Odaya bir iki dakika boyunca sessizlik hakim oldu. içerdekiler dikkatle beni izliyorlardı. Patlayacak bir bomba gibiydim. Dayanamadım nasıl oldu dedim nasıl olur? Bağırmaya başladım kendimi kaybediyordum. Gözüm kararıyordu. Polislerin kolları arasından kurtulma mücadelesi veriyordum. Kalp atışlarım hızlanıyordu terliyordum. Bayılmadan önce duyduğum son şey ise ‘trafik kazası evlat üzgünüm’ oldu.