oturdum masanın yanındaki tabureye. 'ev arkadaşın mı?' diye sordum. 'hıhı' dedi. durdum biraz. 'hiç bahsetmemiştin' dedim. cevap vermedi önce, patatesleri tenceredeki yağın içine attı cıss diye. döndü bana sonra 'çok mu önemli senin için' dedi. bi dumur oldum. 'yok canım sordum öylesine işte' dedim.

döndü yine önüne patates kabuklarını topladı çöpe attı falan. çöp dediğim de mutfağın dolabına asılmış poşet. lan bi ortamın havası değişti, buz gibi oldu. içeri mi gitsem acaba diye düşünüyorum. deniz daha yakın, daha samimi kız diye. ona sığınacam resmen. korktum esin'den. 'tuvalet ne tarafta' diye sordum.

gittim tuvalete, allahtan orası biraz temizdi yine. küvet vardı, küvetin içine de tabure koymuşlar. hiç böyle çırılçıplak vücudundan sıcak sular akarken tek ayağı yere düz basmış, diğeri parmak ucunda diz hafif kırılmış şekilde iki eliyle saçlarını tutmuş dumanlar tüte tüte duş alan bir esin görüntüsü gelmedi gözüme. tabureye oturmuş tasla yıkanan bi görüntü geldi. işedim sifonu çektim elimi yıkadım çıktım. deniz de oturmuştu masaya peynir yiyodu çatalın ucuyla.