Bölüm10 - Bıçak Sırtı

Kemal'in cesedi tenha sokak ortasında yığılıp kalmıştı. Bende hızla oradan uzaklaştım karanlık çökmüştü olayın sıcağıyla bir şey anlamasamda bıçağı tuttuğum sağ elimin baş parmak ile işaret parmağımın arasının yarıldığını fark ettim, avucum kanıyordu. Kimse görmesin diye ellerimi cebime soktum, başımı öne eğip evimin yolunu tuttum. Yol boyunca hiç bir şey düşünemiyordum aklım durmuştu adeta, öldüğünden emindim ancak ya ölmediyse diye bir telaşa kapıldım. Ben bu gün katil olmuştum ve hiç bir şey hissetmiyordum sadece diğerlerini de en kısa zamanda öldürmem gerekiyor hissi dahada ağırlaşmıştı. Bu baskıyı üzerimde daha net hissettim ancak o kadar şaşkın ve panik halindeydim ki plan yapacak halim yoktu. Keşke üç cinayeti de önceden detaylı olarak plansaydım diye aklımdan geçirdim. Olan olmuştu artık sıradaki kurbanım Erol Akşener , bizim ev sahibi apartmanın üst katında karısıyla birlikte yaşıyor. Tek başına yaşasaydı işim çok kolay olacaktı diye düşünüyordum. Karısı varken bunu yapamazdım sadece suçlulular cezasını çekmeliydi. Onu yalnız yakalamalıydım birden olduğum yerde durdum eve çok yaklaşmıştım ancak eve girmekten vazgeçtim. Erol kahvehanede olmalıydı onun gelmesini bekleyip işini halledebilirdim. Eğer ikisinin ölüm haberi duyulursa babam her şeyin farkına varacaktı. Çünkü tüm gün evde yoktum ve sağ elimin avucunda kegib var eğer anlarsa her şey berbat olur. Bu işe başlarken üçünü de ortadan kaldıracaktım Betül öğretmenime söz vermiştim asla bu üç cinayetten önce yakalanmamalıyım .Mümkünse bu iki cinayetin haberi duyulmadan babamı öldürmem gerekiyor. Kendimden çok korkmuştum o kadar canice planlar kurguluyordum ki bir an içimde başka birimi var diye sorgulamaya başladım. Ben Savaş, daha on yedisinde bir eli kanda öğrenciyim geleceğe dair hiç bir hayalim yok. Hayatımda iki Betül tanıdım ikisi de öldürüldü. Benim hayallerimi faili meçhul bıraktılar mutsuzluktan müebbet yedim. Son 4-5 dal kalan Muratti Rosso'mdan bir sigara yaktım. Hayatım şu sigara paketi gibi her geçen zaman azalmakta ve kül olmakta. Elim tekrar kanıyordu fazla derin olmasada çok keskin bir acısı vardı. Dişlerimi sıktım o acıyı duymamak için, bu acı beni vazgeçirmeye yetmez bir kere bastın mı o tetiğe geri dönüşü yok.

Karanlıktan beliren bir adam Lale Apartmanına yaklaşıyor gece lambasının
altından geçince yüzü aydınlandı. Erol Bey olduğunu gördüm. Sağ cebimdeki bıçağın sapını sıkıca kavradım , derin bir acı sağ elim çok acıyordu yinede tüm gücümü toplamaya gayret ettim. Erol, apartmana girince hemen yerimden doğruldum apartman kapısına doğru hızla koştum. Erol merdivenleri çıkmaya yeni başlamıştı kapıyı açtım arkasına baktı. Beni görünce selam verdi başımı salladım o arkasını dönünce cebimdeki çakıyı çıkarıp bir hamleyle sağ boşluğuna sapladım. Bağırmasın diye sol elimle ağzını kapattım beni itt , dengemi kaybettim adam üzerime yığıldı. Merdivenlerden yuvarlandık aşırı bir gürültü olmuştu çok korktum sanki tüm her şey bitmiş gibi bir boşlukta hissettim kendimi. Başım acayip ağrıyordu elimi enseme zütürdüm bir sıcaklık vardı elim kan içinde kalmıştı gözlerim bulanıklaşmaya başladı, başım döndü her an bayılabilirdim. Üzerimde ceset var bu şekilde biri görmemeli tüm gücümü topladım ayağa kalktım. Erol'un koltuk altlarından tutup alt kattaki bodruma taşıdım. Bodrumda bulduğum bir paçavrayla bıçağı sildim ardından eşyaların arkasına sakladım. Erol'un cesedini öylece bırakıverdim bodruma, belki 1-2 gün zaman kazanabilirim diyerek. Gözlerim karardı son kalan gücümle bodrumdan çıkıp kapısını kapattım. Merdivenlere ilk adımı attıktan sonra elim ayağım tutmadı ikinci adımı atamadım.

Betül Öğretmen iki kere kitlediği kapısını açtı. Savaşı yerde yatar halde görünce korkmuştu yanına gitti ve seslendi. Savaş kendine geldi ve ayağa kalktı

"Günaydın Öğretmenim"
"Günaydın Savaş.Ne oldu niye merdivenlerde yatıyorsun."
"Bilmiyorum."
"Bakkala mı gidiyordun ? Banada bir ekmek ve Winston Light alır mısın?"
"Tabi alırım hocam."

Paltosunun cebinden cüzdanını çıkarıp iki beşliği Savaş'a uzattı. Teşekkür etti. Savaş parayı aldıktan sonra bakkala doğru yola koyuldu. Dışarıdan bir ekmek alıp bakkalın içine girdi kasada 8 yerden bıçak darbesi almış kanlı gömleğiyle Kemal Amca oturuyordu.

"Sen niye ölmedim?"
"Yoğun bakımdayım beni birisi buldu hastaneye yetiştirdi."
"Bir Winston Light."
"O mu istedi?"

Savaş sustu

"Çok pişmanım . Para istemiyorum bunlar benden olsun."
"Şerefsiz huur çocuğu sen bir kızın hayatını karart sonra çok pişmanım de bu kadar basit mi lan insan hayatı!"
"Özür dilerim. Sen teslim olacak mısın?"
"Niye?"
"Beni öldürdün."
"Daha öldürmem gereken biri daha var."
"Erol'u niye daha önce öldürmedin de ilk beni öldürdün o teklif etmişti bana!"
"Kes sesini."
"Babanda bu işin içinde onuda öldürecek misin?"