Küçükken çok hareketli bir çocuktum. 12 yaşına kadar. 12 yaşında annemi kaybettim. Babam zaten, bir memur. işten geldiği gibi kitaplarına gömülen bir adam. Annem gidince bir daha hiç kaldırmadı onlardan başını. Namaz kılardı eskiden. Bıraktı. Geceleri sessiz sessiz neşet ertaş eşliğinde şarap içer oldu. Benimle konuşurdu eskiden derdimi sorardı. Annemden sonra bana tek sorduğu, ne yemek istediğim olmaya başladı. Benim de pek keyfim yoktu ya zaten. Baba yemeğini bilirsiniz hep kızartma falan filan. Liseye gidene kadar kilo aldıkça aldım. Ders çalışmak için falan masadayım zaten hep. Arkadaşım da yok. Her neyse sınavlar bitti. Tercihler yapıldı. Sonuçlar açıklandı. Şehrimde iyi bir anadolu lisesine yerleşmiştim. Babama söylediğimde, yorgun bir gülümseme ile "tebrikler oğlum" dedi. Cüzdanını çıkarıp, iki tane 100 lira verdi. 200 lira dıbına koyayım. Ne kadar mırın kırın etsem de aldım. "Paran biterse haber ver. Hem bak haftalığın da iki katı bundan sonra. Sonuçta liseye gidiyorsun artık" falan dedi. Gittim sarıldım babama. Paradan değil. Yemin ediyorum bak. Adam benimle doğru düzgün konuşmuyor, gülmüyor doğru düzgün adam. ilk defa gülüyordu, oğlum demişti bana o günlerden sonra ilk defa. ilk defa sarılmama karşılık veriyordu. Ulan dıbına koyayım millet çocuğu sınava girerken kapıda bekliyordu, bir ben yalnız gitmiştim.

O günü hiç unutamıyorum beyler. Sınavdan sonra eve yalnız gittim. Yolda ağladım bir başıma. Görenler sınavdan sanıyor benle dalga geçiyordu. Sınavım oysa çok iyi geçmişti. Annem olsa şimdi gelirdi demiştim, kendi kendime. Olsaydı...

Oturdum babamın yanına. Onu izlemeye başladım. Gözlüğünü koyup, gözlüğün yanaklarına değdiği noktada bıraktığı nemi sildi. Döndü bana "Hadi çık dışarı arkadaşlarınla harcasana paranı." dedi. Tüylerim ürperdi beyler. Sözcükler boğazıma dizildi. Gözlerim doldu. Hiç arkadaşım yoktu ki lan benim. Üzülmesin diye yalan söylerdim babama arkadaşlarımın yanına gidiyorum diye. Çıkıp internet kafeye giderdim tek başıma. Ulan belki komik gelir size. Güleceksiniz biliyorum ama botlarla tek başıma counter oynuyordum lan. Öyle bir yalnızlık. Bir tek babam var hayatımda. O da zaten beni giblemiyor. Kabus gördüm diye yalan söyleyip yanına yatardım babamın. Bazen geceleri saçlarımı okşardı. "Annen olsa kıvırcığım diye severdi şimdi seni" derdi bana sessizce. Uyuyor gibi yapardım. Sırf babamın beni sevdiğini birkaç saniye daha fazla hissedebilmek için. Uyandığımı görse sevmez beni diye korkardım.

"Tamam baba" dedim. Ayakkabılarımı giyip kapıdan dışarı çıktım.

Ne yapacaktım ki dıbına koyayım. Yine internet kafeye doğru yollandım. Gittiğimde internet kafenin kapalı olduğunu gördüm. Etrafta sorabileceğim kimse de yoktu. O yüzden tekrar yürümeye başladım. internet kafenin yanındaki bir kafeye oturdum. Etrafı izlemeye başladım. Herkes birileri ile oturuyordu. Millet gülerken benim de hoşuma gidiyordu. Evet belki ben onlarla birlikte değildim. Ama gülen insanları görmek güzeldi. Parama baktım. Aklıma hiç olmadık bir fikir geldi. Dedim gidip bir paket sigara alayım. Garsona haber verip karşıdaki büfeye yöneldim. içeri girdim. Sanki bir şeylere bakıyormuş gibi dolandım. Bir gözümle de sigara reyonlarını kesiyordum. Babam hep winston red içerdi. Ben de winston red alacaktım. "Abi şey winstın redin var mı ya" Adam tam çıkarırken gözüme bir şey çarptı sağ üstte garip paketli bir sigara vardı. "Abi şunun adı ne". "Hangisi ciğerim" dedi adam. "Hani şu siyah paketli olan." dedim. "Vallahi adını bende bilmiyorum onun dur bakayım" dedi ve eliyle paketi alıp "Lucki sıtrike" içimden telaffuzunu gibeyim demek geçti ama çok içten bir adam olduğu için sadece gülümsemekle yetindim. "O ne kadar abi" dedim. "Aynı ciğerim" dedi. "iyi ondan olsun o zaman" dedim. ilerde bu adam lise hayatımın ilk 2 yıllık dönemi boyunca hep sigaralarımı alacağım adam olacaktı. Paketi alıp kafeye geri döndüm.

