Kapıyı açınca gördüğüm manzara beni şok etmişti. çocuk bi leğenin içinde ki su ya dizlerine kadar girmiş ve kıpkırmızı olmuştu , dayım bana dönüp kapat kapıyı okumaya devam et diye bağırdı hemen geri döndüm süleyman amca da ağlayarak okumaya devam ediyordu bende hemen kaldığım kısmı açıp okumaya başladım çocuk gözümün önünden gitmiyordu resmen kıpkırmızı olmuştu ve ağlıyordu. okumaya devam ettik bi süre sonra dayım hoca ve çocuk çıktılar ama çocuk dayımın kucağında çıktı , anlayamadım başta ama ayaklarına bakınca durumu anladım dizlerine kadar haşlanmıştı resmen , hayatımda hiç öyle üzülmedim galiba içim yandı ağlamaya başladım oturdum hüngür hüngür ağladım belki yarım saat belki bi saat hiç durmadan ağladım. artık göz pınarlarım kurumuştu gözlerimden yaş bile gelmiyordu kalktım bi bardak su içtim hoca banyodaydı artık hiç birşey umrunda değildi odanın içtin yaktım bi sigara oturdum düşünmeye başladım. nasıl gelmiştim bu hale , nasıl bu kadar cahilce şeyler yapıp bu musibeti başıma musallat etmiştim, kendime kızıyordum. kendimle muhakeme yaparken hiç söndürmeden ardı ardına yakıyordum sigaraları kaçıncı sigaramdı bilmiyorum hoca çıktı at onu dedi itiraz etmedim attım dışarı dayım nerde dedim , çocuğu ilçe hastanesine zütürdü dedi. hiç birşey soramadım çok utanıyordum benim yüzümden küçük bi çocuk hem manevi hem maddi acılar çekmişti. hoca bana , sormayacak mısın ne olduğunu dedi, ne soruyum hocam gördüm ya gözümle haşlanmıştı o kadar çığlık attı çocuk dedim. Haşlanmanın acısını o çekmedi merak etme çığlık atan da o değildi dedi ama hiç merakımı celbetmiyordu , o çocuk yarın kalktığında yere basabilecek mi ? dedim , hayır dedi. e o zaman üzülüyüm bırakında hocam dedim