Boş zaman insanı kötülüklere yöneltir diyordu babam. Gerçekten de öyle idi. Kafeye geçip oturdum. Derken bir grup kız geldi arkalarından. Yanımdaki masaya oturdular. Hepsi çok güzel kızlar. Zaten pek kızlarla aram yok belki ondan güzel gelmişti hiçbir fikrim yok. Ama aralarında sessizce oturan bir tanesi çarptı gözüme. Ufak tefek bir kız. Dalgalı kumral saçları, yeşil gözleri, beyaz teni... Öküz gibi bakmamak için kaçamak bakışlar atıyordum. Küllüğü sağ tarafıma koydum. Bir sigara çıkardım. Ama çakmağım yoktu ,o sırada kızların masasındaki sigara dikkatimi çekti. Gidip onlardan çakmak istedim. Sarışın olan çakmağı verdi. Yakmaya çalıştım. Tabii bilmediğim için yaktıktan sonra içime çekeceğimi mal mal uğraşıyordum. Sarışın olan şakayla karışık "üff içmeyi bilmiyorsan bari gazı boşa harcama be" dedi. O kız hariç diğerleri güldüler. Ben de bu laftan sonra, yarısını yakabilmiş olmama rağmen çakmağı geri verdim. Utanmıştım. O bahsettiğim kız "Yakarken içine çekmeyi dene öyle daha kolay yanar" dedi gülümseyerek. Teşekkür edip masama gittim. Gözleri insanı adeta büyülüyordu. Ayrıca bana kötü de davranmamıştı. içimde kıpır kıpır garip bir his vardı.