yürek sızlatan fakirlik anıları

13 yasinda falanim evde sular kegib elektrik yok abimle bidonlari toplayip camiye giriyorduk kovaliyorlardi amk abimin gururu ne ezilmistir huur cocu imam
cepte 10 tl para tavuk doner yiyorduk amk o tavuk pilicleri gorunce hayvan gibi oluyorduk vay amk

tam bu başlığa entry girerken ödenmemiş borcumuz nedeniyle interetim kesildi ve ben 2 ay sonra bu entryyi giriyorum.
kaderin cilvesi işte.

burda zengin binlerinin yazdıklarıyla fakir insanların yazdıklarını karşılaştırınca gelde komunist olma amk.

biz çok açtık ipadimi sattım yemek aldım düşün amk

hiç unutmuyorum, ilkokul 8. sınıf bitmiş sene sonu lunaparka gidilicek sınıfca kişi başı 15tl vermemiz lazım servis parası yemek fln babamda para yoktu veremedi amk 3 gün ağlamıştım en son dayanamadı amcam verdi para öyle gittim

oha lan bu başlık patlar

beyler ne kadar zor olsa da yazayım.
çok şükür ben fakirlik sıkıntısı çekmedim. 14 yaşına kadar hayatın ne olduğunu anlamıyordum 14 ten sonra da kafamı kullandım 2004 te internetten ilk paramı kazanmıştım devamı gelmişti. neyse sene 2008 falan, sevgilimle yeşilköyde oturuyorum. gayet nezih bir yer. beyler ben artık huy mu desem ne desem , elimde yemek varken sınıfa gidemeyen tiplerdendim. biri bakar karnı acıkır falan filan o kadar çok vicdan yapıyordumki elinde yemek olup arkadaşının eli boş biri gördüğümde , acırdım. o nedenle hep kapalı ortamda yemem gerekiyordu. neyse manita karşımda , kakaolu meyveli içecek gibi bişey içiyoruz o kadar da para var yarak yarak şeyler içiyoruz çayın nesi var amk ? cadde üzeri zaten. lan tam işte patates kızartması falan geldi , yoldan geçen üstü başı yırtık ve yamalı , kirden grileşmiş bir ten, masmavi gözler kumral 4-5 yaşlarında biz kız geçti. ( patates kızartmasına bakarak.) 10-15 saniye dondum kaldım , kız arkadaşıma baktım. hemen kafeden çıktım çocuğun yanına gittim. abicim gel dedim sen. ismin ne " irem " dedi. neyse bi güzel karnını doyurdum muzlu süt falan içirdim sağolsun sevgilimde ilgilendi kızla. sonra dışarıya çıktık , kız arkadaşıma kredi kartını vermiştim siz bir şeyler alın diye. düşünün amk kızı hamam zütürmüş temizlemiş falan yemin ediyorum dünyalar tatlısı bir kız çıktı ortaya. ben de ona değişik değişik şeyler almıştım. kız o gün hiç mutlu olmadı ama. kendini tanıyamadı. aynaya baktığında sümükleri yoktu artık. ama yemin ederim biraz daha ortalama bir vatandaş olsam öğrenci olmasam o çocuğu evlatlık alırdım. geceleri halen rüyalarıma girer. ben patatesi yerken sümüğünü içine çekişi. iyiki de yardım etmişim.

aslında çok şey çekmedim ama bana çok koydu çektiklerim lise 1 de arkadaslarım çok gezerdi bugün burdayız yarın surda falan 1 ayda saglam 20 TL anca alırdım haftalıgım dısında onla gıder gelırdım heryere ama 20 tl nedır b ı sınemaya gıtsek 15 tl amk herneyse gidemezdim amk hoslandıgım kızla gezemezdim neden param yoktu sürekli aynı kıyafetlerle ınsanların karsısına cıkmaktan nefret ediyodum resmen hayata küsüyodum o sıralar tanrıyı bile sorguladım kendimce o zamanlar çok koydu beyler çook annem tutumlu kadın 5 kurusu bile biriktirir ondanda isteyemezdim neden kadın 2 yıldır kendine hiçbişey almamış o ne yapsın istemeye yüzüm yok günlerde dısarı cıkmaz pc de vakit geçirirdim akrabalar alay ederdi pc başında kalıcak diye lan huur cocukları para kıyafet varda benmı cıkmıyorum alayından nefret ediyorum cogundan söyleyemezdim beyler böyle böyle diye kimseye acıklama yapmadım yapmazdım cünkü gün gelicek hepsinin dıbına koyucam simdide durum cok iyi değil ama idare ediyorum aynı sıkıntılar yine var

bana en cok koyan 7.sınıfda hoca boya alıncak demişti para yok amk nasıl bi boyaysa baya pahalı annemın bi yüzügü vardı altın 30 40 lira etmiş satınca onla aldı bana boyayıo gün hayata küstüm beyler ağladım ağladım tüm gün ağladım resmen dışarıda ve bunu lise 1 de ogrendım fişini buldum sanki anı gibi hala saklamış cekmecesinde dıbına koyim bunları yaşadımya dışarıdan gören herkes neden bu kadar acımasızsın diyor tanrının acımadıgına sızde acımayın gibin anasını bırakın hepinize kolay gelsin gözlerim doldu

doluşun doluşun binler içeri
ben yazacağım kadar yazdım artık yazmak istemiyorum çünkü yazın son yazdığım entryi girecekken internetim kesildi tam o anda.
şaka gibi değil mi ?

allah herkesin yardımcısı olsun . amin.