Boş zaman insanı kötülüklere yöneltir diyordu babam. Gerçekten de öyle idi. Kafeye geçip oturdum. Derken bir grup kız geldi arkalarından. Yanımdaki masaya oturdular. Hepsi çok güzel kızlar. Zaten pek kızlarla aram yok belki ondan güzel gelmişti hiçbir fikrim yok. Ama aralarında sessizce oturan bir tanesi çarptı gözüme. Ufak tefek bir kız. Dalgalı kumral saçları, yeşil gözleri, beyaz teni... Öküz gibi bakmamak için kaçamak bakışlar atıyordum. Küllüğü sağ tarafıma koydum. Bir sigara çıkardım. Ama çakmağım yoktu ,o sırada kızların masasındaki sigara dikkatimi çekti. Gidip onlardan çakmak istedim. Sarışın olan çakmağı verdi. Yakmaya çalıştım. Tabii bilmediğim için yaktıktan sonra içime çekeceğimi mal mal uğraşıyordum. Sarışın olan şakayla karışık "üff içmeyi bilmiyorsan bari gazı boşa harcama be" dedi. O kız hariç diğerleri güldüler. Ben de bu laftan sonra, yarısını yakabilmiş olmama rağmen çakmağı geri verdim. Utanmıştım. O bahsettiğim kız "Yakarken içine çekmeyi dene öyle daha kolay yanar" dedi gülümseyerek. Teşekkür edip masama gittim. Gözleri insanı adeta büyülüyordu. Ayrıca bana kötü de davranmamıştı. içimde kıpır kıpır garip bir his vardı.

Dinleyen 1-2 kişi de olursa olsun anlatıcam. Bir de başlığa resmi koymayı bilmiyorum biri mesajdan atarsa memnun olurum.

Orada biraz daha oturdum. Yapacak bir şeyim yoktu.Bir arkadaşım falan da yoktu. içimden kızın telefon numarasını almak geldi. Daha sonra vazgeçtim. Korkuyordum. En fazla ne olacaktı ki. isteyecektim. Ancak ayağa kalktığım gibi başım dönmeye başladı. Karnıma bir ağrı çöktü. Yapamayacaktım. Arkamı dönüp paketi aldım ve hızlıca hesabı ödedikten sonra dışarı çıktım. Giderken son bir kez daha ona baktım. Saçları çok güzeldi. Bir iç çekip yürümeye devam ettim.

Yazımı evde geçirdim. Arada bir sigara içmeye çıkıyordum. Günde 1-2 tane en fazla o da. Ancak hep aklımın bir köşesinde o vardı.

Daha sonra tatil bitti ve okul başladı. Sınıflarımız okunuyordu. Uzun boylu bir çocuk da benim yanımda duruyordu. Aniden elini uzattı adım Mert dedi. Ben de bulldoser dedim. Elini sıktım. Sınıflar okundu Mert ile aynı sınıfa düşmüştük. ilk dersler öyle sıradan kendini tanıtma muhabbetleri, hangi okuldan geldinizler ile geçti. Annemin işini sorduklarında öğretmen diyordum. Öğretmendi. Ölmeden önce. işini çok severdi, çocukları da... Öldüğünü söylemedim hiç. Kimsenin bana acımasına ihtiyacım yoktu. 4. ders Biyolojiydi. Dersin ortasında birden kapı çaldı ve bir kız içeri girdi.

