daha da delikanlılık yapmam amk

bu sefer halka yapmaya çalışarak sigaramı bin etmemem gerektiğinin farkındaydım. 1 lira bozuk param vardı ve 80 tl'de cüzdanda yatıyordu. sigara almak için hesap kitap işine girdi. l&m'nin 6 liraya düşmesiyle üstümde bozuk para kalmadan bu işi halledebiliyordum.- 6.5 iken hep bi muallaklik oluyodu, 6 lira yapan yetkili abilere çok teşekkür ama 5 olsa düz olsa çok güzel olur.- üzerimde bozuk para kalmamasıda beni endişelendiriyordu. bir konuda kararsız kalırsam ve atama danışmam gerekirse ne yapacaktım. artık kendi ayaklarımın üzerinde durma vakti geldiğine karar vererek 6 lira hazırladım. en yakın efesçi'den sigaramı alabilirdim. bu hesap kitap işleri yine kafamı karıştırmıştı ve sigaramı biraz daha rüzgara kaptırmaya niyetim yoktu. her şeyden uzaklaşarak sigarama konsantre oldum. sigaram bittiğinde sigaranın aylık ekonomimdeki yerini düşünerek sigarayı bırakmaya karar verdim. aslında tamda karar verememiştim, zaten yokluktaydım ve sigara'da olmasa ne tak yiyecektim. büyümek ne zor şeydi amk, küçükken hiç böyle dertlerim yoktu. keşke hep çocuk kalsaydım. aslan babam bana ne güzelde bakıyordu. çocukken arabamı kırdığımda, bozduğumda üzülme oğlum ne olcak yenisi alırız derdi. şimdi bi kaza yapayım bırak kazayı bi yere sürtsün o araba bi gibmediği kalıyor amk. şimdi de alsana yenisi, o zamanki gibi aslan babam olsana ama nerdee. ileride baba olursam yapacağım 2 şey var;
eve gelirken telefon açıp ekmek lazım mı diye soracağım. neden bilmiyorum ama bunun babalığın önemli bir parçası olarak görüyorum. birde pazar günleri aslan oğlum yada çirkin kızım banyo yaptıktan sonra salonda oyun oynarken yanıma çağırıp saçlarını koklayacağım. ohh mis gibi kokuyor dedikten sonra poposuna ufak bi tekme atıp tekrar oyun oynamaya göndereceğim. çocuğu fazla tutmayın beyler, beni küçükkene hep oyunun en heyecanlı yerinde alıkoyarlardı uyuz olurdum. hatta bir kere yeni kalp ameliyatı olan dedeme, beni rehin aldığı için kafa atmıştım. rahmetli ambulansla çıktı mahalleden. anananananem gibicekti belamı...