Tekel 2001'i cebime tekrar koyuyorum ve servise çıkıyorum. Kimseler yok. içimde kötü bir his var.

Açıyorum o çocuğun kapısını, içeride kanlar içinde yatıyor çocuk.

Tek başına.

Son nefeslerini veriyor anlaşılan.

6 yıllık tıp bilgim, onun geri döndürülemeyeceğini söylüyor ilk bakışta.

Kapıyı kapatıp yanına gidiyorum.

Koma pozisyonu veriyorum.

Kan kusuyor...

Tahminime göre Aortunda kegib var.

Bıçaklanmış.

iç kanaması var.

Söyle abi diyor, doktorlar da sigara içer mi diyor hâlâ.

Çıkarıyorum paketi yakıyorum bir tane ve uzatıyorum çocuğun dudaklarına.

Bir tane de kendime yakıyorum.

Hayatımda ilk sigaram.

Onun da.

Anlat delikanlı kim diyorum.

Babam diyor.

Taciz babam diyor.

Kemer babam diyor.

Bıçak babam diyor.

Kaçmak babam diyor.

Korkaklık babam diyor.

Sigara düşüyor dudaklarından.

Duman sensörleri çalışıyor.

Birazdan gelir herkes.

Ben,30 yaşında adam. Çocuğun cesedine sarılıp hayatımda ilk defa ağlıyorum.

Doktorlar da sigara içer abicim diyerek ağlıyorum.

Saat 20:35.

BAKIRKÖY RUH VE SiNiR HASTALIKLARI HASTANESi'NDEYiM!

Beyaz önlüğüm kan içinde.

Şu an ihtiyacım olan iki şey var.

Sigara.

Bir meslektaşımdan paketini istiyorum, veriyor.

Doktorlar da sigara içer mi diyorum?

Susuyor.

Morfin sülfat bulmam lazım!

Narkotik ilaç dolabını açıp buluyorum ve doğru kızıl saçlı kadının yanına koşuyorum.