Bu o kafede çakmak istediğim sarışın kızdı. Biyolojici geç kendine bir yer bul otur dedi. Arkamdaki sıraya oturdu. Daha sonra o da kendini tanıttı. ismi buse imiş. Derslerde Mert benimle kaynaşmaya çalışıyordu. Fakat pek bir ortak yönümüz yoktu. Bir tek futbol muhabbeti yapıyorduk. ikimiz de Fenerbahçeliydik. işte onun üzerinden muhabbet falan kurduk. Tenefüslerde birlikte falan gezmeye başladık. O başka bir şehirden gelip evimin yakınında sayılabilecek bir eve taşınmış. Arada dışarı çıkarız seninle dediğinde içten içe çok mutlu olmuştum. Çünkü hiç kimse ile konuşmuyordum.

Çıkışa kadar öyle geçirdik günü arada Buse ile muhabbet ediyorduk. Beni hatırlayıp hatırlamadığını sorsam mı diye düşündüm. Niye hatırlayacaktı ki ? Çıkışta, Mert ile birlikte eve doğru yürümeye koyulduk. Buse de hemen arkamızdan tek başına geliyordu. Bizim kitaplarımız verilmemişti. Yarın verilecek dediler. Çantayı da boşa getirdim diye düşündüm. Daha sonra çantadan paketi çıkarıp, bir sigara yaktım. Mert'e baktım. Garipsememişti. ister misin diye sordum ? Bir tane aldı. Durup sigaramızı yaktık. O sıra da Buse de hemen arkadan geliyordu. "ilk günden etiket olmak istemeniz garip" dedi. Kafamı çevirip sorarcasına baktım. "Hocalardan biri ailenizi çağırırsa şaşırmayın diyorum" dedi. Bir sigara yakıp, iki binanın arasına girdi. Mert ile ben de onu takip ettik. Binanın kenarındaki taşın üstüne oturduk. Bana dönüp "En azından sigara yakmayı öğrenmişsin" dedi. içimden bir hasgibtir çektim beni hatırlıyordu. Lise hayatımın çok iyi geçeceğini düşündüm o an. Güldüm. "Beni hatırladın mı" diye sordu. Evet manasında kafamı salladım. Artık her gün birlikte oraya sigara içmeye gidecektik.

Telefon klavyesi ile yazıyorum kusura bakmayın. Pek hızlı yazamıyorum beyler. Elimden geldiği kadar yazmaya çalışacağım. Sabaha kadar da buradayım.

Günler böyle geçti. Artık her akşam mert ile dışarı çıkıyor kola sigara yapıyorduk. Hafta sonları da buse ben mert busenin arkadaşları falan takılıyorduk. Artık o kızı unutmuştum. Ama mert ile her zaman daha yakın hissediyordum. Muhabbetimiz derinleşiyordu. Mert bir gün bana Buseden hoşlandığını anlattı. Mert'i size nasıl anlatayım o zaman 1.80 boylarında. Yakışıklı. Ela gözlü. Kısa saçlı. Omuzlu falan bir çocuk. istese zütüremeyeceği kız yok gibi neredeyse okulda. Ama utangaç. Kanka bence olur falan dedim. Bakayım işte uygun bir zamanda edeceğim falan diyordu. Aradan 1-2 hafta geçti. Artık çevrem yavaş yavaş genişlemişti. Yeni çocuklarla falan tanışıyordum onlarla muhabbet ediyorduk. Mertle sigara paramızı okulda sinyalden çıkarıyorduk. Mert ile arkadaş olmaya çalışan kız çoktu. Ama hiçbirine yüz vermiyordu mert. Niye lan dediğimde aklımda buse var iken yakışmaz diyordu. Bir gece rüyamda o kızı gördüm. Kucağımda yatıyordu. Gözlerine bakıyordum. Daha sonra kalkıp gitti. Arkasından bağıramıyordum dilim tutulmuştu. Daha sonrasında ise bir karabasan şeklinde uyandım hareket edemiyordum. Uyandım çok kötü olmuştum. Gözlerim dolmuştu. Korktuğum için değil. Ben bu kızı seviyordum. Ama adını dahi bilmiyordum. Zar zor geri yatabildim onu düşünerek.

Sabah ilk iş uyanıp Buse'yi aradım parkta buluşalım dedim. Mert aradığında ise kanka bugün özel bir işim var o yüzden gelemeyeceğim sabah dedim. iyi ama senin hakkını da içerim karışmam dedi gülerek. iyi tamam dedim.

