dersi vermeye başlamıştı. kendisi takıldığım kızın huur olduğunu düşünür ve bu konuda beni sürekli uyarırdı. sakın kaptırma kendini, hayatın kayar bak tarzı cümlelerle beni deli ediyordu. - evet o kız daha sonra hayatımı gibti beyler-. sonuçta o benim dayımdı ve onu bu haliyle kabul etmeliydim. nihayet manita konusunu aşıp yazlık konusunda konuşmaya başladık. içimdeki bütün öfkeyi dayıma kustum. belki o da sinirlenir beraber yakarız diye düşünüyordum. uzun süren tartışmalar sonucu yazlığı sabote etmemeye ikna edildim. hayırlı torunu oynayıp kaleyi içeriden çökertecektim. bu plan başta çok hoşuma gitti ve deli gibi anananananneme yardım ediyordum. dayımların yazlık gibinde bile değildi, aynı şekilde anneminde umrunda değildi. anasını gibtimin paralarını bir tek ben düşünüyordum. dedem bu olanları görse benimle gurur duyardı - beyler dedemin ruhuna fatiha-. yapmadığım iş kalmadı hatta anananaannem eşe dosta hava atmak için " allah herkese böyle torun nasip etsin" diyordu. evin bütün işleri bitince anananananem tarafından gibtiri yedim, kadın beni kullanıp atmıştı. işte bütün bu sebepler telefonu açmamam için yeterliydi. evde yokmuş gibi yapabilrdim, öte yandan yazlığın bana miras kalacağı konusunda duyumlar alıyordum. işin en taktan yanı bin kuzeni ayar etmek için böyle bir şeyi ben uydurmuştum. sonra nasıl yayıldıysa kendi yalanıma ben bile inanmaya başladım.