Atladık sonra otobüse manisaya gidiyoruz. Otobüs kalktı 5 dakika oldu olmadı telefon zırıldamaya başladı.Bir baktım ki hatun arıyor. Heyecanla açtım tabi. Yolda
giderken yanımda olmak istediğini, fakat mümkün olmadığından en azından telefonla konuşarak yanımda olacağını söyledi. Ulan zaten duygusaldım iyice iştahım kabardı
mevzuya. Konuşuyoruz bununla 30-35 dakika oldu olmadı dıbına kodumun otobüsü şehirden çıkar çıkmaz telefon sinyali kayboldu. Manita askfsşf falan bir şeyler diyo
anlamıyorum ne gibim diyorsa.Ben bir şeyler diyorum,o anlamıyor bu kez. Kapattık telefonu. Dedim bari uyuyayım dıbına koyayım. Yarın gücümüz kuvvetimiz yerinde olsun
malum askere gidiyoruz ilk günden akşamdan kalma vaziyette gitmeyelim.
Tam uyuyacağım falan derken gecenin bir vakti deli gibi yağmur başladı. Ulan hüzün çöktü içime iyicene.Bir taraftan sağanak yağmur yağıyor,bir taraftan
gecenin karanlığı,bir taraftan aklımda telefon sinyalinin kaybolması ve hatunla konuşamama üzüntüsü. Nasıl bir duygu durumundayım bilemiyorum.
1-2 saat yalandan uyudum derken gün ışıldamaya başladı zaten. Sonrasında kırkağaç'a geldim. Kırkağaç manisaya 80km kala bir yerde. indirdiler beni bi yerde, şurada
soma otobüsü var ona bin seni tam alayın önünde indirir. Eyvallah kaptan falan filan indik aşağıya. Soma otobüsüne bindim gidiyorum.Bir abiyle tanıştık otobüste
ama ne konuştuk,ne oldu ne bitti tam hatırlamıyorum. Bayağı askerlikten dem vuran bir abiydi ama. Selam olsun kendisine.

Soma otobüsü beni köşe bir yerde indirdi. indiğim yerden yaklaşık 300-400 metre yürüdükten sonra alay kapısına ulaşıyorsunuz. Alaya bir gidişim var ama sormayın.
Son gün şeklim bozulmasın diye ne saç tıraşı olmuşum ne sakal.20-30 cm saç var kafamda dıbına koyayım, rüzgar vuruyor saçlarıma püfür püfür,bir karizmayım ki sormayın.
Alaya doğru giderken bilenler bilir kırkağaç'ta efsane bir dağ tepesi vardır.Önce vatan tepesi derler. Kocaman böyle "önce vatan" yazar. Ulan şaka maka askere geldim
hissiyatı başladı onu görünce. Zaten 100 metre ileride 2 nöbetçi er var bana bakıyor ne gibim yiyor burada diye. Elimde sülüs kağıdım öylece ilerliyorum tepeye bakarak.
Nöbetçilerin yanına vardığımda "selamun aleyküm,ben askere gelmiştim de,teslim olacam işte ben de askerim beyler" falan diyorum. Heyecanlıyım dıbına koyayım. Adamlar
baktılar kağıda, eliyle bir yeri işaret etti şuraya git diye. Gittik.Bir baktım 20-30 tane benim gibi dalyarak bekliyor.Üst araması varmış meğerse.

Üst araması, çanta kontrolü gibi metodlar uygulandıktan sonra, kayıt işlerimizin halledilmesi için tek sıra vaziyetinde toplanmamız istenildi. Toplandık bizde.
Ama tipleri görmeyin. Herkes farklı farklı coğrafyalardan gelmiş, kimisi dızzo, kimisi iyi aile çocuğu, kimisi benim gibi alkolik belli, kimisi evli çoluk cocuk sahibi.
Herkes farklı lan.Bu kadar farklı insanı aynı objektifte görmek zaten askerlik haricinde nasip olmazdı.Çok farklıydık.
Toplandık normal adım halinde önümüzdeki "usta" askeri takip ediyoruz. Giderken tabi alayın içerisinde yürüdüğümüz için bir sürü eğitim yapan, uygun adım yürüyen, marş
söyleyen bölükler görüyoruz. Bazı boşta olan askerlik bizi yani "çömezlerini" karşılamaya gelmişler. Demiştim ya şeklim bozulmasın diye saçlarımı kesmedim diye.
Kafamı, aklımı dengemi gibeyim dedim oradayken. Saçlar uzun olduğu için, anadoluda uzun saçlı erkek görmeyen bir takım askerler tarafından karşılanınca durum bayağı
bir farklı oldu tabi. işte sana değil de saçlarına üzüldüm. Oğlum bu nasıl adam lan puahauhau.Vay amk bunu da mı askere almışlar gibi, türlü türlü tahrik edici sözlere
maruz kaldım. Benim gibi birkaç kişi daha vardı tabi..
Sonrasında kayıt olacağımız yere geldik. Kayıt eden bir assubay başçavuştu. Beni görünce bu ne hal lan böyle? Seni üniversite bahçesinden mi topladılar aminüym?
Sen askere nasıl gelmen gerektiğini bilmiyor musun? Diyerek fırça attı bana. Kayıt edildikten sonra usta askerler tarafından apar topar berberhaneye zütürüldüm.