Kaybedenler - Bir çocuk masumdu bir çocuk katil

Bölüm1- Var olmak

Savaş, henüz siması yeni oturmuş gençten bir delikanlı, isminin ona koyulma nedenini sorgulamaya başladığında aslında hayatın kendisiyle verdiği bir savaş olduğunu benimsemesiyle son bulmuştu. Okul sıralarında kazınan isimleri inceliyordu çoğunu gerçek hayatta hiç görmemişti bile ancak onlar okulda bir iz bırakmayı başarmıştı. Sırada ismi yazan Betül'ü kafasında canlandırdı. Sarı saçlı,bal gözlü ve açık tenli ,ne zayıf ne de şişman işte tam bir Betül! Böyle düşünmesinin sebebi ilk okulda aynı sınıfta okuduğu Betül diye bir kızdı. O da tam böyleydi. Sarı saçlı,bal gözlü ve açık tenli, ne zayıf nede şişman artık ne zaman Betül ismini duysa aklında böyle biri canlanıyor ta ki esmer ve siyah saçlı bir Betül görene kadar. "Savaş! dersi dinliyor musun?"
"Hı.. Evet"
"Peki.. Söyle bakalım, varlık nedir?"
"Olan bir şey.. sahiplenilen bir şey."
"Varlığın var olup olmadığı kesin değildir."
"O zaman varlık içinde yokluktur."

Sınıfta bir gürültü oldu kimisi sırıtıyor kimiside hiçbir şey yapmıyordu. Hoca sınıfı susturdu ve derse devam etti. Betül Öğretmen, Savaşların alt komşusudur üç katlı Lale apartmanının giriş katında Betül Öğretmen oturur. Ortanca katında Savaş'ın ailesi ve üst katta apartman sahibi Erol Bey oturur. Betül gece karanlığı uzun saçları kıvırcık ile dalgalı arasında olan, hafiften esmer tenli ve siyah gözlü bir bayan. Tahminen 25-30 yaşlarında olmalı öğrencileri yaşını sorduğunda "Bayanlara yaş sorulmaz." diye cevap verir. Yaklaşık iki senedir .. Lisesi'nde felsefe öğretmenliği yapıyor. Dersine girdiği 12-B sınıfından Savaş ile aynı apartmanda oturuyor. Muhafazakar bir ilçede bir bekar kadının tek başına yaşaması zor olsa gerek. Savaş'ın annesi Neriman Hanım bazen yaptığı yemeklerden zütürür bazen de akşam yemeğine davet eder. Betül nazik biri olduğu için bu tür davetleri genellikle kibarca reddeder kimseye yük olmak istemez. Ancak bir gün yoğun ısrar üzerine bir akşam yemeği için Savaşların evine misafirliğe gitti. Ailesi, öğretmeni ağırlamaktan son derece gurur duyuyor gibilerdi.

(Beyler 12 partlık bir hikaye tam 5 gün uğraş verdim sizlerle paylaşmak istiyorum yorumlarınız çok önemli ekgib gedik varsa belirtin umarım okuyan olur bir farkındalık yaratmak istiyorum.)