yürek sızlatan fakirlik anıları

babam siyasete girmişti zamanında. Sonrasındaki dört ay gerçekten etki etti bu durum aile bütçesine ve ediyor da. Diğer adaylar gibi on binlerce lira bayılmadı belki babam, belki yine tutarında tuttu ama orta hâlli bir aileye koyuyor hâliyle.. işte o gün anladım günümüz demokrasisinin nasıl geçersiz ve paraya dayalı olduğunu. o gün lanet ettim. Her neyse.. birgün bir yıldan beri belki bir buçuk yıl ya öyle ya böyle, ya artarak ya azalarak hoşlandığım bir kız vardı sınıftan. doğum günüydü kızın. tabi biz sınıfça her doğum gününde arkadaş grubumuzdakilerin doğum günlerini kutlar, gerekirse okul dışında buluşur hediye alırız. işte bunlar da bir parkta kahvaltı için buluşacaklardı. biliyorum durumumuzun nasıl kötü olduğunu ama dedim işte, ayıp olur gitmezsem kıza diye. gece dedim bunu, anneme söyleyip babama iletmesi için. para lazım tabi, istediğim de 10-15 lira gibi bir şey. sabah kalktım, normalde dokuzda uyanmalıydım ama saat on. Yataktan kalkıp annemin yanına gittim. babam işte tabi o da küçük kardeşimin yanında yatıyor. anne niye kaldırmadın beni? Geç kaldım. tabi sitemle söyledim bunları. Sonra gittim odama hazırlanmaya ama kadın peşimden gelip şunları söyledi: babanın parası yok, ondan göndermedik seni. Şimdi ben anneme o kızın benim için nasıl biri, ne değerde biri olduğunu mu anlatayım sonra trip mi atayım.. Ha kahvaltıda konuşmayacaktım, lanet ettim durama falan ama yapamadım. yoksul düşmüşsek düşmüşüz. hiç olmazsa onurumuzu satmadık, paraya köpek olmadık ya... şuan bile zordayız ama hiçbir zaman babama ne yaptın baba sen? deyip rencide etmedim.