daha da delikanlılık yapmam amk

bütün bunlar aklımdan geçerken, telefonum hala çalıyordu. bütün kötü duygularımdan arınarak telefonu açmaya karar verdim. tam açmak için hamlede bulunuyordum ki telefon kapandı. amk öğrenciyim lan ben bi de utanmadan çaldırıyordu beni. daha da çok sinirlendim. dakikam da vardı aslında ama kızmıştım bir kere. zaten yaz okulunun sonunda sahte karne yapıp birde üstüne teşekkür belgesi yapıp 200 lirasına konmuştum kadının. gerçi daha sonra annananaananem anamı arayıp, bu çocuk adam oluyo galiba teşekkür getirmiş falan deyince babam gibiyodu belamı. babamın dolandırıcılığa hiç tahammülü yoktur beyler, bence kesin onu da tokatladılar bi ara. bu anananannanem her taku anneme anlatmasa ilişkimiz çok daha güzel olabilirdi. acaba üniversitede karne verilmediğini mi öğrendi diye bir merak uyanınca dayanamadım aradım anananananemi. biraz konuştuktan sonra 2 senedir bana ördüğü ama hala bitmeyen hırkanın akıbetini öğrenmek istedim. o bana saldırmadan ben ona saldırmalıydım. en son bana ördüğü hırkayı sınıfta mezata çıkarmıştım. allahtan bu yaptığım duyulmadı ve hırkayı kaybettiğime herkes inandı. ananannananem fazla boş durmadı ve hemen kontra yaparak derslerimi sordu. hay dıbınıgibiyim birazda ben terleyecektim ama hava soğuktu. beklemediğim bir şekilde ananannananem e-okul dalgasını öğrenmişti ama bir dakika ben liseyi bitireli 3 yıl oluyordu. bu yüzden endişelenmem yersizdi. sonra aklıma zekice bir fikir geldi ve anannananannem zaten çakozlamaz diyerek üniversite'de e-okulun olduğunu söyleyecektim. böylece dönem dönem değil her sınav sonucuma göre anananannemden para koparabilrdim. hem yalanda sayılmazdı otomasyon mu ne taksa işte öyle bir şey vardı. bütün bunlar aklımdan hızlıca geçerken telefon kapandı. o kadar fikir boşa gitmişti. herhalde anananananemin şarjı bitti diyerek giblemedim. lapa lapa yağan kar eşliğinde dayağıma doğru yürüyordum her şeyden habersiz. kar çok güzel yağıyordu ve yine çocukluğum aklıma geliyordu. içimi kaplayan bu anlamsız huzurla son sigaramı da ateşledim.