Beyler öncelikle hikayemde gibiş-sokuş yok. Okumak isteyenler ona göre okusun.

Ben lise hayatım boyunca çok saf bi gençtim beyler. Hani sınıfınızda kıyıda köşede , sessiz sakin oturan genç vardır ya. Hah işte o bendim. Böyle olmamın sebebi cesaretsiz olduğumdan felan değildi. Yeri geldiğinde çok iyi konuşurdum. Az ve öz konuşmayı severdim. Yaşıtlarıma göre çok fazla olgundum yani ben.
Ama kızlar konusunda vardı bi özgüvensizlik. Kızlarla konuşurken heyecanlanırdım. Ya çok hızlı konuşurdum ya da sesim çıkmazdı. O yüzden bi tak anlaşılmazdı söylediklerimden. Zaten sevgilim felanda olmadı lise boyunca. Ama bu canımıda sıkmazdı. Bi sevgili arayışında da olmamıştımki hiç. Bi arayışta olsaydım sevgilim olurmuydu bilemiyorum.
Böyle böyle liseyi bitirmiştim.

Şu ana kadarki hayatımın dönüm noktası olarak gördüğüm yer ilk yıl üniversite kazanamamış olmamdı bence.