O gece içtik Egeyle. Bizde kaldı. Rakı aldık. Hiç unutmuyorum. ilk defa rakı içtim o gece. O gece ben ona anlattım o bana, söylemedi ismini ama hemen tanıdım onu. Buse'yi seviyordu o da. Anlattı bana söyleyemediğini, anlattı her seferinde onu gördüğünü Mert'in yanında her seferinde onu gördüğünde, ağlayacak gibi olduğunu. Birlikte içtik o gece Ben,Ege, acıdan taş kesmiş kalpler, bir de Neşet Ertaş. Anlattık birbirimize. Biz sustuk kalplerimiz konuştu. Sonra herkes sustu, Neşet Ertaş. Yine bizi anlattı bize. Çocuk diye sokakta görseniz başını okşayacağınız adamların dertlerini anlattı. O gün anladım aşkın yaşı olmadığını. Kaç yaşında, nerede olduğu farketmiyordu, herkes aynı ağlıyor aynı göz yaşı süzülüyordu yanaklara. Hani bi duvarda yazıyordu ya "Müzik değil acılardır evrensel olan" diye. işte öyleydi...

Bir sigara yaktım, çıkarıp, derin bir nefes aldım. Biri sigaraya başlattı, öbürü alıştırıyor diye düşünüp güldüm kendi kendime...