müge saatlerce dua etti içinden. sanırım tanrıdan ikimiz için de merhamet diledi.
bazen insanoğlu başladığı yere dönme konusunda hiç zorlanmıyor.
adem ve havva'dan bu yana tanrıya ihanet eden aşıklar.
işte buradayız.

bir süre sonra müge uyuya kaldı. yanına uzanıp arkasından sarıldım. kokusunu içime çektim.
ardından ay ışığında bir gariplik olduğunu fark ettim.
her zamankinden daha parlaktı ve ışığın yansıdığı yere baktığımda irkildim.
azrail bize bakıyordu.
müge'yi uyandırmadan azrail'in yanına yürüdüm.

ben; biliyorum iyi bir geçmişimiz yok.
azrail; senin için değil onun için geldim.
ben; her neyse, yardım etmen gerek. lucifer'den kurtulmak istiyoruz.
azrail; orağımı çalarak mı?
ben; her şeyi bilmene şaşırsam mı bilmiyorum ama ya sen yaparsan.
azrail; bu yasak. ilahi varlık bir diğerini öldüremez. kurallar.
ben; biz ilahi değiliz. yapabiliriz.
azrail; babamızın hoşuna gitmedi bu. ama kız için başka bir yol olabilir.
ben; neden hep kız için diyorsun.
azrail; sen artık kurtarılamazsın evlat her şekilde cehennem seni bekliyor sonsuza dek.

boğazım düğümlendi, ne yapacağımı bilemedim. kendimi toparladım.

ben; peki müge?
azrail; onun için umut var.
ben; o bilmesin o zaman bunları. yine de onun için yapacağım ne yapmam gerek. o nasıl kurtulacak?