yazsana huur çocuğu

ortalığa sis çökmeye başladı. o an en korktuğumuz andı. eğer sis çökerse cinler bizlere görünmeden hareket edebilirdi. en azından ben göremezdim. tam o korku ile kafamı kaldırıp bakmışken,

emin hoca iki elini kulaklarının arkasına zütürüp allahu ekber diye en gür sesi ile bağırdı. hayatımda böyle bir bağırışı, böyle bir gür sesi ilk defa duymuştum. kulakları yırtan o ses sanki emin hocanın son anına kadar sakladığı bir şeydi. hocanın ağzından çıkan nefesi tüm sisi dağıttı. taş yağmuru durdu. hoca bir adım ileri atıp bir allahu ekber daha çekti. sis kalktığında tam hocanın 100 belki 150 metre ötesinde hayatımda bir daha görmemek için günde saatlerce dua ettiğim varlıklar vardı hemde binlercesi. hoca her allahu ekber dediğinde elleri ile yüzlerini kapatıyorlardı.

kaskatı kesildim. ayakları toynak şeklinde, bedenleri çıplak tüylü, kemiklerinin bazıları dışarıda, kalbur, elleri diz kapaklarına kadar uzun, boyunları şekilsiz ve uzun, kafaları koç kafası gibi 4 boynuzlu, göz çukurlarının içi boş uzun, kulakları kuzu kulağına benzeyen, saçları olmayan, ucubelerin en çirkini varlıkları gördüm. hatırlamamak için uzun zamandır gördüğüm tedavi dolayısı ile şimdi daha detaylara girmek istemiyorum.

hoca allahu ekber çekerek üzerlerine yürümeye başladı.

seriiiii yazzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

hoca 7. adımı atınca durdu, farsça bir şeyler söylemeye başladıktan sonra yerden eline aldığı ucu sivri bir kaya parçası ile bileğini kesip kanını akıtarak köyün etrafında hızlıca dolaştı. resmen ifrit cinlerin topluluğuna karşı tehdit edercesine konuşuyor bizleri korumaya çalışıyordu. cinler o yere dökülen kana yaklaşamadılar bile. bir süre sonra aralarından birinin yanaştığını gördük. emin hoca öne çıkınca ifrit cin uzaktan bir şeyler söyledi.

sonra kabilesine döndüğünde hepsinin uzaklaştığını gördük.

cüppeli hocanın yanına gittim. davud ortalıkta yoktu, al karısının oğlu ve cübbeli hoca davudun taş atanların olduğu yöne doğru koştuğunu söylediler, davudu aramaya çıkamadık. çünkü kan ile çizilen yeri sabah ezanından önce geçemezdik. o arada öteki hoca camiden, beni ilk önce evine davet eden hocanın cansız bedenini çıkarıyordu...

hoca kafasına aldığı bir darbe ile yere yığılmış, diğer taşlar vücudunu paramparça etmişti. bizi parçalayan asıl görüntü ise kocanın bedenini kuran'a siper etmiş olmasıydı. saatlerce ağladım.

cübbeli hoca sabah ezanına kadar, ölen hocanın bedenini yıkadı ve gömdük. sabah ezanından hemen sonra davudu aramak için ilerledik. cinler davudu katletmişlerdi, ama o kısmı anlatamayacağım. cesaret bulduğum bir zaman olursa o görüntüyü size anlatacağım. cübbeli hocanın dediği gibi iki ölü çıktı o geceden, davud ve beni ilk kollayan hoca.

eee dıbına kodugum sonra noldu naptın ne ettin nerelere gittin biraz daha yaz lan finali açıklayıcı yap dıbına koyim davuda falan noldu adam gibi anlat gitsin

bu görüntüden sonra kendimi sorguladım, eğer ölen ben olsaydım belki onlar yaşıyo olurdu. emin hocaya gidip ağlayarak düşüncelerimi anlattım. intihar edersem olayların bitip bitmeyeceğini sordum.

hoca dün gece cinlerden birinin yaklaşıp hocaya kan borcunuzu ödediniz, yarın diyet için geleceğiz dediğini söyledi. cinler can almaya değil mal almaya gelecekler, bu köyü onlara bırakacağız, yağmalayıp gidecekler dedi. bunun ne demek olduğunu sorunca, cübbeli hoca, askeriye alanına geri dönebilirsin. senle işleri kalmadı. mallarını alıp gidecekler dedi. ifritler kan borcunu aldıktan sonra diyet için gelirler, almazlarsa ya da vermezsen çalarlar dedi.

o an hocaya, diyet söz konusu değilse, bir ifrit cinin hırsızlık yapıp yapmayacağını sorduğumda, verdiği cevap hayır oldu.

o an çok büyük bir boşluğa düşmüştüm. çünkü ifrit cin askeriye ye diyet borcunu almak için geliyordu.

