ayaklarımın dibine oturdu. biraz durdu önce 'ya nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama' dedi bana baktı. 'sözlükte sana ilk mesaj atan bendim' dedi. ben susmuş dinliyorum devam et der gibi ilgiliyim. 'seninle yazışıyorduk, kız olduğumu belli etmiyordum. arada esin de okuyordu gülüyorduk eğleniyorduk. sonra 2-3 ay sonra yavaş yavaş esin aldı elimden seni, önceleri sadece bir şeyler ekletiyordu bana, sonra hepsini kendisi yazmaya başladı sonra da beni tamamen dışarıda bıraktı sahiplendi seni' dedi.

kafamda kuruyorum şimdi, muhabbetin en eğlenceli olduğu zamanlar ilk 2-3 aydı zaten. sonra bi tavır değişmişti hakikaten diye. lan dedim nasıl bir tongaya düştük. deniz'e 'bi önemi yok benim açımdan ya, bi şeyi değiştirmez ki bu' dedim.

'esin sana söyledi mi bunu' diye sordu cevabını bildiğini belli ederek. 'yoo' dedim. 'e yalan söylüyor işte, bu senin için önemli değil mi' dedi. 'sana ne anlattı bilmiyorum da o kadar yakın değiliz ki' dedim. 'yani bana nasıl yalan söylersin kaltak! diye tokat atıp evi terk edecek seviyede bi ilişkimiz yok şu an' diye ekledim. sessizce güldü.

bakın bunlar hep gece yatakta bir kızla olmanın getirdiği cümleler. bütün yüklemler tümleçler zarflar deniz'e 'esin'in amk ya banane esin'den' diyor. bildiğin yürüyorum kıza. ama sıfır bilinç.

derler ya sevgilinize önemli bir mesaj atacaksanız ya da arayacaksanız önce bi 31 çekin sonra yapın. anca kafa toplanıyor çünkü. işte tam bu olayın 31'den önceki kafasında konuşuyorum yatakta.