Sabahtan parkta Buse ile buluştuk. işte günaydın faslından sonra Buse meraklı gözlerle
+Niye çağırdın buraya beni anlat bakalım
-Bi kız var buse. Ben bu kızı çok seviyorum ama açılamıyorum. ilk gördüğüm andan beri. Yazın başında gördüm ben bunu.
+Bulldoser, eğer bak benden bahsediyorsan, ben seni arkadaş olarak görüyorum.
Sinirlendim.
-Saçma sapan konuşma buse sen benim kardeşimsin. Ne alakası var.
+E oğlum yazın başından beri diyorsun. Benimle ilk o zaman tanıştın ne bileyim. Tamam kusura bakma. Kim peki bu kız ? Adı ne ?
-işte kötüsü de o ya. Adını bile bilmiyorum kızın. Ulan sevdiği kızın adını sayıklar millet, ben sevdiğim kızın adını bile bilmiyorum. Dedim.
+Ee şimdi kızı nasıl bulacaksın ?
-Ondan çağırdım ya seni. Hani senin şu karşında oturuyordu. Böyle dalgalı saçları vardı, yeşil gözlü bir kız.
+Alminayı mı diyorsun ?
-Buse dalga mı geçiyorsun Allah aşkına ? Ben adını bilmiyorum diyorum sen bana ne diyorsun.
+iyi be kızma hemen sende. Almina, o kızın adı işte. Anlat bakayım nereden çıktı bir anda böyle ?

Ona tüm yaz boyunca o kızı düşündüğümü, onu görebilmek için o kafeye gittiğimi falan anlattım. Yalnızlığımı düşündükçe sesim çatallanıyor gözlerim doluyordu. Daha sonra rüyamı anlattım. Ona dur diyemediğimi falan. Hala etkisindeyim. Tüylerim ürperiyordu onu anlatırken. Gözlerim dolmuştu, sarıldı bana zaten zor tuttuğum göz yaşlarım onun omzunda sel olup akmaya başladı.

Daha sonra birlikte okula gittik. Mert ise arkadaki, sınavlar için getirilen fazla sıraya geçmişti. Hayırdır dercesine bir kafamı salladım. Tam yanına gidecektim ki dil anlatımcı içeri girdi ve direk sadece ben ayaktaymışım gibi "Bulldoser geç yerine" dedi. Dersi ona sorarak geçirdim. Beni giblemiyordu. Sonunda ders bitti. Mert ise ayağa kalkıp direk gitti. Peşinden gittiysem de tuvalete girip kapıyı kapattı. Seslenip "Mert ne oldu lan" dedim. "işiyorum dıbına koyduğum gelecek misin" dedi. "iyi bekliyorum" dedim. "gibtir git bi bulldoser ya" dedi. Neydi bu tavırlar dıbına koyayım. Daha fazla sıkmamak için sınıfa girip, Buse ile konuşmaya başladım. Konuşurken hoca ile birlikte Mert sınıfa girdi. Girdiği gibi busenin yanından kalkıp Mert'in oturduğu sıranın yanına oturdum. Ders başladığında sessizdi. Sanki ben hiç orada değilmişim gibi davranıyordu. Elimi omzuna attım, "Kardeşim ne oldu ya böyle birden" dedim. Birden elime vurup ayağa kalktı "Lan ne kardeşi şerefsiz, bir de yanıma geliyor bilmiyormuş gibi." dedi bağırarak. Donup kalmıştım. Hoca yanımıza geldi. "Ne oluyor lan burada ?" dedi. ikimizi de yakalarımızdan tutup "Gidin lan müdür yardımcınız yanına, sizinle mi uğraşacağım ben. Hayvanlara bak. gibtirin gidin kağıt olmadan da gelmeyin dersime. Arıyorum şimdi Tevfik hocanızı " dedi. "Hocam şey Tevfik hoca yoktu. Ben gittim de." dedim. "iyi seyit hocaya gidin o zaman arıyorum" dedi. iki müdür yardımcısı vardı. Birisi bize bakan Tevfik hoca diğeri de bize bakmayan ama daha iyi bir adam olan Seyit hocaydı. Seyit hocanın yanına çıktık. Dil Anlatımcı olayı abartarak anlatmıştı yine. Bu puştun bizle derdi neydi hiç anlayamadım lise hayatım boyunca. Seyit hoca "Oğlum derdiniz ne lan sizin ? Niye bölüyorsunuz dersi ?". Mert tam konuşacak gibi oldu araya girdim. "Hocam Mert benim mahalleden bir arkadaşım. Dün ona bir şaka yapmıştım. işte bana küsmüş. Yanına gidince de kızdı. Öyle küfür falan etmedi ayrıca. Ama ismet hocayı biliyorsunuz." dedim. Seyit hoca da ismet hocayı hiç sevmezdi. Bizimle bir daha böyle bir olay yaşanmayacağının sözünü alıp geri yolladı. Derse girdik. Kağıdı unuttuğumuz için bir azar işittikten sonra ben asıl yerime oturdum. Mert ise yine arkaya oturdu.

