bu ufak sohbet sırasında kafasını koltuğun başına koymuştu ve bir süre sonra yazdığım ufak kağıtlar elinden düşüverdi ve derin bir uykuya daldı. çok normaldi, büyük travma yaşatmıştım ona.
dünyaya dair bildiği tüm gerçeklik sarsılmıştı. realist bildiği dünya ona sürrealist bir gece vermişti.
üzerini örttüm ve oradan çıktım.

bir sigara yaktım ve gideceğim yerden emindim artık . *annem* dedim.

bizim eve gittim. kalabalık yeni dağılıyordu. annem ise ilaç almış uyuyordu.
hala teyzelerim ve halalarımın hıçkırıkları duyuluyordu odadan.

annemin yanına uzandım. gözlerinin altı mosmordu. bir günde yaşlanmıştı.
kokusunu duyabiliyordum. bir süre kokladım onu. sonra onun da üstünü örterek tekrar sokağa attım kendimi.