daha sonradan öğrendiğime göre, ifrit cinler içeri taş yağdırırken uyandırmaya çalıştığım nöbet tutan asker, aslında uyumuyormuş. o askerin sebebini bilmediğim bir nedenden dolayı ifrit bir cin ile husumeti olmuş. ve hayatta kalan hoca ona yardım edip ifrit cinle 5000 koyuna anlaşmış. zaten yazımda söylediğim 5bin koyun ile anlaşma olayı, nöbette uyuyo numarası yapan askere aitmiş. bu askerin, askeriyeye son saldırıda hayatını kaybeden hocayı öneren asker olduğunu sonradan anladım. bu asker, 5bin koyunu ödeyemeyince ifritler askeriyeye dadanmış. bu zaten olayı bildiği için ve olaya müdahale edip başına bela almamak için o gece uyuyor numarası yapmış. olaylardan sonra, yemekhanede ortaya çıkan yazıları, ilk o görmüştü ve ben bunu okuyamam diyip hocayı çağırmıştı. ben gece yüzünü göremediğim için, o an o askeri teşhis edememiştim. aslında herşeyin farkındaymış. ama olaya bulaşmamak için bilmiyor numarası yapıp, ifritlerin hırsızlığına göz yumuyormuş.

o dediğin al karısının oğlu ne tak yedi ondan sonra hele anlat gelsin o kadar okuduk lan soru işareti bırakma bi ara da devam filmini çek.

@262 vay dıbına koyim en başta ki silik karakter başrol çıktı ya la. helal olsun kanka şukunu verdim.

Simdi napiyon peki panpa hocayla falan gorustun mu sonra

cübbeli hocanın zaten erenlerden olduğunu herkes anlamıştır, söylememe gerek yok. emin hoca geldiği yönde geri gitti. gitmeden önce helallik aldık verdik, namaz kıldık. cübbeli hoca beni burada bırakın diyerek, bizi gönderdi. sırbistanda evine sığındığımız hoca, ben ve al karısının oğlu kosova sınırından geçtik ve askeriyeye geldik. komutan zaten beni görünce şeytan görmüşe dönmüştü. o gün aynaya ilk kez baktığımda kendimi tanıyamadım. hala tanıyamıyorum.

hoca olanları komutana anlattıktan sonra al karısının oğlu ile askeriyeden çıktı. ben olanları komutana anlatıp, nöbetçi asker durumundan bahsettim. nöbetçi askerin ben askeriyeyi terk ettikten sonra, gece nöbet yerinde bilinmeyen bir yangından dolayı yanarak öldüğünü söylediler.

cesedi türkiyeye gönderilmek üzere temizlenirken nasıl olduğu hala bilinmeyen bir şekilde kaybedilmiş, ya da benim inandığım şekilde çalınmış. ben nöbetçi askerin olayını daha sonra araştırdıkça buldum. yaklaşık 1 buçuk senemi aldı herşeyin onun yüzünden başladığını öğrenmek.

arkadaşlar bu son yazım olacak bu başlıkta ki, belki soru gelirse onu cevaplamak için yazarım;

komutanın ayarladığı gibi bir iki gün sonra uçak ile türkiyeye döndüm. kosova ya da sırbistandan kimseyle bağlantım kalmadı. kimseyle görüşmedim. görüşmek hatırlamakta istemiyorum. yapılan muayeneler sonunda erken tezkere verdiler zaten. ilk 9 ay uyku problemleri çektim, ailem perişan oldu. hiçbir işte çalışamıyorum. pgibolojik destek görsem de nafile, yaşayamayan bilemez. bilmeyen yardımcı olamaz.

sonuçta döndüğümden beri, hiçbir normal dışı aktivite yaşamadım. sanki o ara başka bir boyutta yaşamışımda geri dönmüşüm gibi.

hayat çok garip, insanlar etrafında, dünyada neler olduğundan bir haber yaşıyor.

vay aq olaya bak

Geçmiş olsun panpa. Baştan aşağı şukuyu hakkettin. Neyse şimdi ferre paylaşın da şenlenelim amk.

Geçmiş olsun alah kolaylık sabır şifa versin ama sende biliyosundur ki sakın umutsuzluğa kapılma allah a sığın dua et namazını kıl mutlaka geçer allah ın izniyle

ne zaman yaşadın sen panpa bu olayları ne kadar oldu ?_

Reserved

Reserved

Upup up

VAY AQ

Yalanına sokiim @266 dan bir paragraf
"cübbeli hoca beni burada bırakın diyerek, bizi gönderdi. sırbistanda evine sığındığımız hoca, ben ve al karısının oğlu kosova sınırından geçtik ve askeriyeye geldik. komutan zaten beni görünce şeytan görmüşe dönmüştü. o gün aynaya ilk kez baktığımda kendimi tanıyamadım. hala tanıyamıyorum."
Lan puşt hani hoca taşlanarak ölmüştü?
Hani hocayı gömmüştünüz?