bu görüntüden sonra kendimi sorguladım, eğer ölen ben olsaydım belki onlar yaşıyo olurdu. emin hocaya gidip ağlayarak düşüncelerimi anlattım. intihar edersem olayların bitip bitmeyeceğini sordum.

hoca dün gece cinlerden birinin yaklaşıp hocaya kan borcunuzu ödediniz, yarın diyet için geleceğiz dediğini söyledi. cinler can almaya değil mal almaya gelecekler, bu köyü onlara bırakacağız, yağmalayıp gidecekler dedi. bunun ne demek olduğunu sorunca, cübbeli hoca, askeriye alanına geri dönebilirsin. senle işleri kalmadı. mallarını alıp gidecekler dedi. ifritler kan borcunu aldıktan sonra diyet için gelirler, almazlarsa ya da vermezsen çalarlar dedi.

o an hocaya, diyet söz konusu değilse, bir ifrit cinin hırsızlık yapıp yapmayacağını sorduğumda, verdiği cevap hayır oldu.

o an çok büyük bir boşluğa düşmüştüm. çünkü ifrit cin askeriye ye diyet borcunu almak için geliyordu.

daha sonradan öğrendiğime göre, ifrit cinler içeri taş yağdırırken uyandırmaya çalıştığım nöbet tutan asker, aslında uyumuyormuş. o askerin sebebini bilmediğim bir nedenden dolayı ifrit bir cin ile husumeti olmuş. ve hayatta kalan hoca ona yardım edip ifrit cinle 5000 koyuna anlaşmış. zaten yazımda söylediğim 5bin koyun ile anlaşma olayı, nöbette uyuyo numarası yapan askere aitmiş. bu askerin, askeriyeye son saldırıda hayatını kaybeden hocayı öneren asker olduğunu sonradan anladım. bu asker, 5bin koyunu ödeyemeyince ifritler askeriyeye dadanmış. bu zaten olayı bildiği için ve olaya müdahale edip başına bela almamak için o gece uyuyor numarası yapmış. olaylardan sonra, yemekhanede ortaya çıkan yazıları, ilk o görmüştü ve ben bunu okuyamam diyip hocayı çağırmıştı. ben gece yüzünü göremediğim için, o an o askeri teşhis edememiştim. aslında herşeyin farkındaymış. ama olaya bulaşmamak için bilmiyor numarası yapıp, ifritlerin hırsızlığına göz yumuyormuş.