Uzun süreden sonra doğru düzgün tek arkadaşım diyebileceğim adam bana küsmüştü. Ulan dıbına koyayım dedim bizdeki bu şans nedir. Ne yaptım ben bu adama ne diye küsmüş bana. Bir daha gittim yanına teneffüste. Konuşmak istiyorum dedim. Çıkışta görüşürüz dedi. Günü öyle geçirdik. Buse de aramızda olanları korkulu gözlerle izliyor bana ne olduğunu soruyordu. Bilmediğimi söylesem de her seferinde tekrardan soruyordu. Gün boyunca bir daha sormadım ona. Çıkışta konuşacaktık. Günü öyle bitirdim. Çıkışta ise her gün sigara içtiğimiz yere ondan önce gidip beklemeye başladım.

2-3 dakika sonra ise Mert geldi. Geldiği gibi "Bak bulldoser, ben sana kardeşim dedim, senin şimdi bu yaptığın adamlık mı ?" dedi. "Lan ne yaptım ben sana ? Onu söyle. Sonrasında ne gibimi yapacaksan yap." dayak yemek zoruma gitmezdi, sonuçta kardeşim dediğim adamdı. Onun için dayak yemek koymazdı bana yahut ondan. "Ulan ben sana Buse'yi ne kadar sevdiğimi anlatmadım mı her gece. Ona söyleyemeyecek kadar sevdiğimi anlatmadım mı ?" Arkadan buse geliyordu."Kardeşim dediğim adama yakışıyor mu lan sevdiğim kızla sabahın köründe parkta buluşup, gidip kıza sarılmak. Allah bilir sevgilisinizdir şimdi bir de siz." Buse sinirli bir şekilde arkada bekliyordu. Arkaya baktığımı görünce Mert arkasına döndü. Buse buna bir tokat attı. Mert olduğu yerde kaldı. Buse "Asıl sana yakışıyor mu be. En yakın arkadaşına, olayın aslını astarını sormadan gidip bu kadar laf söylemek. Sabah biz bulldoser'in sevdiği kızı konuşmak için oradaydık." dedi ve bütün olayı baştan sona anlattı. Mert olduğu yere çakılmıştı. Buse ise son söz olarak "Sen böyle gidersen, ben seninle bırak sevgili arkadaş bile olamam Mert, senden hoşlandığımı sanmıştım oysa" dedi ve beni kolumdan çekti. Eve doğru yürümeye başladık.

Akşam olduğunda ders çalışırken kapımız aşağıdan çaldı. Binada otomat olmadığı için balkondan çıkıp baktım. Mert kapıda bekliyordu. Babama haber edip yanına indim. Geldim, bir paket uzattı. "Ne bu la ?" dedim. "Olum cidden özür dilerim bak. Yanlış anladım. Beni biliyorsun zaten sinirli adamım dıbına koyayım. Yoksa seni kırar mıyım hiç kardeşim benim" dedi. Aslına bakarsan o kadar alınmamıştım. Sarıldım. Birlikte parka gidip oturup, muhabbet ettik. Biraz sonra tekrardan "Özür dilerim kardeşim cidden" dedi. "Mert yeter artık biraz daha susmazsan ağzını vuracam artık. Oğlum ben sana hiç küser miyim lan ? Hem küssem burada ne arayayım" dedim. Daha sonra bana anlat bakayım şu kızı dedi. Ben ona o kızı anlattım o da bana Buseyi. Daha sonra dönüp "Şaka maka o da benden hoşlanıyormuş lan" dedi. "Oğlum, hoşlanmayacakta, ne yapacak. Kız olsam ilk sana veririm" dedim. Biraz gülüp, taşak muhabbeti yaptıktan sonra ayrıldık.

