sonuç olarak abimi aramadım. ama eve de gitmedim çünkü saat daha erkendi. dükkana gidip okul saatine kadar orada beklemek geldi aklıma. taşaklardaki ağrı tüm gücüyle davam ediyordu bu sırada. dükkana gittim içeri girdim. bir kaç müşteri vardı. abim onlarla ilgileniyordu. ben direk ofise geçtim. müşteriler gittikten sonra yanıma geldi. erken mi çıktınız bu gün dedi. evet son dersler boştu dedim. eve niye gitmedin dedi. ödevim var internete bakmam lazım dedim. suratın niye asık, hasta mısın diye ekledi. yok iyiyim biraz üşütmüşüm herhalde diye geçiştirdim. odadan çıktığı an bacaklarımı hayvan gibi açıp oturuyordum. daha iyi geliyordu çünkü. o anlarda sinemada olanları düşünüyorum. alet yine dimdik oluyordu. sonraki aşamaların nasıl olacağını hayal ediyordum. tüm bunlar sonucunda taşaklarım daha da ağrıyordu. bu gün düşünüyorum da nereden baksan 3 saat ha bire ereksiyon halindeyim ve ilk sevişme girişimlerim.
abim odaya girip çıkıyor arada. sonra bana bir kez daha soruyor. bir şey mi oldu? okuldan da erken geldin? biri bir şey mi yaptı? amk bende korkmuşum zaten. birine danışmam lazım. ama nasıl danışılır bu konu amk. açık açık diyorum. malum bölgem ağrıyor diye. o da top falan mı geldi okulda diyor. yok diyorum. durduk yere başladı. bacaklarıma karnıma falan yayılıyor dedim. aç bakayım diye ısrar falan ediyor. yok artık diye tepki falan gösteriyorum. oğlum bir anda niye oldu bu anlat. deyince anlatmaya karar veriyorum.
yalnız anlatma şeklim şu, arkadaşımla sinemaya gittik orada başladı ağrı. yani okula gitmedin diyor. ekleme yapıyor hangi arkadaş bu? tanımazsın diyorum. kız mı erkek mi diyor? duraksıyorum. gülmeye başlıyor bin. ne yaptınız lan sinemada? diyor cevap film izledik. filmden başka diyor ama o anda 32 dişini görüyorum. lise bire geçtiğim yaz beni çekerken yakaladığı günü unutmamış bin. diyor ki bana o gün demiştim ya sana çekerken fazla uzatma diye bu da aynı mantık. uzun süre kalkık bırakırsan ağrır. sen bir kere çek rahatlarsın. baskı azalır diyor. ben yok iyiyim falan diyorum. çıkarken diyor ki ben kapıyı kapatıyorum sen hallet. harbi gittikten sonra bir kez çekiyorum. az da olsa rahatlama oluyor.
yarım saat sonra bana hallettin mi? diyor. yok gerek kalmadı ben eve gidiyorum deyip dükkandan çıkıyorum, içimden de diyorum ki aklımı gibeyim. ne tak yemeye ayrıntı verdim. bu gün bile diyorum bunu ya. amk normalde salak bir tipte değilim. niye neden sonuç ilişkisi kuramadıysam ağrıyla sebebi arasında?
bu gün şunu da itiraf edeyim. burada gözümün önünde dursun. her ne kadar abimin pek çok huyu bana yanlış gelse de o günkü babacan tavrı bence bir ergene o an yapılacak en doğru yaklaşımdı. ben o anlarda utansam da adam ne yapsın. doğruyu söylemiş.