Fakirlikte hayat var amk

fatihte çalışıyordum 2007 yılında. bir baba sırtında üşümesin diye mont gibi sarılı battaniye olan oğlunu hastaneye zütürüyor, adam 50-55 kilo kısa boylu oğlu 17-18 yaşlarında babasından daha iri, gözleri kapalı baygın bir halde babasının sırtında babası ise arkadan sıkıca tutuyor düşmesin diye zaten yürüyecek takatide kalmamış adımlarını binbir güçlükle atıyordu. allahtan vakıf gurebaya 600-700 metre mesafe kalmış bayrampaşa istikametinden otoyolun emniyet şeridinden geliyordu. sabahın yedisinde kaç kilometre ve nereden beri yürüyordu, hangi semtten geliyordu orasını allah bilir ama hiçbir anasını yolunu gibtimin evladı arabasını durdurup sırtında kendisinden 10-15 kilo daha ağır olan hasta oğlunu hastaneye yetiştirmeye çalışan babaya gel zütüreyim demiyor bu içler acısı durumu görmezden geliyordu. iett otobüsüyle işe gitmekte olduğum için duruma müdahale etme imkanım yoktu otobüs basıp gitti haliyle. o gün bu gündür hep bir yarım orada kalmıştır zenginliğide fakirliğide veren allah almasını da bilir panpalar baba parasıyla geçip karşınıza hava atan binleri hiç gibinize takmayın annenizi babanızıda hor görmeyin onlara layık evlatlar olmaya çalışın yeter

ortaokulu bitirmiştim balo gibi vardı kişi başı 20 milyondu anneme babama söyledim dedilerki bakarız tamam dedim sevdiğim kızda baloya gidiyodu ben gitseydim açılmayı planlıyodum son hafta evdekiler dedi oğlum baloya gidemiceksin çok üzülmüştüm amk ağlayasım gelmişti.

bide lisedeyken kışlık ayakkabım yoktu karda kışta yazlık ayakkabıyla gidiyodum okulda dağ başında köyde amk ayaklarım donuyodu babam dedi al benim ayakkabıları giy ben pek dışarı çıkmıyorum. benim ayaklar 40 numara babamın 42 giydim ayağımı 1 gittim 2 gittim ayaklarım yara oldu 1 hafta okula gidemedim

19yasımdayım cebımde 1kurus para yok amk dışarı cıkamıyorum para olmadıgı ıcın kendımı knight'e verdım amk destan'da olumune ex kasıyorum vakit geçirmek için arkadaslar dışarı çagırıyorlar cıkamıyorum işim var diyorum, face'den bi kızla tanıstım bulusmaya cagırdı para olmadıgı ıcın gıdemedım mk halinize şükredin binler fakirlik çok zor

gerçekten çok duygu yüklüyorsunuz benimde böyle bi anım var anlatmadan geçmek istemedim. Bikaç ay önce bogazın orda yürüyordum önünde durdugum bi evin camında satılık yazıyordu. aradım almak için 1.6 milyon tl dedi 100bin tl için alamadım onu ya günlerce agladım. cok acıklı dimi panpalar

bu saatte gözlerimde hafif bi sulanmaya sebep oldunz panpalar allah yardım etsin gerçekten zor. bende çok parasızlık çektim. yeri geliyo halen çekiyorum
edit:ünideyim parasızlığın ne olduğunu çok iyi bilirim.@178 panpa aynı durum bende de var hatta öyle ortamlarda kendimi kasarak yemek yemekten çok alay konusu bile oldum

zenginim.

olm ağlattınız lan :(

durun lan bende anlatayım bitane basketbol oynuyorum ozaman kulup falan olayları
bi gün bi turnuvaya gittik tribünde bekliyoruz amk baktım bizim takımda herkes
kantinden tıkınmaya başlamış benim cepdede bi akbil var bide bide telefonum 5 kuruş para yok
bizim bi antrenör vardı tam bi huur çocuguydu beyler o zengin binlerinden birine
aynen şöyle dedi:lan efe şunada bir şeyler alın onun parası yoktur şimdi aç aç maça çıkmasın
harbi bu lafı çok koymuştu muallaknin 2-3 ay sonrada bıraktım basketbolu zaten
buda böyle bir anımdır.

şampuanın içinde çok az bi şey kalmıştı suyla çalkaladım başıma döktüm iyice köpürttüm duruladığım köpüğüde tekrak kutunun içine aktardım 3 4 defa yaptım bunu :(

deplasmanda aç kalmıştım la kill for you muymuş neymiş öyle bir gruba gittim allah razı olsun içkimi sigaramı menemenimi ısmarladılar...