Aradan 2 gün geçti. Hafta sonu olmuştu. Buse ile konuşmuştum, rutin buluşmamıza bu sefer Almina'yı da çağıracaktı. Bulabildiğim en iyi kıyafetleri giydim. Saçımı yıkayıp yumuşatıcı sürdüm. Kıvırcık olduğu için öyle daha iyi gözüktüğünü düşünüyordum. içimdeki heyecan, gırtlağımda, soluğumu kesen bir maddeymiş gibi duruyordu. Yüzümde ise salak bir sırıtış vardı. Hani böyle çok mutlu olduğunuzda, birileri ile paylaşmak istersiniz ya ben de onu yapacaktım. Babamın yanına gittim. Artık babam ile daha az zaman geçirdiğimi farkedip telafi etmek için kendime söz verdim. Zaten öncesindekine de zaman geçirmek denemezdi ama. Ayağa kalkmış elinde bir kitap odasında volta atıyordu. Gidip sessizce sarıldım ona. Kitabını masanın üstüne yavaşça koyup, kolunu boynuma doladı. "Oo aslan parçası, nereye böyle ? Bayaa da yakışıklı olmuşuz" güldüm. Onun da herhalde keyfi yerindeydi. "Öyle arkadaşlarla buluşacağım ya işte. " kaşlarından tekini kaldırdı. "Pek bildiğimiz arkadaşlara benzemiyor ama bu. Kız falan mı var yoksa ?" dedi. "Yok baba ya, yani var da öyle değil. Normal arkadaşlarım işte" dedim. "Pek inanmadım ama hadi bakalım" dedi. "Paran var mı ?" diye ekledi sonra. Evet manasında kafamı salladım. Yine de cüzdanına uzanıp para çıkardı. "Dursun bak lazım olur" dedi. Ne kadar ısrar etsem de sonunda verdi. Parayı cebime koydum. Babama hadi ben çıkıyorum dedikten sonra odasından "Öyle kızlara takılıp da dersini aksatmak yok ama ha" dedi gülerek. Çok nadir gülerdi babam. Çok mutlu olmuştum. Babam benimle bir baba oğulun konuştuğu gibi konuşuyordu ve o gün de sevdiğim kız ile buluşacaktım bunu ne bozabilirdi ki ? Erken konuşmuştum.

Mert'i evinden alıp kafeye gittik. Buse ve bir kız arkadaşı karşılıklı oturuyordu ve işte yanlarında bize arkası dönük şekilde o oturuyordu. Hiç değişmemiş diye düşündüm içimden, sonra ulan zaten bir kere gördün diye kendime kendime güldüm içimden. Buse "işte geldiler" dedi. Ama bir dönüşü var ne dönüş. Beni benden aldı. Döndüğü gibi gözgöze geldik. Yeşil gözlerine bakakaldım. Bir şey konuşsam kekeleyecektim işte öyle. Mert in hafiften koluma vurması ile öküz gibi baktığımı farkedip, yanlarına yürüdüm. Sıra ile hepsiyle el sıkışıp oturduk Mertle. Herkes birer çay söyledi. işte oturduk. Almina ile tanıştık, daha sonra işte ilk günü falan anlattım buse ile de o sayede tanıştığımızı falan söyledim. ilgilenmiş gibi gözükmüyordu, ama ben saf bir çocuk edası ile onunla konuşmaya devam ediyordum. Tam ben ona bir şey anlatırken bir anda sözümü kesip Buse'ye dönüp bir şeyler söyledi. Sustum. Yine her şeyi berbat ediyordum. Ulan tam bir gerizekalıyım diye düşündüm. Çaylar geldiğinde bir sigara yaktım. Sesi öyle güzeldi ki, kör bir adam renkleri anlatan bir şiir yazsa onun dilinden dünyanın en güzel şiiri olurdu. Hele bir saçları rüzgarda savrulurken, bir baksaydı gözüme. Sonrasında gözüme mil çekseler koymazdı. Bir kere seni seviyorum desem ona, sonra lal olsam derdim o zamanlar. içimden ona yazdığım şiirleri çektiğim sigaranın dumanına söylerken bir anda Mert'in sesi ile kendime geldim. Almina'da Fenerbahçeliymiş dedi. Ne güzel dedim. "Ama pek ilgilenmiyorum futbolla. Yani pek bilmem öyle takımları falan" diye düzeltti. Daha sonrasında günü öyle sıradan sohbet muhabbetler ile geçirdik, ben ise gözlerimi ondan alamıyordum.

