ihanetin acısı tatlısı yoktur. Eğer tatlısı olsa en tatlısı bu güzel avrupalı ile yaşanırdı. En acısı olsaydı da muhtemelen benim esrayı becermem olurdu.

Fotoğraf çekinmeliyiz" dedi. Olmaz, çünkü fotoğraflara karşı alerjim olduğunu söyledim.
"Kendine hiç güvenin yok, sadece gülümse" dedi. Hatun birden türkçe konuşmaya başlamamıştı. Ben türkçe yazıyorum, sakin. Aslında olması gereken şeyin selfie gibi bir şey yerine, garsona verip bizi çekmesini söyledim. Yeşiller içinden çıkıp geldi garson. Burnu kemerli ve gözleri pörtlekti. Bunun bizim fotoğrafımızı çekeceğinden emin değildim. Ama bira getirebilen birisi, hayli hayli fotoğraf da çeker dedim.

Masalara G&D yazmak istedim. Bunun hoş olmayacağını söyledi. Daha sonra bu fikrinden vazgeçmiş olacak ki o ahşap ve eskimiş masaya " G&D" yazdık. O aradaki işareti yapabilmek için zütümden ter akıttım ama önce 8 yazıp sonra o dallarını çıkartmış gibi oldu. Hem o işareti daha önce hiç kullanmamıştım ki. Bağlaç olan ve hiç bu kadar illegal olmamıştı. Hem de bir irish pub'da. Aman tanrım bana bir havuçlu kremalı bira daha. Sanırım bomonti çekti canım. Yok benim o gece irlandaya gitmem lazımdı. Barmene baktım, yorgun ve hırslıydı. Gidip kulağına "barmen olarak zengin olamazsın" diyip kaçasım vardı. Bilmem, zengin olmak istese burada olmazdı heralde diye düşündüm. Şişko ve kalıplıydı. Beni dövmesinden mi çekindim? Hayır. Sadece karşımdaki miss england'a ayıp olmasın dedim.