neyse abi bu hatunun yanı boştu zaten ben oraya oturdum. odada pek fazla yer olmadığından bizim birader de benim yanıma çömeldi böyle. orda herkes sohbet muhabbet edip gülüşüp eğleşiyolar. bu helgayla ben salak gibi birbirimize bakıyoruz. sohbete tamamen fransızız. oda başka bi arkadaşının yanında gelmiş. aynı benim gibi. sonrada buraya getirmişler. çaylar falan geldi sıkış tıkış çayları içiyoruz. patates falan kızartmışlar saolsunlar birer ikişer atıştırmalık bişeyler getiriyolar sehpaya. benim gözüm karıda tabiki. nerden nasıl etsemde muhabbeti açsam diye düşünüyorum. bizim oğlan da karının bacakların hemen önünde oturuyo. yani kadın tam bi şirket çalışanı. hem saç kesiminden, hem aşırı makyajından, hem oturuşundaki o gereksiz kompleksinden falan herşeyinden anlaşılıyo. bi şirkette müdür veya ona benzer bi mevkiide olduğu aşikar. fakat daha önceleri böyle bi çalışan görmediğim için dikkatimi cezbetti. yakınlarda bi yerde çalışıyo olsaydı mutlaka bilirdim. yan yana oturduğumuz için sohbet açmak için fırsatım vardı. en azından dizi dizime değiyodu. bacak bacak üstüne atmış kahpe. belli yani iş var bunda. dedim okey tamamdır. babanın illaki bi oyun yapması şart. en azından yerini bilmem lazım madenin. ve hemen kafamda kurmaya başladım. zaten odadakiler tiyatroyla şunla bunla yarınki oyunla falan haşır neşir olmaya başladılar. bizde ikimiz kalınca dedim dur şöyle bi yoklayım zilliyi ne çıkacak. sizde mi tiyatrocusunuz dedim. benden bişey gelmesini beklemiyodu heralde bi kafasını çevirdi falan. birisi bişey demişte ayıp olmasın diye yüzüne bakarmış gibi. baktı böyle. ona söylediğimi anlayınca a pardon bana mı dediniz dedi. evet dedim sizde mi ekiptensiniz falan dedim. a yok canım ben arkadaşım için geldim dedi. çayını getirdi arkadaşıda. bende aldım usulca çayımı. allahalla dedim baya fotojenik bi yüzünüz falan var dedim baya ben sizi burdaki güzel sanatlardaki mankenlerden birisi falan heralde diye düşündüm dedim. a teşekkür ederim dedi zoraki bi gülümsemeyle. kadın işini çok ciddiye alıyodu. yada odadakileri çok küçümsüyodu. o nedenle benimle sanki lütufmuşçasına konuşuyodu. beni dengi görmüyodu. daha doğrusu odadaki hiçbirisini dengi görmüyodu yani. o derece anlaşılıyodu halinden tavrından falan. dedim tamaaaaam. sen kaşındın amk. iki yoklayacaktım seni gibmek farz oldu artık. dedim giyiminizden kıyafetinizden anladığım kadarıyla şirkette çalışıyosunuz. çayından içerken kafasını salladı hıı der gibi. hangi şirket dedim. ankarada bi şirket ismi söyledi. araba tekeri mi ne üretiyolarmış. yada araba tekeri mi satıyolarmış. araba ve tekerle ilgili bi şirket amk. çok aklımda kalmadı açıkçası. daha önemli detaylara yönelip memesini ölçüyodum o sıra. neyse hangi pozisyonda çalışıyosunuz dedim. çalışan mısınız? özellikle böyle sordum ki ağırına gitsin kahpenin. hah ne münasebet canım pazarlama müdürüyüm dedi böyle delinin zoruna bak der gibi. vay arkadaş dedim ya. giberim bu neymiş. bende bi tak sandım dedim geriye yaslanırken. tabiki içimden.