Almina Buse'nin arkadaşı ile erkenden gitti. Ben Mert ve Buse kalmıştık. Daha sonra kalkıp biraz dolaştık. Buse "Mert, sana o gün dediklerim için özür dilerim, o anlık sinirle olmuştu." dedi. Mert "Olsun ya, hem haklıydın sen. Salakça davranmıştım." dedi. Biraz daha yürüdük, ben onlardan biraz daha uzakta yürüyordum. "Peki sen son söylediğin sözde ciddi miydin" dedi Mert. Hangi söz dedi Buse. Mert biraz utanarak "Şey ya işte hani benden hoşlandığını söylemiştin ya". Bir sessizlik oldu. Evet dercesine kafasını salladı buse birkaç saniye sonra. Mert devam etti "Buse bak bunu hala cesaretim varken söylemek istiyorum. Eğer şimdi söyleyemezsem bir daha söyleyemem diye korkuyorum.Ben seni seviyorum Buse. Yıllardır dua etmemiştim senden önce. Artık her gece yatmadan önce senin benim olman için dua ediyorum. Biliyorum biraz saçma oldu.Ama ben de ne dediğimi bilmiyorum ki sen yanımda iken. Artık aynı soruyu kendime sormaktan bıktım. Bu sefer sana soracağım; Benimle çıkar mısın Buse ?" vay dıbına koyayım dedim içimden. Mert'in ağzı bu kadar laf yapar mıydı diye düşündüm içimden. Durduk. Buse "Düşünmem lazım ama cevabım büyük ihtimalle olumlu olacak Mert" dedi. Sanki transfer yapıyoruz. Mert istediği cevabı almış gibi görünmüyordu. Yüzü düştü. Biraz daha dolaştık daha sonra Mert Buse'yi evine bıraktı. O sırada ben de rahat konuşsunlar diye eve geçtim.

Eve girdiğimde babamın yanına gittim. O keyifli iken hiçkimse için onun keyfini bozamazdım. Gülümseyerek yanına gittim. Biraz oturup onunla okuduğu kitap hakkında konuştum. Okuduğu kitaptan bahsetmeyi çok severdi. Hiç unutmuyorum kitabın adı Nietzsche Ağladığında (Niçe yi yazamadım ama gibtir edin) işte kitabın içeriğini falan anlattı bana öyle bir 20-30 dakika. Ben de onun anlattıkları hakkında anladığım kadarı ile sorular sordum. işte daha sonrasıda bana bir tane kitap verdi. Al oku diye. Ama yüzünde muzipçe bir sırıtış vardı. ince bir kitap Schopenhauer - Aşka ve Kadınlara Dair. O gün kitabı alıp okuduğumda Schopenhauer'in kadınlara salladıklarını abartılı ve saldırgan bulmuştum ancak o kitapta yazanların her birini haklı buluyorum şu an ve babam onu kadınlara bağlanmamam ve dikkatli olmam için bir mesaj olarak vermişti. Keşke o an anlayabilse idim.

Aradan günler geçti, yine her zamanki gibi Mert ile dışarı çıkıyorduk Mert her seferinde Almina'ya teklif etmemi söylüyordu ama korkuyordum. Ertesi hafta pazar tüm cesaretimi topladım. 50 Cent Candy Shop'ı falan dinliyorum, Roy Jones Cant Be Touched, Plevne Marşı falan ne alaka hala bilmiyorum ama bunlar hep beni gaza getiren şarkılardır. O gün yine güzel bir şekilde giyinip dışarı çıktım. Babama bu sefer para gerekmediğini önceki haftadan duran parayı sakladığımı falan söyledim. Yine dışarı çıktık. Ancak bu sefer Ben, Mert,Buse ve Almina vardı. Sinemaya gittik. Mert Busenin ben de Alminanın bilet parasını ödedim. Doğru düzgün bir film olmadığı için Korku Seansı filmine girdik. Film aslına bakarsanız orta derecede korkunç ama jumpscare (aniden çıkıyorlar ya) oldukça Almina benim elimi tutuyor ve bana biraz daha yakınlaşıyordu. Buse ise Mert'in göğsüne yatmış bir şekilde filmi izliyordu. Arada gidip mısır falan alıp geldik Mertle. Filmin geri kalanını ise Almina'yı izleyerek geçirdim sadece o bana baktığında geri dönüp filmi izliyordum.